Eerste verlet dag

Dag lieve mensen,

Gisteren avond ben ik om half twaalf bij papa en mama in bed gekropen. Ik voelde me niet lekker en heb fijn de warmte van papa en mama opgezocht. Rond 5.00 werd ik wakker met een enorme dorst. Na mijn eerste beker drinken ben ik lekker boven op papa gaan liggen. Op het moment dat ik dat deed voelde papa mijn hartslag op zijn buik. Hij schrok enorm. Deze was namelijk heel snel. Nadat ook mama mijn pols had geteld en tot dezelfde conclusie kwam wilde ik weer wat drinken. Toen ook die beker leeg was ben ik echt als een blok in slaap gevallen. Dit ging zo snel en ik was zo slap dat ook dit papa en mama niet geruster maakte. Verder viel ze op dat mijn ademhaling vlug was. Vanmorgen was dan ook de conclusie, niet naar school en contact zoeken met het ziekenhuis. Omdat onze rode draad oncoloog uit Nijmegen niet aanwezig was heeft papa gesproken met dokter Dors. Zij is mijn dokter in het Eindhoven ziekenhuis. Nadat ze het hele verhaal had aangehoord was er maar een logische stap, ze wilde me zien in Eindhoven. De afspraak werd gemaakt voor 1 uur en tot die tijd heb ik lekker op de bank gelegen en wat televisie gekeken. Papa had intussen geregeld dat er opvang was voor Lieke en Meike en rond half een zijn we vertrokken. Alleen papa en ik want mama was al in het ziekenhuis omdat ze de ochtend had gewerkt. In de auto ben ik nog even in slaap gevallen. Papa had, op mijn verzoek, de nieuwe poppenwagen meegenomen en nadat ik tut en Purk erin had gezet ben ik zo trots als een pauw door het ziekenhuis gelopen. Een maal op de afdeling kreeg ik weer mijn eigen kamer. Ik mocht niet naar de speelkamer omdat de dokter niet wist of ik in een dip zou zitten. De vingerprik was weer geen enkel probleem en daarna was het lichamelijk onderzoek aan de beurt. Tijdens het luisteren van mijn longen was de dokter niet helemaal tevreden. Niet dat ik het niet goed deed maar de dokter hoorde dingen die ze niet wilde horen, of ze hoorde dingen niet die ze juist wil wilde horen. Duidelijk was in ieder geval dat er een longfoto gemaakt moest gaan worden. Ik dus weer met de poppenwagen door het hele ziekenhuis. Zo'n foto van je longen maken doet geen pijn en dus dufde ik ook wel alleen op de trap de staan om de foto te maken. Het lukte me zelfs om op commando in en uit te ademen. Op de foto was te zien dat er een infectie in mijn rechter long zit. Hiervoor heb ik nu weer een nieuw drankje gekregen wat ik 3 dagen moet hebben. Iets wat ik niet erg vind wat lekker is het niet. Verder hebben papa en mama met de dokter besproken waar ze thuis op moeten letten en daarna mocht ik naar huis. Morgen moet ik weer terug naar het ziekenhuis en als ik niet zieker word krijg ik dan de chemo caspers. Het naar school gaan zit er morgen nog niet in. Ik heb vanavond al besproken dat ik daar nog niet fit genoeg voor ben. We zullen zien wat komende nacht gaat brengen.

Groetjes Janske



PS Mijn pasfotofilmpje is weer bijgewerkt: http://www.youtube.com/watch?v=nTDU-2gxOjY