Weerstandsverhogende weersomstandigheden
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
23 Maart 2011 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Gisteren was het weer een echte meidendag hier thuis. Er kwamen in totaal drie meisjes hier spelen, dus waren we in totaal met zes meisjes en natuurlijk mama. Papa heeft zijn fiets maar gepakt en is iets voor zichzelf gaan doen. Dat trainen voor de Alpe d’HuZes is volgens mij helemaal geen straf voor hem, want gisteren is hij ’s morgens naar de masseur geweest en ’s middags is hij een paar uur gaan fietsen in het lentezonnetje. Ach, laat hem nu nog maar even in die waan.
Ilse belde gisteren ook nog op. Ze wilde graag even langskomen en dat was natuurlijk geen probleem. Ze kwam om te vertellen dat ze een 7 had gekregen voor haar spreekbeurt, maar ook om papa en mama te bedanken voor hun hulp tijdens de voorbereiding van de spreekbeurt. Kei lief van haar. Ze is daarna ook nog een tijdje blijven spelen en we hebben ook meteen een afspraak gemaakt dat wij binnenkort bij haar gaan spelen.
Vandaag is het weer woensdag en dat betekent voor mij ziekenhuisdag. Eerst nog een paar uurtjes naar school en daarna met papa naar het Eindhoven ziekenhuis. Ik was direct aan de beurt met de vingerprik en daarna heb ik een paar uur de speelkamer en omliggende omgeving onveilig mogen maken. Het wachten duurt nu zo lang, omdat de Chemo op maat wordt gemaakt. Eerst wordt er dus bloed geprikt, dan gaat het bloed naar het lab, de uitslag gaat dan naar de oncoloog, de oncoloog bepaalt hoeveel Chemo ik moet krijgen, ze stuurt de “bestelling” naar de apotheek, bij de apotheek wordt de Chemo op maat aangemaakt, de Chemo moet dan naar de afdeling, de oncoloog moet dan tijd hebben en dan ben ik weer aan de beurt. Maakt niet uit hoor dat dat een tijdje duurt, want het is gewoon een extra veiligheidsprocedure en daar wil ik graag voor wachten.
Normaal heb ik tussendoor ook nog een afspraak met de CliniClowns, maar die waren helaas ziek. Ik heb dan ook tegen de dokter gezegd dat ze moet zorgen dat de CliniClowns vlug weer beter worden. Ze heeft beloofd dat ze haar best zou doen.
Ik heb me toch goed vermaakt, want ik heb met alle fietsen een paar rondjes over de afdeling gemaakt, ik heb samen met papa spelletjes gespeeld en papa heeft een paar boekjes voorgelezen. Daarnaast heb ik wat gekletst en gespeeld met andere kinderen die ook in het ziekenhuis moesten zijn. Ik maak dan wel indruk op hun, want meestal zijn ze ouder, maar ik weet de weg veel beter in het ziekenhuis. Daar moeten ze dan wel om lachen, zeker zoals ik daar mee omga als ik bijvoorbeeld drinken ga halen. Ik regel dat wel met de zusters.
Zoals we al verwacht hadden werkt het goede weer ook heel goed op mijn bloedwaardes. Ik voelde me al stukken beter in mijn vel zitten en dat bleek ook wel uit de bloeduitslagen. Mijn witte bloedcellen en weerstandswaardes waren weer sterk verbeterd. Zo goed zelfs dat ik weer de 100% Chemo heb gekregen. Thuis doen we het nog een beetje voorzichtig aan en wordt de Chemo met kleine stapjes verhoogd. De dokter was tevreden. Ook over mijn oren en ook papa was tevreden. Papa heeft vandaag naar mij mogen luisteren. Nou luistert papa best vaak naar mij, maar niet door zo’n ding wat de dokter in zijn oren stopt, met zo’n slangetje eraan en dan een soort van zuignap die op mijn lichaam wordt geplaatst (lees stethoscoop). Nu heeft hij dus naar mijn hart geluisterd en ik heb hem gedemonstreerd waarom ik af en toe diep in en uit moet ademen. Dan hoor je de lucht er goed in- en uitgaan was zijn conclusie. Je kunt wel merken dat hij niet voor dokter heeft geleerd.
Op de terugweg hebben wij ook gewerkt aan ons muzikaal talent. Na Sietske kunnen wij natuurlijk niet achterblijven en dus zijn wij viooltjes gaan kopen. Ik mocht de kleuren uitzoeken en ook mocht ik met de kar door de winkel rijden. Het heeft een aantal mensen de enkels gekost, maar toch vond iedereen het leuk om te zien. Ik kreeg zelf nog tips over hoe te sturen, maar ik weet dus niet of dat eigenlijk uit eigen belang was.
Eenmaal thuis hebben we de bloemetjes buitengezet. Ik ben gaan spelen met mijn zusjes, want buitenspelen is momenteel alles. Schommelen, fietsen, op de speelbult en in de caravan. Het is gewoon super lekker met dit weer. Dat vonden papa, mama en Leanne ook, want ook zij hebben lekker in het zonnetje een bakkie gedaan.
Vanavond waren op school de tien minuten gesprekken. Papa en mama gingen dus even met de juffen praten over hoe het met Lieke en mij ging. Oma Hanny paste ondertussen op ons en heeft ons ook in bed gelegd. Ook heeft Oma Hanny met ons meegegeten en dat was erg gezellig. Tijdens de gesprekken werden de rapporten doorgesproken en zoals ik al vertelde over de rapporten, ze waren allebei kei goed en dus duurde de gesprekken niet echt lang. Ongeveer tien minuten en ik geloof niet dat we ons voor dit schooljaar nog zorgen hoeven te maken, al moeten we natuurlijk wel ons best blijven doen.
Groetjes Janske
Gisteren was het weer een echte meidendag hier thuis. Er kwamen in totaal drie meisjes hier spelen, dus waren we in totaal met zes meisjes en natuurlijk mama. Papa heeft zijn fiets maar gepakt en is iets voor zichzelf gaan doen. Dat trainen voor de Alpe d’HuZes is volgens mij helemaal geen straf voor hem, want gisteren is hij ’s morgens naar de masseur geweest en ’s middags is hij een paar uur gaan fietsen in het lentezonnetje. Ach, laat hem nu nog maar even in die waan.
Ilse belde gisteren ook nog op. Ze wilde graag even langskomen en dat was natuurlijk geen probleem. Ze kwam om te vertellen dat ze een 7 had gekregen voor haar spreekbeurt, maar ook om papa en mama te bedanken voor hun hulp tijdens de voorbereiding van de spreekbeurt. Kei lief van haar. Ze is daarna ook nog een tijdje blijven spelen en we hebben ook meteen een afspraak gemaakt dat wij binnenkort bij haar gaan spelen.
Vandaag is het weer woensdag en dat betekent voor mij ziekenhuisdag. Eerst nog een paar uurtjes naar school en daarna met papa naar het Eindhoven ziekenhuis. Ik was direct aan de beurt met de vingerprik en daarna heb ik een paar uur de speelkamer en omliggende omgeving onveilig mogen maken. Het wachten duurt nu zo lang, omdat de Chemo op maat wordt gemaakt. Eerst wordt er dus bloed geprikt, dan gaat het bloed naar het lab, de uitslag gaat dan naar de oncoloog, de oncoloog bepaalt hoeveel Chemo ik moet krijgen, ze stuurt de “bestelling” naar de apotheek, bij de apotheek wordt de Chemo op maat aangemaakt, de Chemo moet dan naar de afdeling, de oncoloog moet dan tijd hebben en dan ben ik weer aan de beurt. Maakt niet uit hoor dat dat een tijdje duurt, want het is gewoon een extra veiligheidsprocedure en daar wil ik graag voor wachten.
Normaal heb ik tussendoor ook nog een afspraak met de CliniClowns, maar die waren helaas ziek. Ik heb dan ook tegen de dokter gezegd dat ze moet zorgen dat de CliniClowns vlug weer beter worden. Ze heeft beloofd dat ze haar best zou doen.
Ik heb me toch goed vermaakt, want ik heb met alle fietsen een paar rondjes over de afdeling gemaakt, ik heb samen met papa spelletjes gespeeld en papa heeft een paar boekjes voorgelezen. Daarnaast heb ik wat gekletst en gespeeld met andere kinderen die ook in het ziekenhuis moesten zijn. Ik maak dan wel indruk op hun, want meestal zijn ze ouder, maar ik weet de weg veel beter in het ziekenhuis. Daar moeten ze dan wel om lachen, zeker zoals ik daar mee omga als ik bijvoorbeeld drinken ga halen. Ik regel dat wel met de zusters.
Zoals we al verwacht hadden werkt het goede weer ook heel goed op mijn bloedwaardes. Ik voelde me al stukken beter in mijn vel zitten en dat bleek ook wel uit de bloeduitslagen. Mijn witte bloedcellen en weerstandswaardes waren weer sterk verbeterd. Zo goed zelfs dat ik weer de 100% Chemo heb gekregen. Thuis doen we het nog een beetje voorzichtig aan en wordt de Chemo met kleine stapjes verhoogd. De dokter was tevreden. Ook over mijn oren en ook papa was tevreden. Papa heeft vandaag naar mij mogen luisteren. Nou luistert papa best vaak naar mij, maar niet door zo’n ding wat de dokter in zijn oren stopt, met zo’n slangetje eraan en dan een soort van zuignap die op mijn lichaam wordt geplaatst (lees stethoscoop). Nu heeft hij dus naar mijn hart geluisterd en ik heb hem gedemonstreerd waarom ik af en toe diep in en uit moet ademen. Dan hoor je de lucht er goed in- en uitgaan was zijn conclusie. Je kunt wel merken dat hij niet voor dokter heeft geleerd.
Op de terugweg hebben wij ook gewerkt aan ons muzikaal talent. Na Sietske kunnen wij natuurlijk niet achterblijven en dus zijn wij viooltjes gaan kopen. Ik mocht de kleuren uitzoeken en ook mocht ik met de kar door de winkel rijden. Het heeft een aantal mensen de enkels gekost, maar toch vond iedereen het leuk om te zien. Ik kreeg zelf nog tips over hoe te sturen, maar ik weet dus niet of dat eigenlijk uit eigen belang was.
Eenmaal thuis hebben we de bloemetjes buitengezet. Ik ben gaan spelen met mijn zusjes, want buitenspelen is momenteel alles. Schommelen, fietsen, op de speelbult en in de caravan. Het is gewoon super lekker met dit weer. Dat vonden papa, mama en Leanne ook, want ook zij hebben lekker in het zonnetje een bakkie gedaan.
Vanavond waren op school de tien minuten gesprekken. Papa en mama gingen dus even met de juffen praten over hoe het met Lieke en mij ging. Oma Hanny paste ondertussen op ons en heeft ons ook in bed gelegd. Ook heeft Oma Hanny met ons meegegeten en dat was erg gezellig. Tijdens de gesprekken werden de rapporten doorgesproken en zoals ik al vertelde over de rapporten, ze waren allebei kei goed en dus duurde de gesprekken niet echt lang. Ongeveer tien minuten en ik geloof niet dat we ons voor dit schooljaar nog zorgen hoeven te maken, al moeten we natuurlijk wel ons best blijven doen.
Groetjes Janske
-
23 Maart 2011 - 22:06
Opa Ijsje Oma Tumtum:
even over alp duzes ... nou heeft die opa en oma ook gesponsord , maar opa heeft iets verkeerds ingevuld n.l. 1 euro per beklimming max 25 euro en wij willen toch echt niet dat onze Zoon die dag 25x de alp ''d op fietst .. , al zou een echte Beks dat gemakkelijk kunnen (hahaha)
dus jou Papa hoeft maar GEWOON 1x die 23 bochten te nemen en omhoog gaan op dat verderlichte fietske van hem.
Wat betreft vandaag , heel goed dat je weer op volle kracht vooruit mag met de chemo ,
Slaap ze allemaal -
23 Maart 2011 - 22:51
Joli Claes:
Ha Janske en familie
Iedereen krijgt energie en goede zin van dit heerlijke weer met die prachtige zon.
En jij helemaal blijkt wel, helemaal uit de dip, en de 100% chemo gehad.
Vandaag het ziekenhuis weer onveilig gemaakt met papa.
Viooltjes gekocht voor in de tuin.
Flink gespeeld met al die meiden, geen wonder dat papa even op de vlucht sloeg.
Maar papa moet ook veel fietsen en trainen, want die berg staat sneller voor z'n neus als hij denkt.
Geniet allemaal van het zonnetje.
Hou vol en zet 'm op.
Dikke kus van ons. xxxxxxxxxx -
24 Maart 2011 - 07:07
DORRY:
HOI JANSKE FAM EN DE REST.
WEER GOEDE BERICHTEN NONDE KNOL WAT FIJN .
DE PASFOTO IS PRACHTIG MEIS.
EN FIKKEN VOOR EEN DIP HELPT DEZE KEER .
DE VOLLE CHEMO IN HET ZIEKENHUIS ,EN THUIS OPBOUWEN KEI GOED HUMMEL.
DUS JULLIE HADDEN GISTEREN EEN MEIDENKRANSJE ?
VANDAAG WEER MOOI WEER DUS GENIET ER ALLEMAAL VAN .
EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DORRY -
24 Maart 2011 - 11:06
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske
Wat een mooie pasfoto van je.
Je ogen stralen. :-)
En als je toevallig via internet met de Clinicclowns contact hebt...dan wens ze maar beterschap.
Groetjes uit Leende -
24 Maart 2011 - 12:54
Fam. Prinsen:
Hoi Janske,
Wat het goede weer allemaal niet met een mens doet.
Iedereen was wel toe aan dit mooie weer.
Geniet er maar lekker van!
Heel veel lieve groetjes van Bart, Sietske, Rens, tante Angela en ome Tan.
p.s. leuk dat je Sietske in het zonnetje hebt gezet met haar cornet! -
24 Maart 2011 - 19:10
Judith, Ron, Wout, ?:
Dag knapperd!
Wat een heerlijke foto en een goed bericht!
Laat de vitamine zon maar lekker z'n werk doen.
Zet 'm op!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
