Bijna allemaal een prikje
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
19 Oktober 2010 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Toen ik gisteren ging slapen had ik ineens een goed idee. Nu moet ik 's avonds telkens wakker worden om tussen papa en mama te gaan liggen. Ik had dus het voorstel om maar direct in hun bed te gaan liggen. Dit vonden ze niet goed. Toen vertelde ik ze dat ik wel zou wachten tot ze thuis waren en dan kroop ik dan wel bij hun in bed. Papa en mama zijn naar de verjaardag gegaan en Leanne heeft mij niet meer gehoord. Ik hoorde papa en mama wel thuis komen om elf uur. Toen ik hoorde dat ze binnen waren heb ik mijn kussen, tutje en puppy gepakt en ben naar hun kamer gelopen. Dit hoorde ze beneden en mama kwam meteen gezellig bij mij liggen. Niet veel later kwam papa er ook bij en ik heb met papa nog lekker gekletst en leuke grapjes gemaakt. Het waren niet allemaal grapjes, maar papa en mama hebben er toch om moeten lachen. En dat terwijl ik toch echt bloedserieus was. Papa had het namelijk nog over de praprika chips gehad en dat ik die voorlopig niet krijg. Dat begreep ik en ik wist ook te vertellen dat ik die weer kreeg als ik weer Dexa zou krijgen. Toen vroeg papa mij of ik weer zin had in de volgende Dexa-periode. Hier gaf ik een positief antwoord op en gaf aan dat deze niet vlug genoeg kon beginnen. Hier moesten papa en mama toch wel hard om lachen en ze denken dat ik de eerste Leukemiepatient ben die zin heeft in de Dexa-periode. Dit gaan ze nog even navragen bij de oncologen. Papa en mama hebben gewoon niet goed nagedacht, want hoe eerder ik de volgende Dexa krijg, hoe eerder ik weer praprikachips krijg, maar ook, hoe eerder het einde van mijn behandeling is bereikt. Helaas wisten papa en mama al dat de behandeling absoluut niet ingekort kan worden, maar daar heb ik dan weer geen rekening mee gehouden. Na al dat gepraat over de chips en de Dexa zijn we toch maar weer gaan slapen.
Vanmorgen moest ik er dan toch echt aan geloven. Gelukkig wilde ik het zelf ook graag, dus het leverde geen problemen op. Om half negen vanmorgen werd de thuisschool weer geopend en vandaag kreeg ik les van juffrouw Dorie. Gelukkig was ze niet boos dat ik gisteren gespijbeld had, ze was alleen maar blij om te zien dat ik nu weer een stuk vrolijker was en wel zin had in de les. Het was dan ook een hele fijne les en ik heb nu alweer zin in de volgende les. De rest van de dag heb ik vooral binnengespeeld, want het weer was vandaag heel slecht. Tussen de buien door ben ik nog af en toe buitengeweest, maar dat is niet veel geweest. Het was gewoon weer om voor de kachel puzzels te maken, te knutselen en natuurlijk weer een aflevering van de CliniClowns te kijken.
Op het moment dat Lieke 's middags uit school kwam, was het tijd om naar de dokter te gaan. Dit keer niet alleen, maar we zijn alle vijf naar de dokter geweest. Ik hoefde eigenlijk niet mee, maar ben toch meegeweest ter ondersteuning van de anderen. Zij moesten er vandaag namelijk aan geloven en dat om mij te beschermen. Lieke, Meike, papa en mama kregen vandaag de griepprik. Vol goede moed werd er begonnen en ik stond stoere verhalen te vertellen over de prikjes die ik krijg. Nu krijg ik best veel prikjes, maar gelukkig niet al te vaak in de spieren, want die prikjes voel je over het algemeen wel. Eerst was papa aan de beurt en zoals een stoere papa dat doet was er niets aan de hand. Hij kon er zelfs bij lachen. Daarna wilde Meike wel, want het zag er best leuk uit. Ze ging zelf op de stoel zitten en kreeg de prik. Dat ging nog allemaal goed en ze keek wel een beetje raar. Toen de vloeistof werd ingespoten trok ze terug en ging de naald eruit. Hierdoor moest ze opnieuw geprikt worden in de andere arm. Nu zat ze bij papa op schoot en ging het allemaal goed. Ze had het super gedaan. Ik ben echt trots op mijn kleine zusje dat ze dit voor mij doet. Daarna was Lieke aan de beurt en Lieke vond het wel heel spannend. Toch ging het heel goed en natuurlijk ben ik ook trots op mijn grote zus dat ze dit voor mij doet. Als laatste was mama. Dit leverde ook geen problemen op en dus konden we vlug weer naar huis. Lieke, Meike en ik mochten nog grabbelen. Nu lopen er hier in huis dus 4 met een pleister op hun arm en eentje niet. En die ene, dat ben ik. Morgen ben ik weer aan de beurt om mijn bloed te laten onderzoeken en Chemo Kaspers te halen in het Eindhoven ziekenhuis.
Groetjes Janske
Toen ik gisteren ging slapen had ik ineens een goed idee. Nu moet ik 's avonds telkens wakker worden om tussen papa en mama te gaan liggen. Ik had dus het voorstel om maar direct in hun bed te gaan liggen. Dit vonden ze niet goed. Toen vertelde ik ze dat ik wel zou wachten tot ze thuis waren en dan kroop ik dan wel bij hun in bed. Papa en mama zijn naar de verjaardag gegaan en Leanne heeft mij niet meer gehoord. Ik hoorde papa en mama wel thuis komen om elf uur. Toen ik hoorde dat ze binnen waren heb ik mijn kussen, tutje en puppy gepakt en ben naar hun kamer gelopen. Dit hoorde ze beneden en mama kwam meteen gezellig bij mij liggen. Niet veel later kwam papa er ook bij en ik heb met papa nog lekker gekletst en leuke grapjes gemaakt. Het waren niet allemaal grapjes, maar papa en mama hebben er toch om moeten lachen. En dat terwijl ik toch echt bloedserieus was. Papa had het namelijk nog over de praprika chips gehad en dat ik die voorlopig niet krijg. Dat begreep ik en ik wist ook te vertellen dat ik die weer kreeg als ik weer Dexa zou krijgen. Toen vroeg papa mij of ik weer zin had in de volgende Dexa-periode. Hier gaf ik een positief antwoord op en gaf aan dat deze niet vlug genoeg kon beginnen. Hier moesten papa en mama toch wel hard om lachen en ze denken dat ik de eerste Leukemiepatient ben die zin heeft in de Dexa-periode. Dit gaan ze nog even navragen bij de oncologen. Papa en mama hebben gewoon niet goed nagedacht, want hoe eerder ik de volgende Dexa krijg, hoe eerder ik weer praprikachips krijg, maar ook, hoe eerder het einde van mijn behandeling is bereikt. Helaas wisten papa en mama al dat de behandeling absoluut niet ingekort kan worden, maar daar heb ik dan weer geen rekening mee gehouden. Na al dat gepraat over de chips en de Dexa zijn we toch maar weer gaan slapen.
Vanmorgen moest ik er dan toch echt aan geloven. Gelukkig wilde ik het zelf ook graag, dus het leverde geen problemen op. Om half negen vanmorgen werd de thuisschool weer geopend en vandaag kreeg ik les van juffrouw Dorie. Gelukkig was ze niet boos dat ik gisteren gespijbeld had, ze was alleen maar blij om te zien dat ik nu weer een stuk vrolijker was en wel zin had in de les. Het was dan ook een hele fijne les en ik heb nu alweer zin in de volgende les. De rest van de dag heb ik vooral binnengespeeld, want het weer was vandaag heel slecht. Tussen de buien door ben ik nog af en toe buitengeweest, maar dat is niet veel geweest. Het was gewoon weer om voor de kachel puzzels te maken, te knutselen en natuurlijk weer een aflevering van de CliniClowns te kijken.
Op het moment dat Lieke 's middags uit school kwam, was het tijd om naar de dokter te gaan. Dit keer niet alleen, maar we zijn alle vijf naar de dokter geweest. Ik hoefde eigenlijk niet mee, maar ben toch meegeweest ter ondersteuning van de anderen. Zij moesten er vandaag namelijk aan geloven en dat om mij te beschermen. Lieke, Meike, papa en mama kregen vandaag de griepprik. Vol goede moed werd er begonnen en ik stond stoere verhalen te vertellen over de prikjes die ik krijg. Nu krijg ik best veel prikjes, maar gelukkig niet al te vaak in de spieren, want die prikjes voel je over het algemeen wel. Eerst was papa aan de beurt en zoals een stoere papa dat doet was er niets aan de hand. Hij kon er zelfs bij lachen. Daarna wilde Meike wel, want het zag er best leuk uit. Ze ging zelf op de stoel zitten en kreeg de prik. Dat ging nog allemaal goed en ze keek wel een beetje raar. Toen de vloeistof werd ingespoten trok ze terug en ging de naald eruit. Hierdoor moest ze opnieuw geprikt worden in de andere arm. Nu zat ze bij papa op schoot en ging het allemaal goed. Ze had het super gedaan. Ik ben echt trots op mijn kleine zusje dat ze dit voor mij doet. Daarna was Lieke aan de beurt en Lieke vond het wel heel spannend. Toch ging het heel goed en natuurlijk ben ik ook trots op mijn grote zus dat ze dit voor mij doet. Als laatste was mama. Dit leverde ook geen problemen op en dus konden we vlug weer naar huis. Lieke, Meike en ik mochten nog grabbelen. Nu lopen er hier in huis dus 4 met een pleister op hun arm en eentje niet. En die ene, dat ben ik. Morgen ben ik weer aan de beurt om mijn bloed te laten onderzoeken en Chemo Kaspers te halen in het Eindhoven ziekenhuis.
Groetjes Janske
-
20 Oktober 2010 - 04:20
DORRY:
HOI ALLEMAAL
ZO JULLIE GEZIN AS AL GRIEPBESTENDIG.
JE KAN IN DE MAIL DUIDELIJK LEZEN DAT DEXA WEER WEG IS.
FLINK VAN LIJKE EN MEIKE OM DIE PRIK TE HALEN,MAAR WAT MOET DAT MOET NOU EENMAAL.
FERRY BEN JIJ ZO GESCHROKKEN VAN MIJN AANBOD OM ALS HULPMIDDEL JOU TE DIENEN????????????
IK DENK HIJWIL WEL EEN WASBORDJE EN EEN SOEPEL GESTEL.
?
NOU VEEL SUCCES VANDAAG EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DORRY
-
20 Oktober 2010 - 06:05
Oma Hanny En Frans:
Lieve Janske,
Fijn dat die praprika chips wat voor je goedmaken in de Dexa periode. Tenminste iets positiefs in die donkere week.
Gelukkig gaat dat ook weer over en kun je na zo'n weekje weer volop gaan genieten van alle kleine dingetjes.
Gistermiddag stond je in ieder geval je vader met het eten klaarmaken te helpen. En straaaaaalen dat je deed! Apetrots was je in een pannetje aan het roeren. Hebben jullie lekker gegeten?
Fijn dat je zusjes voor jou dat prikje gehaald hebben. Dapper he!
Lieverd, geniet maar weer van de dagen die komen gaan. Ook al is het dan zónder de befaamde "praprika chips".
Knuffelxxxxx -
20 Oktober 2010 - 06:09
Judith & Ron, Wout:
Wat een dappere familie!
Stoer gedaan allemaal!
Na al die pleisters op jouw lijf is het ook wel eens prima dat je nu de enige bent zonder, toch Janske?
Vandaag veel succes, zet 'm op!
Nog een herfstliedje van Wout:
Eekhoorn, eekhoorn, met je lange staartje,
Eekhoorn, eekhoorn, ga je met een vaartje,
Tikke Takke Tomen,
ROETSSSSSJ in de bomen! -
20 Oktober 2010 - 08:03
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske
Wat een verhalen en dat dan midden in de nacht.
En vandaag weer naar Eindhoven niet zo ver dus.
Nou veel succes
Enne als je nou de hele dag veel hebt gegeten mag je dan niet als beloning 's avonds een zakje chips ??
We kunnen het altijd proberen toch? ;-)
Groetjes uit Leende -
20 Oktober 2010 - 09:53
Fam Peperkamp:
Hey Janske,
Wat lief dat je papa en mam hebt laten gaan naar de verjaardag. Ik vond het erg gezellig dat ze zijn gekomen.En weet je? Daisy heeft mijn bloemetje ingepikt op haar speeltafeltje. Maar gelukkig vind ik het daar ook erg leuk staan. Wel slim dat je daarna nog bij hun in bed bent gekropen. En dan al die verhalen over Chips. Eigenlijk is het gewoon een kleine verslaving, maar in jou geval mag dat ook. Maar om er naar af te tellen???'
Wat lief van je zusjes om zo'n prik voor jou te halen. Hey kanjer succes in het ziekenhuis.
Gr Nency
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
