Zondag wandeldag
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
11 Oktober 2009 | Nederland, Nijmegen
Dag lieve mensen,
Vannacht heb ik het een keer anders gedaan. Mama bleef bij mij slapen en we hebben samen een hele korte nacht gehad. Niet omdat er iets mis was, want om 3.00 uur was mijn bloeddruk prima. Echter om 5.30 uur was ik klaar met slapen. Ik had genoeg geslapen vond ik en ben vanaf die tijd Dora gaan kijken. Toen alles hier in het ziekenhuis eindelijk op gang kwam, was ik al klaar met mijn ochtendritueel. Verschonen, wegen, bloeddruk e.d. Dat was wel fijn voor de poetsploeg, want deze konden dus al vroeg mijn kamer doen. Rond de klok van 9.00 uur kreeg ik de kans op een uitje. De zuster kwam vertellen dat om 10.00 uur de kerkdienst begint en dat we daar heen mochten als we dat graag zouden willen. Mama vertelde de zuster dat we daar geen gebruik van gingen maken en hier was ik dan ook heel boos over. Daar ging mijn uitje.
Om dit alles goed te maken zijn we een rondje op de afdeling gaan rijden met de tractor. Onderweg kwam ik professor Hoogerbrugge tegen. Deze was blij verrast om mij op de tractor rond te zien rijden. Hij had als oncoloog dit weekend dienst en vrijdag na de overdracht had hij zeker verwacht mij dit weekend te zien, maar dan op mijn kamer, omdat ik toen nog heel erg instabiel was met mijn waardes en hij niet had verwacht dat het nu zo goed met mij gaat. Nu is goed natuurlijk een heel groot woord, want na 1 klein rondje op de afdeling was ik wel bek af, dus alles in perspectief, echter wederom tegen de verwachting van de doktoren in.
Rond 12.00 uur was de familie Prinsen en natuurlijk Lieke en Meike bij opa IJsje en oma Tumtum. We hebben met zijn allen weer lekker geskypt. Verder heb ik vanmorgen nog spul gekregen om in mijn neus te spuiten, omdat daar toch wel wat snotjes in de weg zitten. Dit is een zoutoplossing, maar het woord zout zit nog niet echt helemaal goed in mijn woordenschat. Wel als het om eten gaat, maar als middel voor in je neus vind ik zout raar. Wel lucht het spul ontzettend op, dus ik vraag de hele dag of ik weer saus in mijn neus mag. Maakt niet uit, papa en mama weten wat ik bedoel, alleen de verpleging staat een beetje raar te kijken.
Op zondag gaan de meeste mensen er lekker op uit. Wandelen in de bossen of op de heide. Aangezien wij dat hier niet kunnen hebben wij vandaag aan het eind van de middag een rondwandeling van een uur door het ziekenhuis gemaakt. Ik in de buggy en ontdekken maar. We zijn helemaal naar de andere kant van het ziekenhuis geweest en als we niet meer verder konden, pakten we de lift om te kijken of we op een andere verdieping wel verder konden. Het was lekker rustig op zondag, dus we zijn door de kelder terug gelopen. Nu heb ik ook eens kunnen zien wat een "snelweg" er onder het ziekenhuis ligt. Hier wordt gezorgd dat wij boven niets te kort komen m.b.t. eten, beddengoed, bedden, noem maar op. Verder hebben we de nieuwbouw van het ziekenhuis aan alle kanten kunnen bekijken. Het was dus fijn om dit een keer gedaan te hebben.
Van alle indrukken was ik wel heel moe geworden en ben al voor 19.00 uur gaan slapen, nou ja, gaan slapen. Liggen en flauwe grappen maken, want ik begin steeds meer praatjes te krijgen. Om 20.00 uur ben ik dan echt gaan slapen.
Groetjes Janske
Vannacht heb ik het een keer anders gedaan. Mama bleef bij mij slapen en we hebben samen een hele korte nacht gehad. Niet omdat er iets mis was, want om 3.00 uur was mijn bloeddruk prima. Echter om 5.30 uur was ik klaar met slapen. Ik had genoeg geslapen vond ik en ben vanaf die tijd Dora gaan kijken. Toen alles hier in het ziekenhuis eindelijk op gang kwam, was ik al klaar met mijn ochtendritueel. Verschonen, wegen, bloeddruk e.d. Dat was wel fijn voor de poetsploeg, want deze konden dus al vroeg mijn kamer doen. Rond de klok van 9.00 uur kreeg ik de kans op een uitje. De zuster kwam vertellen dat om 10.00 uur de kerkdienst begint en dat we daar heen mochten als we dat graag zouden willen. Mama vertelde de zuster dat we daar geen gebruik van gingen maken en hier was ik dan ook heel boos over. Daar ging mijn uitje.
Om dit alles goed te maken zijn we een rondje op de afdeling gaan rijden met de tractor. Onderweg kwam ik professor Hoogerbrugge tegen. Deze was blij verrast om mij op de tractor rond te zien rijden. Hij had als oncoloog dit weekend dienst en vrijdag na de overdracht had hij zeker verwacht mij dit weekend te zien, maar dan op mijn kamer, omdat ik toen nog heel erg instabiel was met mijn waardes en hij niet had verwacht dat het nu zo goed met mij gaat. Nu is goed natuurlijk een heel groot woord, want na 1 klein rondje op de afdeling was ik wel bek af, dus alles in perspectief, echter wederom tegen de verwachting van de doktoren in.
Rond 12.00 uur was de familie Prinsen en natuurlijk Lieke en Meike bij opa IJsje en oma Tumtum. We hebben met zijn allen weer lekker geskypt. Verder heb ik vanmorgen nog spul gekregen om in mijn neus te spuiten, omdat daar toch wel wat snotjes in de weg zitten. Dit is een zoutoplossing, maar het woord zout zit nog niet echt helemaal goed in mijn woordenschat. Wel als het om eten gaat, maar als middel voor in je neus vind ik zout raar. Wel lucht het spul ontzettend op, dus ik vraag de hele dag of ik weer saus in mijn neus mag. Maakt niet uit, papa en mama weten wat ik bedoel, alleen de verpleging staat een beetje raar te kijken.
Op zondag gaan de meeste mensen er lekker op uit. Wandelen in de bossen of op de heide. Aangezien wij dat hier niet kunnen hebben wij vandaag aan het eind van de middag een rondwandeling van een uur door het ziekenhuis gemaakt. Ik in de buggy en ontdekken maar. We zijn helemaal naar de andere kant van het ziekenhuis geweest en als we niet meer verder konden, pakten we de lift om te kijken of we op een andere verdieping wel verder konden. Het was lekker rustig op zondag, dus we zijn door de kelder terug gelopen. Nu heb ik ook eens kunnen zien wat een "snelweg" er onder het ziekenhuis ligt. Hier wordt gezorgd dat wij boven niets te kort komen m.b.t. eten, beddengoed, bedden, noem maar op. Verder hebben we de nieuwbouw van het ziekenhuis aan alle kanten kunnen bekijken. Het was dus fijn om dit een keer gedaan te hebben.
Van alle indrukken was ik wel heel moe geworden en ben al voor 19.00 uur gaan slapen, nou ja, gaan slapen. Liggen en flauwe grappen maken, want ik begin steeds meer praatjes te krijgen. Om 20.00 uur ben ik dan echt gaan slapen.
Groetjes Janske
-
12 Oktober 2009 - 04:12
DORRY:
HOI TRACTORMUIS EN VOLGMUISJES
WAT EEN DRUK PROGRAM HEB JIJ GEHAD, EN ZELFS WEER OP DE TRACTOR GEREDEN DAT IS GAAF, DAT IS EEN HELE ANDERE FOTO DAN DIE VERDRIETIGE.
IK HOOP DAT HET ZO DOORGAAT.
NU WEER EEN NIEUWE WEEK,DAARIN KAN VEEL GEBEUREN, OOK VEEL GOEDS. EEN VETTE DIKKE HIFIVE LOWFIVE DORRY -
12 Oktober 2009 - 06:10
Meike:
Goeie morgen
Gisteren mocht ik met mijn pleeggezin op visite bij vrienden van hun om vakantie-foto's en film te kijken. Ik heb mij hier weer van mijn beste kant laten zien, vooral hun twee dochters van 11 en 13 vonden mij kei-schattig.
Omdat onze gastvrouw erg graag zorgt voor de innerlijke mens kan ik jullie vertellen dat ik toch wel erg culinair ben ingsteld. Ik wist nl. niet dat zwitserse kazen heerlijk smaken maar ook de warme spinazie-flapjes gingen naar binnen als tum-tummetjes.
Het hoofdgerecht was lasagne waar ik ook nog een bordje van mee heb gepikt. Tussen de gerechten door zijn ook nog verschillende kaasstengels met heerlijke dipsaus naar binnen gegaan.
En nu snapt mijn Ome Tan niet dat ik geen zin heb in mijn ontbijt-pap.
Ik ga nu proberen het telefoonnummer van die mensen van gister te achterhalen misschien dat ik daar een paar dagen naar toe kan.
Maar goed ik wens jullie een fijne maar ook zeer voorspoedige dag.
Dikke knufkus
Meike -
12 Oktober 2009 - 06:18
Karin:
hallo allemaal,het gaat gelukkig weer een beetje de goede kant op janske gelukkig,je sjeest weer over de gangen en wat praatjes goed hoor hou vol!!!JIJ kent het ziekenhuis straks helemaal vanbuiten en van binnen,lekker overal een kijkje nemen achter de schermen!Nou hopen dat jullie dit volhouden.Ons kaarsje blijft branden voor jullie.Vele groetjes karin en de rest. -
12 Oktober 2009 - 06:55
Judith & Ron, Wout:
Hallo allemaal,
Wat een mooie foto's!
Janske, wat fijn om te zien dat je je zussen hebt geknuffeld en wat ziet je gezichtje er goed uit!
Goed om te lezen dat je een fijne dag hebt gehad.
Wij stralen mee!
Groetjes van ons
-
12 Oktober 2009 - 07:16
Cor En Diny.:
Goeie morgen Janske, Ferry en Joke.
Janske wat goed dat nu weer op de tractor door het ziekenhuis kan rijden,als wij het goed berijpen gaat het nog een beetje rustig aan dat geeft niks het crossen komt vanzelf wel als je wel als je meer krahct krijgt.Dit is in elk geval vast een vooruitgang. Kei goed meiske hou vol zo, we weten dat je een kanjer bent en je niet op je kop laten zitten.Laat zien wie Janske Beks uit Heeze is in Nijmegen.
Ferry en Joke voor jullie is het ook fijn om te zien dat Janske weer een beetje meer energie heeft, en weer praatjes krijgt. Voor iedereen heel veel lieve groetjesen in inze gedachten zijn wij bij jullie. Houdoe Ome Cor en Tante Diny. -
12 Oktober 2009 - 09:37
Fam. Van Laarhoven:
Ha die Janske,
Wat zie je er stoer uit op die tractor van je. Kei fijn om te lezen dat je de zusters en dokters op de afdeling weer van hun sokken rijdt met je tractor. Maar het is natuurlijk veel leuker om door papa en mama als een echte prinses in je buggy door het ziekenhuis gereden te worden. Heb je trouwens nog op het liftknopje mogen drukken?
Hoe gaat het trouwens met je tijgerzaklamp, zijn de batterijen al leeggeschenen?
Je hebt trouwens ook weer flink gestickerd ‘SUPER JANSKE’ zag ik op de foto’s. Je bent het nog niet verleerd, sterker nog zo’n GROOT kunstwerk ziet er erg professioneel uit.
Ook namens mijn papa en mama voor vandaag een hele fijne dag met heel veel kracht, positieve energie en veel grote glimlachen toegewenst. Natuurlijk ook voor de komende tijd…
Hopelijk gaat het snel weer beter met je, zodat je weer lekker samen met papa en mama naar d’n Heipolder toe mag.
Een dikke knuffel,
Evelien van Laarhoven
-
12 Oktober 2009 - 15:45
Lieke:
oebgs,ccxcf
Dag Janske Papa en Mama,
Ik ben na school bij Fleur van Boxtel wezen spelen , op de trampoline en binnen .
Ze hadden daar ook 2 honden maar die hadden ze in huis gedaan zodat ze niet bij mij konden komen.
Lieke -
12 Oktober 2009 - 17:11
Fam. Kessels Ospel:
Wat een heerlijke berichten en wat een blije gezichten op de foto's! We hoorden al van tante Liny en ome Harrie, nadat ze vrijdag bij jullie op bezoek waren, dat je weer aan de beterende hand was en dat ze gezellig met jou en je papa en mama gekletst hadden. Trouwens ook met Lieke want die had de hele weg naar Nijmegen aan elkaar gekletst! Erg fijn om weer positieve geluiden te horen. Maar die foto van jullie vijven in de hal die spreekt helemaal voor zich en ik kreeg er een brok van in m'n keel, want wat moeten jullie elkaar toch lang en veel missen. Gelukkig komt de familie regelmatig naar Nijmegen om jullie te bezoeken. Trouwens Janske, ik was vandaag bij de Action en ik heb me toch leuke knutselspullen voor jou gezien, ik kon ze niet laten liggen dus ze komen zo snel mogelijk richting Nijmegen goed? Misschien brengen we ze wel zelf als dit past in opa's schema. Nou de groetjes van ons allemaal hier uit de Ospelse Peel en een dikke knuffel. Tanja, Paul, Manou en Jorn. -
12 Oktober 2009 - 17:31
Bertha En Broer:
hoi JANSKE
ik zie je weer op de tractor lekker even uit je bed ik heb voor jou n klein gedichtje
ER WAS EENS EEN TOVENAAR
DIE HEETE KOKOLIJNTJE
DIE MAAKTE VAN N OLIFANT N HEEL MOOI KONIJNTJE
n hele grote KNUFFEL van ome broer en tante bertha -
12 Oktober 2009 - 18:48
Gerda:
Hey, Janske fideranske (en Papa en Mama), wat stoer zoals jij op je tractor door de gangen van 't ziekenhuis scheurt. Geweldig. Maar wat ik nog leuker vind is dat je huidje er weer zo goed uitziet en dat er weer zo'n mooie foto van jou is gemaakt met een eigen Janske-uitdrukking! Fijn dat je zusjes in 't weekend ook bij jou konden zijn en dat jullie met z'n allen zo hebben genoten en geknuffeld. Hoog tijd. Niets beter als de hele familie bij elkaar.
Veel lof ook voor de achterban, kan niet vaak genoeg worden gezegd, ook voor Opa Ijsje en anverwanten,en de opvang voor Meike en Lieke. Zij missen ook van alles.
Hou jullie allemaal taai, ik blijf duimen en het vlammetje blijft branden voor allemaal!
Lieve groeten, Gerda.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
