Alle medicatie weer gestopt
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
24 Mei 2011 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Vandaag mocht ik me weer melden in het Eindhoven ziekenhuis. Vanmorgen ben ik nog even naar school geweest en heeft mijn Ambulant Begeleider bij mij in de klas gezeten om te kijken hoe het met mij gaat op school. Vanmiddag had papa een gesprek met haar en met juf Dorie en ik begin maar direct met het goede nieuws. Ze zijn heel erg tevreden over hoe het met mij gaat op school.
Vanmorgen ben ik samen met Lieke en papa zelfs al in groep 4 geweest. Niet dat het zo goed met mij gaat dat ik ineens naar groep 4 kan, maar juf Tineke en haar klas hadden wat vragen aan mij, Lieke en papa over de Alpe d'Huzes, het fietsen van papa. Toen we hierover aan het praten waren ging het gesprek ook nog over mij en mijn ziekte. Ik moet zeggen dat ik onder de indruk was over hoe de jongens en meisjes van groep 4 op de hoogte zijn van mijn ziekte en de Chemo Kaspers.
Ik ben dus ook nog naar het ziekenhuis geweest en daar was het een stuk minder positief. Eerst had ik een bijna ongeluk met mijn fiets. Ik scheurde weer over de afdeling en vloog de bocht om. Tegelijkertijd kwam er aan de andere kant een verpleegster aan met een bed en een patient erin. Allebei gingen we vol op de rem en we konden zo een groot ongeluk voorkomen. Toen keek ik naar die zuster en ze kwam me heel bekend voor. Het was mama. Dat was de eerste keer dat ik mama in haar witte pak zag en dus vroeg ik haar waarom zij zich als zuster had verkleed. Deze uitspraak leverde natuurlijk weer hilarische momenten op. Na de uitleg was ik echter dik tevreden.
Even later mocht ik naar "mijn" kamer, want dokter Marijke en dokter Natasja waren daar al. Ze hadden de uitslag van het bloed en dat was niet al te best. Zeg maar gewoon slecht. De HB en de trombo's waren weer flink gezakt, maar voor mijn behandeling zijn vooral de Leukocyten belangrijk. Ook deze waren gedaald naar 0,8 en dat betekent dat ik geen Chemo Kaspers kreeg. Ook de Chemo die ik thuis kreeg is per direct gestopt evenals de Bactrimel. Het is moeilijk om dit van de positieve kant te bekijken, maar het is ons toch weer gelukt. Nu kan ik alvast even wennen hoe het is om geen medicijnen te krijgen. Vrijdag moet ik weer terug naar het ziekenhuis en wordt er opnieuw bloed afgenomen. Misschien dat de thuis Chemo Kaspers weer gestart kunnen worden.
Inmiddels kwam ook de uitslag van de neutrofielen = weerstand binnen. Deze zijn weer 0,08. Met andere woorden 0,0niks. Het wordt dus weer een spannende tijd, want als ik nu lichamelijke klachten krijg of koorts, wil dat meteen zeggen dat ik weer in het ziekenhuis moet gaan logeren.
Natuurlijk hebben wij ook gevraagd of er enige samenhang kan zijn met de leuke, maar inspannende week. Dit staat volgens de oncoloog helemaal los van elkaar. Er is geen enkel verband te leggen met de inspanningen van vorige week en de inspanningen die mijn beenmerg moet leveren. Het beenmerg van mij is gewoon moe door twee intensieve jaren van chemotherapie. Toch gaan we door tot het bittere eind. Op 2 augustus stopt de behandeling tegen de leukemie en tot die tijd gaan we toch proberen om er nog zoveel mogelijk Chemo Kaspers in te krijgen, zodat ze maximaal hun werk kunnen doen. Nu dus maar weer hopen dat mijn beenmerg snel hersteld, zodat ik weer nieuwe Chemo Kaspers mag krijgen.
Groetjes Janske
Vandaag mocht ik me weer melden in het Eindhoven ziekenhuis. Vanmorgen ben ik nog even naar school geweest en heeft mijn Ambulant Begeleider bij mij in de klas gezeten om te kijken hoe het met mij gaat op school. Vanmiddag had papa een gesprek met haar en met juf Dorie en ik begin maar direct met het goede nieuws. Ze zijn heel erg tevreden over hoe het met mij gaat op school.
Vanmorgen ben ik samen met Lieke en papa zelfs al in groep 4 geweest. Niet dat het zo goed met mij gaat dat ik ineens naar groep 4 kan, maar juf Tineke en haar klas hadden wat vragen aan mij, Lieke en papa over de Alpe d'Huzes, het fietsen van papa. Toen we hierover aan het praten waren ging het gesprek ook nog over mij en mijn ziekte. Ik moet zeggen dat ik onder de indruk was over hoe de jongens en meisjes van groep 4 op de hoogte zijn van mijn ziekte en de Chemo Kaspers.
Ik ben dus ook nog naar het ziekenhuis geweest en daar was het een stuk minder positief. Eerst had ik een bijna ongeluk met mijn fiets. Ik scheurde weer over de afdeling en vloog de bocht om. Tegelijkertijd kwam er aan de andere kant een verpleegster aan met een bed en een patient erin. Allebei gingen we vol op de rem en we konden zo een groot ongeluk voorkomen. Toen keek ik naar die zuster en ze kwam me heel bekend voor. Het was mama. Dat was de eerste keer dat ik mama in haar witte pak zag en dus vroeg ik haar waarom zij zich als zuster had verkleed. Deze uitspraak leverde natuurlijk weer hilarische momenten op. Na de uitleg was ik echter dik tevreden.
Even later mocht ik naar "mijn" kamer, want dokter Marijke en dokter Natasja waren daar al. Ze hadden de uitslag van het bloed en dat was niet al te best. Zeg maar gewoon slecht. De HB en de trombo's waren weer flink gezakt, maar voor mijn behandeling zijn vooral de Leukocyten belangrijk. Ook deze waren gedaald naar 0,8 en dat betekent dat ik geen Chemo Kaspers kreeg. Ook de Chemo die ik thuis kreeg is per direct gestopt evenals de Bactrimel. Het is moeilijk om dit van de positieve kant te bekijken, maar het is ons toch weer gelukt. Nu kan ik alvast even wennen hoe het is om geen medicijnen te krijgen. Vrijdag moet ik weer terug naar het ziekenhuis en wordt er opnieuw bloed afgenomen. Misschien dat de thuis Chemo Kaspers weer gestart kunnen worden.
Inmiddels kwam ook de uitslag van de neutrofielen = weerstand binnen. Deze zijn weer 0,08. Met andere woorden 0,0niks. Het wordt dus weer een spannende tijd, want als ik nu lichamelijke klachten krijg of koorts, wil dat meteen zeggen dat ik weer in het ziekenhuis moet gaan logeren.
Natuurlijk hebben wij ook gevraagd of er enige samenhang kan zijn met de leuke, maar inspannende week. Dit staat volgens de oncoloog helemaal los van elkaar. Er is geen enkel verband te leggen met de inspanningen van vorige week en de inspanningen die mijn beenmerg moet leveren. Het beenmerg van mij is gewoon moe door twee intensieve jaren van chemotherapie. Toch gaan we door tot het bittere eind. Op 2 augustus stopt de behandeling tegen de leukemie en tot die tijd gaan we toch proberen om er nog zoveel mogelijk Chemo Kaspers in te krijgen, zodat ze maximaal hun werk kunnen doen. Nu dus maar weer hopen dat mijn beenmerg snel hersteld, zodat ik weer nieuwe Chemo Kaspers mag krijgen.
Groetjes Janske
-
25 Mei 2011 - 05:57
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske,
Kijk..... je kunt nou eenmaal niet alles tegelijk. En een leuke week en de week daarvoor en goed doen op school en dan ook nog alles in je lichaampje op peil houden ..... Dat gaat toch ook niet.
Maar ja als de logen zegen dat dat er niets mee te maken heeft dan zal dat wel. Maar .... kennen ze Super Janske wel goed genoeg ??
Wij buitenstaanders weten het toch niet. Nu maar van de positieve kant bekijken. Lekker je lijfje even wat rust geven voor de eindsprint.
Succes ;-)
Groetjes uit Leende
-
25 Mei 2011 - 07:20
Fam Van Gaal:
Hey Super Janske
Dat is weer even vervelend zeg.. Maar wij weten dat jij een vechter bent en dat je uitkijkt naar die 2 augustus. En ze zeggen toch altijd dat de klim naar de top heel zwaar is. Dus kanjer succes ermee.
Dat zal wel even heel vreemd zijn geweest een bijna botsing met mama op haar werk!!!
Wij denken dat je nu lekker aan het leren bent op school en vanmiddag weer lekker gaat fietsen of schommelen in de tuin.
Kanjer zet hem op
X Renske Bram Gijs en Nicole -
25 Mei 2011 - 08:10
DORRY:
HOI JAnske en fam.
dat jij geen medicatie krijgt nu is minder no0nde ju.
maar op school gaat het prima ,een piepklein pluspuntje ,als je over het ziekenhuis leest ,maar het waarom is niet te verklaren volgens de doktoren.
en nu heb jij mama gezien in haar ziekenhuispak ,wel grappig dat jij jiust met mama plus patient bijna een botsing had.
vandaag nog goed weer probeer toch te genieten allemaal zal niet meevallen .
sterkte na dit bericht van het ziekenhuis EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DORRY -
25 Mei 2011 - 11:12
Joli Claes:
Ha Janske en familie
He bah, wat een tegenvaller.
En dat na zo'n heerlijke week.
Maar jou kennende zet jij je schouders eronder en ziet het er volgende week weer heel anders uit.
Met vallen en opstaan, maar jij komt er wel.
Was wel grappig zeker dat je mama Joke nu tegen kwam als zuster Joke.
Fijn dat het allemaal zo goed gaat op school, maar dat kan ook niet anders met zo'n slimme meid.
Vanmiddag nog lekker buiten spelen in het zonnetje.
Geniet ervan.
Hou vol en zet 'm op.
Dikke kus van ons. xxxxxxxxxxxx -
25 Mei 2011 - 12:23
Gerda:
Hey Miss Super Janske fideranske,
Even geen medicijn!
Dan heeft jouw lijfje echt even rust nodig om alle troepen weer te verzamelen.
En weet je, na een paar van zo'n actieve weken zoals jullie hebben gehad is dat niet vreemd, maar je had het zeker ook niet willen missen.
Dus voor nu, even pas op de plaats, alles weer in het gelid, en op naar de laatste loodjes!
Wij gaan allemaal met je mee, dus als jij je beste beentje voor zet, onze kaarsen, gebedjes, energie en warmte doen de rest. Op naar de top!!!
Hou je taai kleine guit en familie.
Lieve groeten en houdoe.
Gerda -
25 Mei 2011 - 14:52
Janny:
Hallo Super Janske en Familie,
Het valt nit mee om zonder opstakels de top te bereiken, maar het gaat je zeker lukken, je bent niet voor niets SUPER JANSKE, wij hebben er alle vertrouwen in.
Wel grappig die bijna botsing met jouw mama, en dan nog in zo'n mooi wit pak, ik geloof wel dat je even vreemd gekeken hebt.
Heel goed van jou dat je het zo goed doet op school, wat zullen ze trots op je zijn.
Janske rust goed uit, dan kan je er weer helemaal tegenaan,
De groetjes aan je papa, mama, Lieke en Meike, en de rest van de Fam. natuurlijk,
Gr.Fam.Vrienten -
25 Mei 2011 - 21:10
Tante Angela:
Hoi Super Janske,
Heel veel succes met het opkrikken van je weerstand!
Volgens mij wil iedereen graag wat van hun weerstand aan jou geven als dat zou kunnen, maar het enige wat we kunnen doen is meeleven en aan jullie denken.
Heel veel liefs van tante Angela
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
