Rustig afwachten.....grrrrrr
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
22 November 2009 | Nederland, Nijmegen
Dag lieve mensen,
Momenteel wordt er een beroep gedaan op de slechtste eigenschap van onze familie. Dat is namelijk rustig afwachten. Ook ik heb daar ontzettend veel moeite mee. Ik heb geen probleem om te knokken, pijn te lijden, naar een doel toe te werken of wat dan ook, maar nu moet ik rustig afwachten. Dan komt daar ook nog eens bij dat ik vanaf afgelopen woensdag geen voedsel meer tot me heb genomen, dus ik wil onderhand wel eens vooruit.
Het lukt me goed om me voor dingen op te laden, zoals voor het bezoek van Phoxy of voor het bezoek, zoals vandaag van oma Hanny en Frans. Dat houd ik best goed vol, maar uiteindelijk is na een uurtje of drie wakker zijn en actief bezig zijn de accu wel weer leeg. Slapen lukt me maar moeilijk, want ik heb veel onrust in mijn lijf. Overal heb ik dan weer jeuk of pijn en ik krijg moeilijk mijn draai gevonden in bed. Gelukkig kan ik wel goede afleiding vinden in het kijken van een DVD of de foto's van Phoxy. Op de momenten dat ik dus wel echt wakker ben ga ik wel los. Ik knutsel, ik speel verstoppertje, ik puzzel, ik sticker, ik skype, ik doe andere spelletjes op de computer en ik klets er op los. Tevens weet ik de dokters en de zusters precies uit te leggen wat ze moeten doen, hoe lang en waar. Een aantal zusters hebben al aangegeven dat ik ben aangenomen als ik zou komen solliciteren, maar voorlopig houd ik het even bij de zorg voor mezelf.
Zoals eerder aangegeven heb ik nog steeds geen voedsel kunnen innemen. Dat is dus hetgeen waar we op moeten wachten. Ondanks de paracetamol die ik elke zes uur krijg blijft mijn temperatuur tussen de 38 en 39 graden. Tevens spuug ik telkens als er iets aan mijn sonde gedaan wordt. Vanaf gisteren liep deze op 10 ml per uur ORS. Toen alles goed ging werd rond de middag de gift verhoogd naar 20 ml per uur ORS. Binnen 5 minuten was ik aan het spugen, dus weer terug naar 10 ml per uur. Vanmorgen toen alle medicijnen erin zaten ging het goed. De stand weer verhoogd naar 20 ml ORS per uur. Dat ging een uurtje of vijf goed. Overleg met de dokters, want ik zal toch een keer energie en eiwitten moeten binnenkrijgen. Zet de voeding maar op 10 ml per uur en dan de lichtste vorm van voeding. Dit ook naar aanleiding van het feit dat mijn temperatuur twee keer onder de 38 graden is gekomen. Een uurtje of 3 later ging het mis. Weer spugen. Weer terug naar ORS 10 ml per uur. Na twee uur ORS 20 ml per uur en zo ga ik de nacht in en hoop dit vol te houden. Ondertussen is mijn temperatuur ook weer gestegen naar boven de 38 graden. Ook heb ik weer extra antibiotica gekregen. We moeten dus heel voorzichtig zijn met alles wat mijn maag in moet en dat betekent dus wachten, wachten en nog eens wachten en niet te vroeg denken dat het vooruit gaat. Als het in dit tempo beter gaat, dan lig ik hier nog wel een tijdje voordat ik aan de gewenste voeding zit en ik los mag van het infuus. Ook zal ik in die tijd aardig wat van mijn gewicht kwijt zijn, maar in de toekomst krijg ik weer Dexa, dus dat gaat dan wel weer goed komen. Tot die tijd doe ik maar niets anders dan afwachten, hoe vervelend dat dat ook is.
Groetjes Janske
Momenteel wordt er een beroep gedaan op de slechtste eigenschap van onze familie. Dat is namelijk rustig afwachten. Ook ik heb daar ontzettend veel moeite mee. Ik heb geen probleem om te knokken, pijn te lijden, naar een doel toe te werken of wat dan ook, maar nu moet ik rustig afwachten. Dan komt daar ook nog eens bij dat ik vanaf afgelopen woensdag geen voedsel meer tot me heb genomen, dus ik wil onderhand wel eens vooruit.
Het lukt me goed om me voor dingen op te laden, zoals voor het bezoek van Phoxy of voor het bezoek, zoals vandaag van oma Hanny en Frans. Dat houd ik best goed vol, maar uiteindelijk is na een uurtje of drie wakker zijn en actief bezig zijn de accu wel weer leeg. Slapen lukt me maar moeilijk, want ik heb veel onrust in mijn lijf. Overal heb ik dan weer jeuk of pijn en ik krijg moeilijk mijn draai gevonden in bed. Gelukkig kan ik wel goede afleiding vinden in het kijken van een DVD of de foto's van Phoxy. Op de momenten dat ik dus wel echt wakker ben ga ik wel los. Ik knutsel, ik speel verstoppertje, ik puzzel, ik sticker, ik skype, ik doe andere spelletjes op de computer en ik klets er op los. Tevens weet ik de dokters en de zusters precies uit te leggen wat ze moeten doen, hoe lang en waar. Een aantal zusters hebben al aangegeven dat ik ben aangenomen als ik zou komen solliciteren, maar voorlopig houd ik het even bij de zorg voor mezelf.
Zoals eerder aangegeven heb ik nog steeds geen voedsel kunnen innemen. Dat is dus hetgeen waar we op moeten wachten. Ondanks de paracetamol die ik elke zes uur krijg blijft mijn temperatuur tussen de 38 en 39 graden. Tevens spuug ik telkens als er iets aan mijn sonde gedaan wordt. Vanaf gisteren liep deze op 10 ml per uur ORS. Toen alles goed ging werd rond de middag de gift verhoogd naar 20 ml per uur ORS. Binnen 5 minuten was ik aan het spugen, dus weer terug naar 10 ml per uur. Vanmorgen toen alle medicijnen erin zaten ging het goed. De stand weer verhoogd naar 20 ml ORS per uur. Dat ging een uurtje of vijf goed. Overleg met de dokters, want ik zal toch een keer energie en eiwitten moeten binnenkrijgen. Zet de voeding maar op 10 ml per uur en dan de lichtste vorm van voeding. Dit ook naar aanleiding van het feit dat mijn temperatuur twee keer onder de 38 graden is gekomen. Een uurtje of 3 later ging het mis. Weer spugen. Weer terug naar ORS 10 ml per uur. Na twee uur ORS 20 ml per uur en zo ga ik de nacht in en hoop dit vol te houden. Ondertussen is mijn temperatuur ook weer gestegen naar boven de 38 graden. Ook heb ik weer extra antibiotica gekregen. We moeten dus heel voorzichtig zijn met alles wat mijn maag in moet en dat betekent dus wachten, wachten en nog eens wachten en niet te vroeg denken dat het vooruit gaat. Als het in dit tempo beter gaat, dan lig ik hier nog wel een tijdje voordat ik aan de gewenste voeding zit en ik los mag van het infuus. Ook zal ik in die tijd aardig wat van mijn gewicht kwijt zijn, maar in de toekomst krijg ik weer Dexa, dus dat gaat dan wel weer goed komen. Tot die tijd doe ik maar niets anders dan afwachten, hoe vervelend dat dat ook is.
Groetjes Janske
-
23 November 2009 - 05:25
DORRY:
HOI JANSKE EN FAM.
DE VERHALEN DIE IK LEES ZIJN NU EVEN NIET ZO GEWELDIG DAAR GAAT HIJ WEER NONDE JU. DAT OVERGEVEN KAN JIJ ECHT NIET GEBRIUKEN, EN KOORTS OOK NIET DAAR GA IK VOOR FIKKEN IK WEET OOK GEEN ANDERE OPLOSSING.
IK HOOP DAT HET VANDAAG WAT BETER GAAT MET JANSKE PANSKE KEVERTJE EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DAG ALLEMAAL IN HET VERRE NIJMEGEN DORRY -
23 November 2009 - 06:30
Judith & Ron, Wout:
Lieve Janske,
Wat naar voor je dat het spugen en eten zo moeilijk onder controle is te krijgen. Wachten is hartstikke moeilijk, aan de slag zijn maakt het gevoel iets te kunnen doen. Nu is het een beetje machteloos. Ook dit kunnen jullie, daar twijfelen wij niet aan.
Wout wordt vandaag 2 jaar, we vroegen wie er mogen komen. Na oma Hei volgde Jansuh. We hebben de pc dus maar aangezet! -
23 November 2009 - 07:50
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske
Tsjonge sjonge het wil niet echt lukken he deze keer.
Maar wat een Feest Phoxy zo maar voor jou helemaal uit Eindhoven gekomen.
Ik kan van hieruit niet meer doen dan je alleen maar weer sterkte wensen.
Ook voor je pa en ma die ook niet meer kunnen doen dan maar afwachten.
Ik hoop dat je de nacht goed bent doorgekomen en dat het weer een ietsje pietsje beter gaat vandaag.
Geef de moed niet op.
Groetjes uit Leende -
23 November 2009 - 09:38
Meike En Fam Prinsen:
Goeiemorgen Janske, papa en mama.
We weten dat wachten niet jullie sterkste kant is maar wat moet dat moet. Wachten is ook niet Meike's sterkste kant. Als het niet snel genoeg gaat doet ze het zelf wel, leverd soms erg komische momenten op.
Hier verloopt alles verder goed. Bart Sietske en Rens hebben studie ochtend dus kunnen lekker met Meike spelen.
En gisteren was ook heel fijn met Lieke die hier was en 's avonds lekker met zijn allen bij opa en oma eten.
Hopelijk wil het bij jullie vandaag wel een beetje vlotten en anders;
geduld is een schone zaak.
Heel veel groetjes en knuffels van ons allemaal. -
23 November 2009 - 10:35
Cor En Diny..:
Hoi Janske Ferry en Joke.
Even een klein berichtje van ons.
Wij wachten ook in spanning af hoe het gaat met de sonde van Janske.
Wachten kan ooit lang duren, maar wij gaan er voor dat het spugen eens een keertje stopt, en dat Janske een beetje voeding in haar maagje blijft.
Ferry en Joke wij wensen jullie heel veel sterkte en hou vol. TOI TOI TOI.
Lieve groetjes van Ome Cor en Tante Diny en de Knuffels voor jullie horen er bij.
Het gaat jullie goed. Houdoe he. -
23 November 2009 - 12:37
Ome Tan:
Hallo lieve allemaal
Het is natuurlijk wel allemaal niet leuk om te lezen dat het niet vooruit wil, maar jullie zitten daar tenminste lekker warm en droog.
Ome Tan is vandaag sinds lange tijd weer eens tot aan zijn onderbroek kletsnat geregend. Met een paar druppen begonnen maar daarna kwam het met bakken uit lucht en het bleef maar komen. Normaal pakken we dan in en gaan naar huis maar dit klusje moest af dus........
Mooi vak : TUINMAN
En toch zou ik niet graag met jullie willen ruilen want na een douche en wat droge kleren kan ik weer verder met van alles en nog wa.
Dus kan ik alleen maar zeggen:
"Geef, geef de moed niet op ! "
Dat klinkt als een liedje
groetjes
Ome Tan -
23 November 2009 - 14:51
H & H & I:
Hoi Janske,
Tja afwachten dat valt niet mee. Maar op dit moment is er niks anders mogelijk.
Erg vervelend ook ik weet zeker dat jij ook wel eens van die lekkere pepernoten zou willen snoepen.
Zwarte piet en sinterklaas maken dat een ander jaar helemaal goed met jou !
De foto's van Phoxy zijn helemaal TOP ! Wat geweldig.
Wij duimen weer met jullie mee dat het herstel mag vlotten en de koorts weer snel mag zakken.
Zie je morgen !
Groetjes en dikke knuffels ome Hans, tante Hariètte en Imke -
23 November 2009 - 15:43
Fam Van Laarhoven:
Ha die Janske,
Het is al weer een tijdje geleden dat ik op jouw site een berichtje voor je heb achtergelaten…
Als ik de verhalen op je site lees, vind ik dat je een kei dappere, stoere en geweldige super doorzetter bent. Ik ben trots op jou, maar ook op jouw papa en mama en jouw kanjers van zussen!
Omdat wachten niet je sterkste kant is en soms erg lang kan duren, kun je misschien even op You Tube kijken. Hierop staat een luisterverhaal van Bert en Ernie en het heet “Wachten duurt lang”. Het gaat over Sinterklaas en het is erg leuk om naar te luisteren. Je zult het zeker leuk vinden, want ik hoorde dat je ook al je schoen hebt mogen zetten en er zelfs al een cadeautje in hebt gehad (bofkont).
Ik ben trouwens Evelien van Laarhoven en ben jouw (bijna) buurmeisje. Ik woon namelijk samen met mijn papa en mama op nummertje 12 en jullie wonen op nummertje 16 in d’n Heipolder.
Vanuit Heeze in ieder geval heel veel sterkte en energie toegewenst. Laat ze in Nijmegen nog maar weer eens zien dat jij SUPER JANSKE bent en hopelijk mag je dan weer snel naar d’n Heipolder toe!!!
Groetjes en een dikke knuffel,
Evelien van Laarhoven
(en natuurlijk ook van mijn papa en mama)
-
23 November 2009 - 16:05
Lieseth:
Hoi Janske, het wil niet echt vlotten hè meiske. Net nu het Sinterklaastijd is en hij heel veel pepernoten en zo meebrengt. Je moet maar tegen papa en mama zeggen daT ZE ER ACHTER MOETEN HOUDEN, DAT ZODRA JIJ WEL WEER WAT ETEN BINNEN KUNT HOUDEN JIJ HET ALSNOG EEN BEETJE KAN INHALEN. dAT DOEN ZE VAST. lIEVE SCHAT IK DUIM VOOR JE DAT ER NU WEL EENS IETS VERLOOPT VOLGENS DE VERWACHTINGEN. hEEL VEEL LIEFS
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
