Just another day at the hospital
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
22 Februari 2011 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Wat is het raar om te merken dat iedereen om mij heen op dit moment zo tevreden is. Tevreden over hoe het met me gaat. Dit op allerlei vlakken. Ten eerste thuis. Ik draai gewoon mee met het gezin. Links en rechts zijn er wel wat aanpassingen voor mij nodig, maar daar is iedereen inmiddels wel aan gewend. Ook op school geldt zo’n beetje datzelfde verhaal. Iedereen weet dat ik maar halve dagen naar school kom, ik een apart toilet heb en ik iets eerder moe ben dan de andere kinderen. Toch hoor ik er helemaal bij. Daarnaast zijn we allemaal blij dat ondanks de ziektegolf die er afgelopen weken op school hing, ik hier niet door ben aangestoken. Hierdoor kunnen we concluderen dat de Immunoglobunine goed zijn werk doet en daar lig ik dan ook graag 1 keer in de 6 weken een paar uur voor aan het infuus. Op deze manier kan ik fijn bij mijn klasgenootjes in de klas zitten en ken ik niet alleen de verhalen van horen zeggen.
Ook de opa’s en oma’s, tantes, ooms, neven en nichten en noem iedereen maar op. Wat doet ze het toch goed en wat fijn dat ze zo goed mee kan doen. Als er gespeeld moet worden, dan zorg ik er wel voor dat ik erbij ben en als ik het dan even niet trek, dan zorg ik er wel voor dat ik op mijn manier toch mijn rust kan pakken. Het is namelijk zo leuk om er zoveel mogelijk bij te zijn, maar soms als ik niet mee kan of mag, dan lukt het me ook goed om me daar bij neer te leggen. Dan zoek ik thuis met de oppas, of met wie en waar ik dan ook ben, wel mijn afleiding. Eigenlijk kan ik wel zeggen dat als het zo blijft gaan, ik komend half jaar wel door ga komen. Ik weet dat dit voor mij een hele gevaarlijke uitspraak is, dus ik hoop dat jullie allemaal jullie stuk hout nog bij de computer hebben liggen.
Het is niet alleen een gevaarlijke uitspraak, maar de oncoloog vond vandaag dat het ook heel goed met mij ging. De bloedwaardes waren weer prima en dat betekent maar 1 ding, de chemo kan nog verder omhoog. Dat blijft heel moeilijk om te accepteren. Zo lang het goed met mij gaat kan de chemo verder omhoog. Dit net zolang tot we op het randje balanceren en dan is het niet zo moeilijk om naar de verkeerde kant door te slaan. Dan beginnen we opnieuw met een lagere dosis en gaan weer op dezelfde manier te werk. Het hoort er gewoon bij, de Leukemie moet uiteindelijk definitief mijn lichaam uit en daar wordt mijn lichaam gewoon twee jaar lang voor misbruikt. Gelukkig dat ik inmiddels dit al moeilijk vind om te accepteren, want in het verleden heb ik al veel meer en vele ergere dingen moeten accepteren en dat is mij ook gelukt.
Over vandaag kan ik dus heel kort zijn, want het gaat zoals het gaat en dat is dus naar ieders tevredenheid. In het ziekenhuis gaat dat dan ongeveer zo. Auto parkeren, mijn buggy uit de auto voor mijn tut en een andere knuffel, wandelen naar de ingang en de liften, drukken op de knopjes van de liften, de secretaresse goedendag zeggen, even spelen met de Cliniclown koffer, door naar kamer 6, een vingerprik waarbij ik de zuster heel goed meehelp, even spelen en wat drinken, de dokter komt binnen, even kletsen, onderzoeken, aanprikken van de lijn, de chemo kaspers door het infuus, zelf het zout doorspuiten, afsluiten met heparine waarbij de zuster mij altijd natspuit, een spuitje uitzoeken om de zuster nat te spuiten, grabbelen, kralen verzamelen, de zuster natspuiten, tegen iedereen zeggen dat ik weg ben, naar de liften en op de knopjes drukken, naar buiten lopen en naar de auto, de buggy achter in de auto en op weg naar huis. Just another day at the hospital.
Groetjes Janske
Wat is het raar om te merken dat iedereen om mij heen op dit moment zo tevreden is. Tevreden over hoe het met me gaat. Dit op allerlei vlakken. Ten eerste thuis. Ik draai gewoon mee met het gezin. Links en rechts zijn er wel wat aanpassingen voor mij nodig, maar daar is iedereen inmiddels wel aan gewend. Ook op school geldt zo’n beetje datzelfde verhaal. Iedereen weet dat ik maar halve dagen naar school kom, ik een apart toilet heb en ik iets eerder moe ben dan de andere kinderen. Toch hoor ik er helemaal bij. Daarnaast zijn we allemaal blij dat ondanks de ziektegolf die er afgelopen weken op school hing, ik hier niet door ben aangestoken. Hierdoor kunnen we concluderen dat de Immunoglobunine goed zijn werk doet en daar lig ik dan ook graag 1 keer in de 6 weken een paar uur voor aan het infuus. Op deze manier kan ik fijn bij mijn klasgenootjes in de klas zitten en ken ik niet alleen de verhalen van horen zeggen.
Ook de opa’s en oma’s, tantes, ooms, neven en nichten en noem iedereen maar op. Wat doet ze het toch goed en wat fijn dat ze zo goed mee kan doen. Als er gespeeld moet worden, dan zorg ik er wel voor dat ik erbij ben en als ik het dan even niet trek, dan zorg ik er wel voor dat ik op mijn manier toch mijn rust kan pakken. Het is namelijk zo leuk om er zoveel mogelijk bij te zijn, maar soms als ik niet mee kan of mag, dan lukt het me ook goed om me daar bij neer te leggen. Dan zoek ik thuis met de oppas, of met wie en waar ik dan ook ben, wel mijn afleiding. Eigenlijk kan ik wel zeggen dat als het zo blijft gaan, ik komend half jaar wel door ga komen. Ik weet dat dit voor mij een hele gevaarlijke uitspraak is, dus ik hoop dat jullie allemaal jullie stuk hout nog bij de computer hebben liggen.
Het is niet alleen een gevaarlijke uitspraak, maar de oncoloog vond vandaag dat het ook heel goed met mij ging. De bloedwaardes waren weer prima en dat betekent maar 1 ding, de chemo kan nog verder omhoog. Dat blijft heel moeilijk om te accepteren. Zo lang het goed met mij gaat kan de chemo verder omhoog. Dit net zolang tot we op het randje balanceren en dan is het niet zo moeilijk om naar de verkeerde kant door te slaan. Dan beginnen we opnieuw met een lagere dosis en gaan weer op dezelfde manier te werk. Het hoort er gewoon bij, de Leukemie moet uiteindelijk definitief mijn lichaam uit en daar wordt mijn lichaam gewoon twee jaar lang voor misbruikt. Gelukkig dat ik inmiddels dit al moeilijk vind om te accepteren, want in het verleden heb ik al veel meer en vele ergere dingen moeten accepteren en dat is mij ook gelukt.
Over vandaag kan ik dus heel kort zijn, want het gaat zoals het gaat en dat is dus naar ieders tevredenheid. In het ziekenhuis gaat dat dan ongeveer zo. Auto parkeren, mijn buggy uit de auto voor mijn tut en een andere knuffel, wandelen naar de ingang en de liften, drukken op de knopjes van de liften, de secretaresse goedendag zeggen, even spelen met de Cliniclown koffer, door naar kamer 6, een vingerprik waarbij ik de zuster heel goed meehelp, even spelen en wat drinken, de dokter komt binnen, even kletsen, onderzoeken, aanprikken van de lijn, de chemo kaspers door het infuus, zelf het zout doorspuiten, afsluiten met heparine waarbij de zuster mij altijd natspuit, een spuitje uitzoeken om de zuster nat te spuiten, grabbelen, kralen verzamelen, de zuster natspuiten, tegen iedereen zeggen dat ik weg ben, naar de liften en op de knopjes drukken, naar buiten lopen en naar de auto, de buggy achter in de auto en op weg naar huis. Just another day at the hospital.
Groetjes Janske
-
22 Februari 2011 - 19:40
Oma Hanny En Frans:
Hallo Janske,
Alleen al die foto van jouw big-smile, zegt iets over hoe jij je voelt op dit moment.
Met een beetje fantasie hoor ik die schaterlach van jou er weer bij.
En als je dat dan samen optelt, krijg je de uitkomst: Superjanske!
Een heerlijk gevoel kleine meid.
Maar dat stuk hout blijft wel naast de computer liggen hoor.
We weten maar al te goed dat we er nog niet helemaal zijn.
Toch hebben we op dit moment een heel positief gevoel en dat houden we graag vast.
Lieve Janske, de berg heeft ongetwijfeld nog wel wat valkuilen en glibberige paadjes. Maar de top komt in zicht en daar gaan we voor. Zo'n supermeisje als jij bent, gaat dit halen hoor.
Dikke knuffel en lekker slapen he..... -
22 Februari 2011 - 19:54
Nicole:
Hey Super Kanjer
Als eerste wil ik even zeggen wat een super gave foto van je. Janske met een mega smile. Maar ja dat mag ook wel als ik het zo lees. Je hebt gewoon een super dag gehad vandaag.
Ook ik denk dat de berg wel eens een tegenslag zal geven maar ja komt helemaal goed. met dat Superteam wat bij je hoort.
Ga zo door
X Nicole en de rest -
22 Februari 2011 - 19:58
Ellen:
Hallo Super Janske!
Alleen maar goed, die gewone daagjes bij het ziekenhuis. Wat fijn dat iedereen zo tevreden over jou is, en zoals oma Hanny al zegt, dat is ook te zien aan die grote lach op je gezicht! Dat je dexaweekje trouwens zonder problemen is verlopen is ook alweer goed nieuws! Zolang jij die week koeken of chips bij je hebt, lijkt het wat makkelijker te gaan. Zo is er voor alles wel een oplossing wat betreft het eten toch? Gewoon zeggen wat je lekker vindt, dan komt dat wel goed met je dexaweekje!
Succes verder op school en geniet er maar lekker van!
Heel veel liefs, slaap lekker voor nu! -
22 Februari 2011 - 21:11
Tante Angela:
Hoi Janske,
Je schrijft over een dagje ziekenhuis alsof het allemaal niks is en dat is volgens mij jou grote kracht. Je maakt niet snel problemen, je probeert overal zo goed mogelijk bij te zijn en als dat even niet lukt kan jij je er goed bij neerleggen en verzin je wel iets anders leuks. Natuurlijk wordt je daarbij goed geholpen door Lieke, Meike, papa en mama. Maar uiteindelijk ben jij toch degene die al die onderzoeken moet ondergaan en medicijnen in moet nemen, ookal begin je te beseffen dat je je daar nu nog niet beter van gaat voelen. Je weet heel goed wat goed voor je is. Knap hoor!
Je hebt weer een hele mooie stralende pasfoto!
Nog even over dat kinderfeestje van ome Renier, dat zag er wel heel gezellig uit en ik vond vooral het roze princessenfeesthoedje helemaal te gek, die heeft hij zeker mee naar huis genomen zodat hij deze nog vaak op kan zetten en dan terug kan denken aan zijn kinderfeestje ter ere van zijn 30e verjaardag. Goed gedaan meiden! (en papa?)
Geniet van het tevreden zijn!
Knufjes van tante Angela -
22 Februari 2011 - 21:28
Opa Ijsje Oma Tumtum:
Ja dit zijn andere verhalen , want zo gaat dat nu met jou , als wij andere mensen tegenkomen zeggen die steeds hetzelfde , het gaat goed met Janske he..
En dat gaat het ook , we kijken niet meer achterom en nu maar hopen dat er op die laatste klim van een goei 5 maanden , geen gaten meer op je pad tegenkomen.
Zoals jij het momenteel doet is gewoon Janske ten volle uit.
Laten we zeggen ..ga zo door !! Wij helpen je en niet alleen hopen .
en oh jah : wa kande gij al good engels proaten
-
22 Februari 2011 - 22:58
Janny:
Hallo Super Janske en Familie,
Ook bij ons blijft het stuk hout naast de computer liggen, om af te kloppen.
Janske wat een mooie foto van je , je straalt helemaal en dit na de dexa periode, helemaal gaaf.
Fijn dat je op jouw manier kan genieten op school en thuis, je bent een kanjer,
Heel veel groetjes van ans allemaal -
22 Februari 2011 - 23:05
Ome Tan:
Great picture, you rock baby !!
gtrz
uncle Tan -
23 Februari 2011 - 05:10
DORRY:
HOI JANSKE EN DE FAM. EN DE LICHTJES.
WAT EEN FOTO ZEG,DIE LACH OOGJES HET SNUITJE ALLES GEWELDIG HUMMEL.
WAT FIJN DAT DE BLOEDWAARDES REDELIJK OF GOED ZIJN .
IK BEN NOG WAT VOORZICHTIG MET HET WOORD GOED ,DAAROM ZETR IK ER REDELIJK BIJ.
MAAR REDELIJK IS BIJ MIJ OOK BEST GOED HOOR MEID.
VANDAAG WEER SCHOOL ,WERK KOFFIE DRINKEN KLETSEN EN EENPOSITIEF DINGETJE ZOEKEN; JE WEET WEL HET ZIJN DE KLEINE DINGEN DIE HET HEM DOEN .
EEN LACH ,EEN KNUF ,EEN BRIEF GEWOON MEDELEVEN VERGEET DE CADEAUTJES NIET ,DE LOTTO WINNEN IS DENK IK TE GROOT MAAR WEL POSITIEF .
EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DORRY -
23 Februari 2011 - 07:12
Judith, Ron, Wout, ?:
Dag mooie meid,
Wat ben je knap en wat doen jullie het gewelldig, petje af!
We will knock on wood!
Zet ´m op!
-
23 Februari 2011 - 09:18
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske
Ik zit eigenlijk altijd aan mijn buro, die is helemaal van hout.
Dus het blijft "gewoon" goed gaan.
En de pasfoto's worden er alleen maar beter op.
Dus we kunnen alleen maar zeggen. Ga zo door. ;-)
Groetjes uit Leende -
23 Februari 2011 - 10:52
Inge :
Hey Janske,
Bij onze Sam is er afgelopen vrijdag zijn eerste tand uitgevallen. Hij is aan het wisselen en dat moet iedereen weten. Nu zit er nog een los. Hij heeft weken gehad over pijn aan zijn tanden.
Vorige week stak hij zijn vork dwars in zijn mond, wat een menneke toch ook, toen brulde hij alles bij elkaar. Maar zo'n vork veert ook niet mee.
Er zijn in zijn klas wel meerdere die al vroeg wisselen. Bij 4 of 4,5 jaar oud. Misschien begint het bij jou ook al de voortekenen te geven.
Je glimlach op de foto maakt mijn dag helemaal goed.
Nou knufje en veel liefs,
Inge
-
23 Februari 2011 - 12:05
B EnB Uit Someren:
hoi JANSKE wat fijn dat de dokter ook tevrede is over jou
Dat moet toch heerlijk zijn voor JOU en voor PAPA en MAMA
ook voor jou OPA,S en OMA,S
Maar je bent er nog niet je heb nog n laatse klimmetje
en die moet je overwinnen ,geniet nu maar van de goede dagen
en het KAARSJE blijft steeds branden
VOOR JOU SUPER JANSKE
n dikke KNUFFEL van ons
FAM SOMMERS -
23 Februari 2011 - 12:47
Asmara:
Lieve Allemaal,
Wat een mooie pasfoto. Je smile van oor tot oor. Wat fijn dat jullie zo tevreden zijn. Houden zo.
Dat stukje hout blijft in de buurt want zoals het nu gaat blijven we afkloppen.
Veel liefs en tot later. -
23 Februari 2011 - 13:17
Lambert En Tineke:
Hoi Janske!!
Dat doet ons goed! Het lezen van zó'n positief verhaal!! We hopen van harte dat er zo langzamerhand betere tijden aanbreken! Oké, het blijft spannend en je bent er nog niet, maar elke "betere" dag is toch maar weer een positief verhaal!! We blijven aan je denken!!
Wat een ondeugende pasfoto, mooi hoor.
Veel plezier op school ( wat doe je het daar toch goed!!! ) en voor thuis..... speel, eet en slaap maar lekker.
groetjes uit Hilversum
-
23 Februari 2011 - 14:07
Joli Claes:
Ha Janske en familie.
Prachtige foto.
En het hele verhaal : gewoon Superjanske op haar best.
Inclusief de hele familie.
Jullie komen er wel.
Hou vol en zet 'm op.
Dikke kus van ons. xxxxxxxx -
23 Februari 2011 - 18:25
Ome Gijs Tante Nelly:
hallo janske
wat een mooi verhaal over een dagje ziekenhuis,dat vind jij maar heel gewoon maar wij vinden
het knap van je,en dan die foto met je guitige oogjes heel mooi.
zo langzamerhand komt de topin zicht,en die haal jij,je heet niet voor niets ''super janske".
groetjes aan allemaal
ome gijs tante nelly -
23 Februari 2011 - 19:23
BIANCA:
Lieve Janske,
Je kent mij niet.Ik ben Bianca en ik volg al een een hele tijd jouw reis. Ik ben hier terecht gekomen toen Lissy haar dochter Sterre is verloren.
Ik heb laatst jouw cd-boekje besteld.
Wat een mooi boekje! De liedjes bezorgen mij en mijn dochter kippevel.
Ik heb de foto's van jou tijdens de presentatie van het boekje natuurlijk ook gezien ,net als het alle andere foto's op je site. Ik herkende je dan ook meteen in het boekje met je mooie roze doek op je hoofd. En het plaatje van jou in het superjanksepakje klopt ook helemaal.
Ik ben erg blij met het boekje,want jij bent een heel speciaal meisje. Een voorbeeld voor veel mensen. Ik heb heel veel respect voor jou,je vader,je moeder,je zusjes,opa,oma en iedereen die ik voorbij zie komen in de reisverslagen. Ik wil dat je je weet dat ik net als vele met jullie meeleef, elke dag weer. Zet hen op SUPERjanske en SUPERfamilie! Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
