Kei stoer!

Dag lieve mensen,

Voor papa en mama was het vandaag een beetje een rare dag. Toen er bij mij op 6 Juli 2009 Leukemie werd geconstateerd was ik precies even oud als Meike is vandaag. Zowel Meike als ik hebben vandaag gedaan zoals we op iedere andere dag van de week gedaan zouden hebben.
Verder stond vandaag weer in het teken van naar het ziekenhuis gaan. Eerst bloedprikken en daarna een bezoek van de Cliniclowns. Daar waar ik vorige week helemaal op ging in de verhaal van Kees en Gigi heb ik het vandaag wat moeilijker gemaakt voor ze. Ik vond bellenblaas en terwijl zij hun best deden mijn aandacht te krijgen ging ik bellenblazen. Heel veel bellen blazen. Omdat hier mijn aandacht lag moesten Kees en Gigi zich hierop aanpassen. Ik moet zeggen erg knap zoals ze dat deden. Uiteindelijk werd ik uitgeroepen tot superbellenblazer. Ik deed het zo goed dat ik het zelfs voor elkaar kreeg om een rode neus te blazen. Vraag me niet hoe maar ineens lag er een op de grond. Nadat ik de clowns de kamer uit had geblazen was het tijd voor de chemo kaspers. Omdat Lieke de afgelopen week zo stoer is geweest leek het mij ook tijd om weer iets stoers te doen. Normaal wil ik altijd de hand van papa of mama vast houden bij het aanprikken. Vandaag ging ik gewoon heel stoer met ontbloot bovenlichaam op bed liggen en deed mijn armen breed. Toen mama vroeg welke hand ik vast wilde houden zei ik, geen. Nu weten jullie inmiddels wel dat wanneer ik iets zeg ik dat ook doe, daarmee heb ik vandaag weer flink indruk gemaakt op iedereen aanwezig in de kamer.
Thuis heb ik weer les gehad van Leanne en fijn gespeeld.
Gisteren hebben we onze schoen bij Karin mogen zetten en vanavond was het tijd om te kijken of er ook wat in gekomen was. Dit was inderdaad het geval en ik kan niet anders zeggen dan dat we echt weer verwend zijn door de sint.

Groetjes Janske