Stuiterbal

Dag lieve mensen,

Wat een energie ervaar je als je een paar dagen geen voedsel hebt gehad en dan ineens wel. Dat is dus echt heel de dag stuiteren. Volgens mij kan daar niets tegen op. Voordeel van voedsel wat rechtstreeks in je bloed komt is natuurlijk dat het direct werkt. Het voedsel wordt via mijn PAC in mijn hart gebracht en vanuit daar wordt het mijn lichaam rond gepompt. Ander voordeel hiervan is dat je het niet kunt uitspugen.
Vanmorgen om 7.00 uur begon de dag voor mij. Papa moest weg en begon dus zijn ochtendritueel af te werken. Ik heb hem uiteraard weer goede aanwijzingen gegeven, zodat hij niets vergeet. Iets voor achten was hij er klaar voor en mama kwam ook net binnen. Zij had in het Ronald McDonald huis geslapen en moest dus ook op tijd uit de veren. Toen papa weg was, hadden mama en ik even het rijk voor onszelf. Een echte vrouwendag zeg maar. Eerst natuurlijk mezelf opfrissen en toen...........had ik honger. Na overleg met de dokter mocht ik wat yoghurt eten en dat ging er goed in. Best grappig om op hetzelfde moment op drie manieren voedsel binnen te krijgen. Weer een record dus voor super Janske. Vanwege alle energie zijn we maar flink gaan spelen met de bal op de mat. Knutselen voor het raam vind ik ook geweldig, want dan kan ik ook nog eens de Bob de Bouwers in de gaten houden en alle auto's die ik zie benoemen. Hoe minder energie ik over hield, hoe rustiger de spelletjes werden en zo ben ik dus voor de middag geeindigd met puzzelen. Om 13.00 uur was de koek op en ben ik een paar uur gaan slapen.
Eenmaal wakker was papa net weer terug gekomen en even later kwamen oma Tumtum en tante Hariette binnen. Op dat moment was ik weer wat yoghurt aan het eten. Vlug van het krukje af en stuiteren maar. Ik heb de visite flink bezig gehouden met allemaal spelletjes en het uit elkaar houden van alle slangetjes, zodat ik niet verstrikt raak. Inmiddels staat er ook weer een hobbelpaard op mijn kamer en uiteindelijk is er ook nog een hometrainer gehaald, zodat ik mijn energie daar kwijt kan. Wel lache zeg, nu kan ik toch nog fietsen op mijn kamer. Om dit te vertellen heb ik direct Lieke gebeld.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor de lieve kaarten en cadeau's die ik krijg. Zo kreeg ik vandaag een heel groot knuffelpaard die nu lekker bij mij in bed ligt te slapen. Ook kreeg ik een memory spel en ton ik die openmaakte herkende ik de plaatjes. Het is namelijk een memory van Janske Beks van baby tot nu. Helemaal leuk.
Vandaag heb ik niet gespuugd en ik had al een aantal keer geen verhoging meer tijdens het temperaturen. Er is dus besloten om te stoppen met paracetamol (die ik 4 keer per dag kreeg) en alleen indien nodig te geven. Verder is het voorverteerde voedsel via de sonde naar 20 ml per uur gezet en is de ORS gestopt. Ik heb dus binnen 1 dag al 1 pomp weg weten te werken. Helaas had ik vanavond om 18.00 uur toch weer een temperatuur van 38,7. Misschien dat ik de temperatuur na een rustig nachtje weer wat lager kan krijgen.
Ik heb de vraag gekregen wie alle foto's maakt. Tijdens het bezoek van Phoxy hadden wij de pers bij ons. Mechteld heeft de foto's gemaakt en tante Angela heeft alles gefilmd. Ik zal kijken of ik er een keer een stukje van op de site kan plaatsen. Voor de rest worden de foto's met name gemaakt door papa en mama, maar het fototoestel ligt hier voor het grijpen, dus ook de visite maakt wel eens foto's. Het filmpje van de pasfoto's ik ook weer bijgewerkt en kun je vinden via de volgende link:

http://www.youtube.com/watch?v=S5kemMcJnJA

Als laatste wil ik nog even afsluiten met Phoxy, want zoals jullie weten heb ik een kaart van hem gehad. Achter op deze kaart staat een hele mooie boodschap en wel de volgende:

"Wij gaan net zoals jij elke week voor de overwinning!"

Namens alle selectiespelers en staf PSV.

Groetjes Janske