Opa IJsje en oma Tumtum

Dag lieve mensen,

Ten eerste moet ik van papa de complimenten maken aan Wijnand. Het is natuurlijk een sportman eerste klas. Zo met de wedstrijd bezig, dat hij niet heeft gezien dat papa zo'n beetje de hele wedstrijd heeft gezien. Met de slimme goal en passjes van het nieuwe talent Bas en de mooie goals van Pim is het seizoen goed begonnen met een winst van 5-2. Reden genoeg voor papa om weer in topconditie te komen, want hij heeft wel gezien dat hij hard moet werken om een plaatsje te bemachtigen in dit top elftal.
Ik heb zelf een hele rustige dag gehad. Het kan ook bijna niet anders met de vele regen van vandaag. Lieke daarintegen heeft een hele leuke dag gehad bij Toverland in Sevenum waar ze samen met de Sweet Candy is geweest.
Vanwege het weinige nieuws krijgen jullie vandaag weer een stukje uit de brochure van de braderie "Janske live". Ditmaal het stuk van opa IJsje en oma Tumtum.



Wij zullen ons even voorstellen:

Frans en Gerry Beks, de opa en oma van Janske en nog 6 andere kleinkinderen.

Als je op een dag (6 juli 2009) hoort dat je kleinkind leukemie heeft, dan kan je dat moeilijk bevatten en zeker niet voorstellen wat voor impact dat heeft op je leven waar je mee bezig was.

Het leven veranderd.
Op de eerste plaats het leven van je kleinkind Janske wat dramatisch veranderd.
Het leven van je zoon en schoondochter wat helemaal op zijn kop komt te staan.
Het leven van de andere 2 kinderen van hun, Lieke en Meike. Papa en mama zijn veel weg en moeten zij bij andere logeren.

Het leven van je andere kinderen, 2 zussen van Ferry, met hun gezin verandert dan ineens.
En het leven van ons.
Niks is meer normaal, voor niemand niet. Elke planning die je wilt maken geldt niet meer. Onvoorspelbaar van uur tot uur.
En niet op de laatste plaats voel je als Opa en Oma als geen ander de pijn als je ziet dat je kleinkind Janske zo ziek is.

Ook moet je als Opa en Oma nu dingen doen of nalaten, omdat 1 van je kleinkinderen iets niet mag (denk maar aan frietjes of boterham met iets. Zoiets bv. mag alleen uit gesloten pot) en niet alle snoepjes en ijsjes mag je geven.
Tja, en als Opa en Oma wil je dat graag.
Maar ook de andere kleinkinderen moeten zich daarom ook aanpassen. Niet dat die geen friet krijgen of ijs, maar niet altijd als Janske erbij is.

En de spanning elke keer maar weer, wanneer er iets niet goed is, hoe zal het uitpakken.

Maar anderzijds geniet je nu dubbel als Janske zich wat beter voelt en met je knuffelt of leuke dingen zegt, zoals "Opa jij bent Happenmakertje"(ze kon de g nog niet uitspreken).
Of Oma "mag de televisie aan op Dora op 5 en 4" (504).
Het zijn de kleine dingen die het doen die je op zo'n momenten sterk maken.

Maar ook het medeleven van familie, vrienden en kennissen sterkt ons enorm, wij zijn trots op deze mensen.

We hopen hiermee een klein beetje aan te hebben kunnen geven wat het is als je kleinkind leukemie heeft.

Opa IJsje en Oma Tumtum (onze bijnamen)






Morgen moet ik weer om half 8 in de auto zitten, op weg naar Nijmegen. Opa IJsje en oma Tumtum hebben hun auto al bij ons op de oprit staan, zodat we morgen meteen door kunnen.

Groetjes Janske