Dat is sonde

Dag lieve mensen,

Vandaag was het wederom een rot dag en dan druk ik mij nog maar zachtjes uit. Dit omdat ik vandaag aan het einde van de dag een sonde ingebracht heb gekregen en dat vind ik alles behalve leuk. Het is de eerste keer dat ik 6 uur na een onderzoek of ingreep nog steeds mopper. Ik doe zo mijn best om goed te eten en te drinken, alleen lukt dat niet altijd even goed. Na een paar dagen twijfel hebben de dokters toch besloten om een sonde in te brengen en zo te zorgen dat ik voldoende van alles binnenkrijg. Papa is al weer aan het tellen als een volwaardig nutritionist. Toch makkelijk als je papa wat kennis heeft over voeding bij kippen en varkens en je moeder kinderverpleegkundige is. Samen komen we er wel!
Vanmorgen kwam de mededeling dat er van alles in mijn bloed niet klopte. Dit betreft waarden mbt nutrienten. De waarden mbt de samenstelling van het bloed tav de leukemie zijn prima. Een aantal nutrientwaarden zaten onder het peil en dus zou ik vanaf vandaag ook electrolyten krijgen. Later is dat omgezet in meer specifieke zaken en dat zijn nu fosfaat, kalium en magnesium. Er hangen dus weer diverse zakken aan mijn paal en de pompen werken weer volop. Er is zelfs nog een pomp bijgekomen voor de sonde, dus het zoekplaatje is compleet.
Inmiddels is mijn blaasontsteking geupgreat naar een nierbekkenontsteking. Ook weten ze nu welke bacterie dit veroorzaakt en dus is ook de antibiotica aangepast. Vanmorgen hebben ze dus ook een echo van mijn nieren en blaas gemaakt. Dat was wel leuk, want doordat ik geen Mexicaanse Griep heb mocht ik weer ongestoord met mijn bed over de hallen rijden en in de lift. Dat is natuurlijk nog steeds mijn dingetje. Daarbij had ik ook nog het geluk dat vandaag zuster Dave voor mij zorgde en samen met papa gingen we dan ook echt racen door het ziekenhuis. Ook de gel op mijn buik vind ik inmiddels de normaalste zaak van de wereld, dus het was zo gepiept. 's Middags is nog een longfoto gemaakt, omdat er verschil te horen was tussen links en rechts. Op deze foto was gelukkig geen afwijking te zien. Voor de rest heb ik dus de hele dag bij mama op schoot gezeten en gehangen en ook nog af en toe in bed gelegen, maar dan moest mama er wel bij komen liggen. Omdat mama inmiddels toch wel heel veel met mij moet stilzitten heeft ze van de zusters een makkelijkere stoel gekregen. Houdt voor mij wel weer in dat mama geen excuus meer heeft om mij niet op schoot te nemen.
Agmar, mijn PM'er, kwam binnen met mijn beer, dus ik wist dat er iets ging gebeuren. Ik dus weer fijn oefenen op beer. Een slangetje in zijn neus doen, spuitje erop en als alles het doet een pleistertje en klaar. Ik dus vol goede moed naar de behandelkamer. Ik nog trots vertellen dat ik een slangetje in mijn neus krijg, maar potverdriedubbeltjesnogeensaantoe, wat viel dat tegen. Eerst lukte het niet in mijn ene neusgat, toen wel in mijn andere, maar begon mijn ander neusgat te bloeden. Ik moest slijm opspugen en halverwege kwam dat slijm die slang tegen. Kon er niet uit en ik kon geen adem meer krijgen. Nee, het is duidelijk dat ik voor dit kraaltje het meest heb moeten afzien. Ook nu het slangetje erin zit, ben ik er nog helemaal niet gelukkig mee. Het is toch een heel raar gevoel. Wel weet ik dat het nodig is, dus ik blijf er wel vanaf. Ze hebben mij verteld dat als ik hem eruit trek, hij er toch weer inmoet en die ellende wil ik niet nog eens meemaken. Wel ben ik zo slim om vanavond toch maar een boterham te gaan eten, zodat ik probeer het slangetje zo snel mogelijk niet meer nodig te hebben.
Ome Bart en tante Henriette waren vandaag op bezoek. Iets wat ik wel leuk vond, maar vooral papa en mama vonden het helemaal geweldig dat ze waren gekomen. Wel moesten ze nog even in de hal wachten, omdat de oncoloog nog kwam. Deze vertelde ons dat we er toch zeker maar rekening mee moeten houden dat we voorlopig niet naar huis mogen. Eigenlijk wisten we dat al, maar als het dan uitgesproken wordt is het toch een tegenvaller. Morgen gaan ze verder met diverse onderzoeken, met de nadruk op zoeken. Hoe dat verloopt vertel ik jullie later, nu ga ik eerst proberen te slapen met zo'n raar slangetje in mijn neus.

Groetjes Janske