Voor even met allebei mijn zussen
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
10 Oktober 2009 | Nederland, Nijmegen
Dag lieve mensen,
Vannacht sliep papa weer bij mij op de kamer, dus het was wederom een onrustige nacht. Vannacht om 2.00 uur moest er bloed afgenomen worden, maar er kwam geen bloed uit mijn PAC. Dat blijft een vervelend probleem. Wat echter nog veel erger was, was het feit dat er ook niets meer in ging. Ik lig aan twee infuuspompen en die zijn toch echt nodig om de juiste waarden in mijn bloed te krijgen. Tja, toch maar een dokter bellen om te kijken of zij er iets mee kon. Na een uurtje wachten kwam de dokter. Ook zij was wel even bezig, maar na een tijdje leek er iets los te schieten en sinds die tijd kunnen ze weer van alles in mijn lichaam pompen en daar geef ik dan af en toe, via hetzelfde lijntje, wat bloed voor terug. Rond 6.00 uur kreeg ik de plasmedicatie en een schoon bed vroeg in de ochtend beviel me wel. Vanmorgen was om 6.45 uur de grote plas er al uit en was weer heel mijn bed en pyama nat. Bed verschonen, schone pyama aan, wat met zo'n sonde een heel gedoe is, en maar weer verder slapen. Om 8.00 uur kwamen ze weer bloed afnemen en daarna heb ik nog even een tukkie gedaan.
Eenmaal wakker zag papa iets heel moois aan mij. Hij keek nog een keer en nog een keer. Hij kon er geen genoeg van krijgen en na weken kon ik weer een glimlach op mijn gezicht toveren. Ook mijn grote ogen heb ik vandaag weer eens laten zien. Al met al een goed teken. Ook toen mama binnenkwam uit het Ronald McDonald huis heb ik haar direct mijn lach laten zien en ook de zusters kregen hem te zien. De dag begon dus heel vrolijk.
Wat een lastiger probleem blijft is het Kaliumgehalte in mijn bloed. Dan weer te hoog, dan weer te laag. De dokters blijven er maar mee aan het "spelen". Inmiddels hebben ze in de gaten dat het niet meevalt om te sturen naar een vaste waarde, dus hebben ze besloten om minder te "spelen", maar meer stabiliteit te geven dmv een constante kaliumgift. Ook mijn voeding uit de sonde is energierijker geworden, dit omdat ik anders te veel vocht binnenkrijg. Omdat ik Lieke al een halve dag niet had gezien, ben ik met haar gaan Skypen, wij wisten toen nog niet wat ons 's middags te wachten stond. Verder ben ik door de inspiratie van Lieke, weer volop aan het stickeren. Heerlijk vind ik dat.
Aan het eind van de ochtend was ik wel heel moe van al mijn vrolijkheid en het stickeren. Ik ben dan ook lekker lang gaan slapen. Nadat de medicijnen van de middag inzaten, stelden papa en mama voor om te gaan wandelen met de buggy. Het leek ze slim om er eens uit te gaan en naar de grote hal te gaan. Mijn energie was nog niet zoals vanmorgen, maar uiteindelijk zijn we gegaan. Eenmaal aangekomen wachtte daar een hele grote verrassing. Lieke en Meike stonden daar op mij te wachten. Mijn glimlach van vanochtend veranderde in een hele grote lach. Ik heb lekker vanuit mijn buggy gekeken hoe mijn zussen fijn aan het spelen waren in de grote hal. Toen ik daar toch wel weer moe van werd heb ik ze uitgenodigd op mijn kamer. Ik was wel een beetje bang voor Meike in zo'n kleine ruimte met zo veel kabeltjes en slangetjes, maar zij heeft zich voorbeeldig gedragen. Net zoals Lieke natuurlijk. Ze waren samen met tante Angela en ome Tan gekomen. Lieke is samen met ome Tan naar de Mc Donalds geweest om eten voor ons te halen. We hebben dan ook lekker met zijn zevenen op mijn kamer gegeten. Daarna was de koek op en zijn ze weer naar huis gegaan. Ik mis ze nu alweer, maar ben toch wel heel erg blij dat ik mijn gezinnetje na ruim 2,5 week weer voor even compleet had.
Bij het slapen gaan was mijn bloeddruk aan de hoge kant. De dokter is nog even langs geweest. Vannacht zal er wat vaker mijn bloeddruk gemeten worden, verder is hier voorlopig geen actie op te verwachten.
Ik ga nu lekker dromen van mijn zussen.
Groetjes Janske
Vannacht sliep papa weer bij mij op de kamer, dus het was wederom een onrustige nacht. Vannacht om 2.00 uur moest er bloed afgenomen worden, maar er kwam geen bloed uit mijn PAC. Dat blijft een vervelend probleem. Wat echter nog veel erger was, was het feit dat er ook niets meer in ging. Ik lig aan twee infuuspompen en die zijn toch echt nodig om de juiste waarden in mijn bloed te krijgen. Tja, toch maar een dokter bellen om te kijken of zij er iets mee kon. Na een uurtje wachten kwam de dokter. Ook zij was wel even bezig, maar na een tijdje leek er iets los te schieten en sinds die tijd kunnen ze weer van alles in mijn lichaam pompen en daar geef ik dan af en toe, via hetzelfde lijntje, wat bloed voor terug. Rond 6.00 uur kreeg ik de plasmedicatie en een schoon bed vroeg in de ochtend beviel me wel. Vanmorgen was om 6.45 uur de grote plas er al uit en was weer heel mijn bed en pyama nat. Bed verschonen, schone pyama aan, wat met zo'n sonde een heel gedoe is, en maar weer verder slapen. Om 8.00 uur kwamen ze weer bloed afnemen en daarna heb ik nog even een tukkie gedaan.
Eenmaal wakker zag papa iets heel moois aan mij. Hij keek nog een keer en nog een keer. Hij kon er geen genoeg van krijgen en na weken kon ik weer een glimlach op mijn gezicht toveren. Ook mijn grote ogen heb ik vandaag weer eens laten zien. Al met al een goed teken. Ook toen mama binnenkwam uit het Ronald McDonald huis heb ik haar direct mijn lach laten zien en ook de zusters kregen hem te zien. De dag begon dus heel vrolijk.
Wat een lastiger probleem blijft is het Kaliumgehalte in mijn bloed. Dan weer te hoog, dan weer te laag. De dokters blijven er maar mee aan het "spelen". Inmiddels hebben ze in de gaten dat het niet meevalt om te sturen naar een vaste waarde, dus hebben ze besloten om minder te "spelen", maar meer stabiliteit te geven dmv een constante kaliumgift. Ook mijn voeding uit de sonde is energierijker geworden, dit omdat ik anders te veel vocht binnenkrijg. Omdat ik Lieke al een halve dag niet had gezien, ben ik met haar gaan Skypen, wij wisten toen nog niet wat ons 's middags te wachten stond. Verder ben ik door de inspiratie van Lieke, weer volop aan het stickeren. Heerlijk vind ik dat.
Aan het eind van de ochtend was ik wel heel moe van al mijn vrolijkheid en het stickeren. Ik ben dan ook lekker lang gaan slapen. Nadat de medicijnen van de middag inzaten, stelden papa en mama voor om te gaan wandelen met de buggy. Het leek ze slim om er eens uit te gaan en naar de grote hal te gaan. Mijn energie was nog niet zoals vanmorgen, maar uiteindelijk zijn we gegaan. Eenmaal aangekomen wachtte daar een hele grote verrassing. Lieke en Meike stonden daar op mij te wachten. Mijn glimlach van vanochtend veranderde in een hele grote lach. Ik heb lekker vanuit mijn buggy gekeken hoe mijn zussen fijn aan het spelen waren in de grote hal. Toen ik daar toch wel weer moe van werd heb ik ze uitgenodigd op mijn kamer. Ik was wel een beetje bang voor Meike in zo'n kleine ruimte met zo veel kabeltjes en slangetjes, maar zij heeft zich voorbeeldig gedragen. Net zoals Lieke natuurlijk. Ze waren samen met tante Angela en ome Tan gekomen. Lieke is samen met ome Tan naar de Mc Donalds geweest om eten voor ons te halen. We hebben dan ook lekker met zijn zevenen op mijn kamer gegeten. Daarna was de koek op en zijn ze weer naar huis gegaan. Ik mis ze nu alweer, maar ben toch wel heel erg blij dat ik mijn gezinnetje na ruim 2,5 week weer voor even compleet had.
Bij het slapen gaan was mijn bloeddruk aan de hoge kant. De dokter is nog even langs geweest. Vannacht zal er wat vaker mijn bloeddruk gemeten worden, verder is hier voorlopig geen actie op te verwachten.
Ik ga nu lekker dromen van mijn zussen.
Groetjes Janske
-
10 Oktober 2009 - 21:59
Frank En Heidi :
Droom maar lekker
Wel te rusten alle 3
Ik denk dat je zusjes ook wel lekker zullen slapen, na al dat gespeel en dat lekker eten.
Slaap lekker
groetjes uit Leende
-
10 Oktober 2009 - 22:01
Janske:
Als je graag bij mij in Nijmegen op bezoek komt, dan kun je een mailtje sturen naar opa IJsje: fransbeks@planet.nl Hij verzorgt voor ons de planning mbt bezoek. Als je in je mailtje ook aangeeft wanneer je kunt komen (liefst meerdere data) dan zorgt opa dat alles goed komt -
10 Oktober 2009 - 22:14
Opa En Oma Ijs-tum:
Dag Janske.
Nou die Lieke was ook erg moe toen ze thuis kwam sliep ze als een roos en Ome Tan heeft haar ook zo naar boven gedragen ,nog even een geworstel met de pyama 2x links is ook rechts en hoppa pitten
We hopen dat jullie allemaal en Janske in het byzonder een rustige nacht hebben.
Dag allemaal dikke kussen
Opa ijsje
Oma tumtum -
10 Oktober 2009 - 22:18
Ome Renier:
Hoi Janske,
Nou wat een leuke dag vol met positieve verassingen. Denk dat je zussen ook blij waren om jou weer te zien en papa en mama natuurlijk ook!
Slaap maar lekker maar dat zal nu vast wel lukken.
Ome Renier -
10 Oktober 2009 - 22:26
Ome Tan:
Hoi lieve schatten
Ik kan je vertellen dat niet alleen bij Janske maar ook bij Meike en Lieke de pijp leeg was, nog voor we Nijmegen uit waren lagen ze al heerlijk te slapen.
Lieke is weer lekker opa en oma verder gaan slapen maar Meike vond dat ze na haar "dutje'nog wel even mocht opblijven.
Natuurlijk geven we ze als goede gastouders altijd haar zin dus mocht ze nog even bij Ome Tan op schoot naar een spannende film kijken met in de ene hand haar rijstkoek en in de andere een beker ranja.
Vandaag hebben jullie wederom laten zien hoe goed jullie bezig zijn, genietend van jullie andere schatten wetende dat ze ook weer weg gaan.
Een en al bewondering.
Wij proberen in ieder geval jullie kleinste in de komende tijd met zoveel mogelijk liefde streng maar rechtvaardig op te "voeden" en haar daarbij zo min mogelijk op haar hoofdje laten vallen.
Nogmaals :
VOORAL DOORGAAN
groetjes
Ome Tan -
10 Oktober 2009 - 23:09
Mechteld:
Fijn dat de dag zo goed verlopen is. En wat een grote verrassing. Daar hebben jullie vast en zeker weer veel energie mee opgedaan. Hou je haaks en tot gauw.
groetjes Mechteld -
11 Oktober 2009 - 03:34
Oma Hanny En Frans:
Lieve Janske,
Eindelijk hebben we vandaag een mogelijkheid om te reageren.
Het doet ons heel erg goed te lezen, dat jullie als gezin weer eens even bij elkaar geweest zijn. En wat we ook erg fijn vonden was dat ons Janske het lachen nog niet verleerd is. Knap hoor meisje, want jij maakt wat mee!
Wat een gedoe met al die slangetjes en pompen! En dan ook nog eens een sonde en een PAC die niet doet wat die moet doen. poeh, poeh!
Wij hebben uit de verhalen begrepen dat jullie voorlopig nog niet uit het ziekenhuis weg kunnen. Erg jammer en moeilijk voor jou en ook voor papa, mama en jouw zusjes.
We wensen jullie vanuit Chang Rai Thailand heel veel sterkte toe. We denken aan jou (jullie)
Dikke kus van oma Hanny en opa Frans -
11 Oktober 2009 - 06:33
Tante Angela:
Goedemorgen Kanjers,
Ik zie dat ome Tan al een bericht had achtergelaten gisteravond, ik sluit me daar helemaal bij aan.
Ik vond het ook heerlijk om jou, Janske te zien lachen en genieten van je zussen en vooral de scherpe opmerkingen die je maakte waren prachtig.
Ferry en Joke petje af voor jullie. Kei goed bezig. Hou vol.
Hopeijk hebben jullie allemaal lekker geslapen of slapen jullie net als Meike nog wel. En is de bloeddruk wat gezakt.
Wens jullie een rustige en fijne dag!
Groetjes en knuffels Tante Angela -
11 Oktober 2009 - 07:29
Karin:
Goedemorgen heb je lekker gedroomd over je zusjes?Wat een feest zal dat geweest zijn zeg geweldig.Ook voor mama en papa natuurlijk.En wat geweldig dat de oude janske weer een beetje de oude wordtwant wij kennen jouw als een klein giebeltje en vrolijk meissie!Maar dat komt wel weer.Hopelijk gaat vandaag alles een beetje rustig verlopen en houdt jullie taai.Groetjes van karin. -
11 Oktober 2009 - 08:24
D0RRY:
HOI KANJERS.
WAT FIJN DAT JOU ZUSJES WEER BIJ JOU WAREN.
EN DAT ER WEER EEN LACH OP JOU MOOIE SNIUTJE VOOR DE DAG KWAM.
BIJ ONS IS HET EEN DRUKTE VAN BELANG ,WIJ VIEREN DE VIERDE VERJAARDAG VAN SAMIJN ,DOLLE PRET.
KLEINE SCHAT, EN TWEE GROTE SCHATTEN IK HOOP DAT JANSKE NOG MEER LACHJES OP HAAR SNOETJE LAAT VERSCHIJNEN.
EEN HELE DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE ,EEN KEI GOED VERLOOP WENS IK JULLIE DORRY.NU GA IK FIKKEN DOEI -
11 Oktober 2009 - 08:51
Lambert En Tineke:
Hallo Janske,
Wat heerlijk voor jou én voor je papa en mama om eens even samen te zijn. Dat was te lang geleden hé!! Fijn dat je weer met ze hebt kunnen lachen.
Zie ik het goed? Ziet je gezichtje er wat beter uit, ik denk dat te zien op de vernevel-foto??
Lieve groetjes van
Lambert en Tineke
-
11 Oktober 2009 - 11:33
Marian En Maarten:
Lieve Jankse, en Joke/Ferry/Lieke en Meike,
Wat een feest gisteren, zeg! Ik zie het helemaal voor me, gezellig met z'n 7-nen op dat knusse kamertje van je. Hoeveel lagen er op je bed?
Heb je er ook foto's van?
En de hal is heerlijk groot om te spelen! Lieke heeft je zeker de oren van je hoofd gekletst?
We vinden het wel heel fijn dat je weer kan (glim)lachen. Ook daar wil ik een foto van zien. Die "huilfoto" hakte er namelijk erg in en daar moet op z'n minst weer een "lachfoto" tegenover staan.
Nog even een serieuze vraag: hoe gaat het met de nierbekkenontsteking. Helpt dat antibioticum?
Dikke kus voor jullie allemaal (deze keer ook voor ome Tan en tante Angela)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
