Opa Jan's geboortedag

Dag lieve mensen,

4 September is de dag waarop opa Jan is geboren. Opa Jan is de papa van mama en helaas is hij al ruim twee jaar dood en woont hij sinds die tijd op de maan. Om 4 september niet zomaar voorbij te laten gaan zijn wij samen met oma Hanny, Frans en ome Renier gaan eten bij De Clown in Leende. Dat is een pannenkoekenhuis, dus jullie weten nu al wat we gegeten hebben.
We zijn op tijd gegaan, zodat er vooraf door de ouwtjes nog wat gedronken kon worden op het terras en wij (de kinderen) nog even konden spelen in het speeltuintje. Dat was keileuk, want ze hadden een springkussen en een aantal speeltoestellen met glijbanen. Het weer zat ook mee, dus we hebben ons goed vermaakt. Het is sowieso een voordeel om bij een pannekoekenhuis met kinderen te gaan eten, want die zijn er op voorbereid dat er kinderen komen.
Uiteindelijk zijn we binnen aan een tafel gaan zitten en hebben we de bestelling doorgegeven. Net voordat wij de bestelling doorgaven, was er een grote bus met kinderen en volwassenen binnengekomen. Hierdoor hadden we een lang verblijf in De Clown. We hebben ons prima vermaakt en hebben nog binnen en buiten gespeeld.
De ouwtjes hadden een voorgerecht, dus wij moesten nog langer wachten op onze pannenkoek. Op zich maakte dat niet uit, want bij het voorgerecht zaten ook broodjes met kruidenboter en dat vind ik heerlijk. Ik had er dan ook echt zin in en ben er aan gaan snoepen. Nu lukt het me niet om het broodje in 1 keer weg te werken, dus tussendoor ben ik nog gaan spelen. Tussendoor werd de tafel afgeruimd en in een onbewaakt ogenblik was ook mijn broodje weg. Daar baalde ik wel ontzettend van. Sterker nog, vanavond onder de douche moest ik weer huilen, omdat mijn broodje was weggehaald. Gelukkig heeft mama nu beloofd om morgen ook broodjes te bakken in de oven, dus dat gaat alsnog goed komen.
Uiteindelijk kwam daar dan ook de pannenkoek voor mij en de poffertjes voor mijn zusjes. Ik heb lekker suiker op de pannenkoek gedaan, de pannenkoek opgerold en er een stukje vanaf gesneden. Daar is het verder bij gebleven. Ik was heel tevreden en heb nog een hele tijd naar de pannenkoek gekeken. Meike daarintegen was een stuk gulziger. Bij poffertjes doen ze altijd een klontje boter. De poffertjes waren nog warm, dus Meike vond zichzelf heel slim. Iedereen was met zijn eten bezig en toen papa op het bord van Meike keek, was het klontje (zeg maar gerust klont) boter weg. We vroegen waar Meike het gelaten had en ze begon te lachen en zei heel trots: "Buik". Voordeel hiervan was dan wel weer dat de poffertjes daarna lekker makkelijk naar binnen gleden. Meike had verder goed gegeten en Lieke had zelfs al haar poffertjes op.
Als toetje was er nog ijs. Lieke kreeg een eigen schatkistje en Meike en ik zouden met papa en mama delen. Mama had geluk, want ik deelde haar Dame Blanche en ook daar heb ik naar gekeken en een klein hapje van geproefd. Toen had ik alweer genoeg gehad. Meike daarintegen vond het heerlijk. Ik geloof dat papa toch nog een paar hapjes heeft gekregen, maar daar hield het voor hem dan toch echt mee op.
We zijn nog met zijn alle naar ons toe gegaan. Daar heeft iedereen meegeholpen om ons in bed te leggen. Het was wel druk, maar binnen de kortste keren zijn we onder de douche geweest en lagen we in onze bedjes. Het gaan slapen was weer wat moeilijker voor mij, want ik heb natuurlijk weer veel indrukken opgedaan. Het heeft ondanks de melatonine bijna een uur geduurd voor ik de slaap kreeg te pakken. Nu maar hopen dat de rest van de nacht rustig gaat verlopen.

Groetjes Janske