Duidelijkheid over carnaval

Dag lieve mensen,

Vanmorgen begon de dag al vroeg. Om goed zes uur werd ik gewekt en direct aangekleed. We werden namelijk om 8 uur in Nijmegen verwacht en aan te laat komen hebben we een hekel. Gelukkig was Lieke wel op tijd wakker zodat ik haar nog heb kunnen feliciteren met haar diploma van de zwemles. Zo vroeg in Nijmegen moeten zijn heeft ook een voordeel. We ontbijten dan namelijk niet aan tafel maar in de auto. Dit vond ik vanmorgen zo gezellig dat ik 2 boterhammen op heb en een plak peperkoek. Eenmaal in het ziekenhuis zelf begon het lange wachten. Met lang wachten bedoel ik, om 8 uur aanwezig zijn maar pas om half 10 het slangetje aan mijn buik hebben zodat ik de weerstand uit een potje kan krijgen. Dit loopt dan zo’n 2 uur. In die tijd heb ik afwisselend TV gekeken en spelletjes gedaan. Verder had papa in die tijd mooi ruimte om bij Koos, onze maatschappelijk werker, langs te gaan. Verder heb ik bezoek gekregen van mijn oncoloog. Zij was zeer tevreden over mij. Zo vond ze dat ik er goed uit zag en was ook mijn bloedbeeld prima in orde. Wel blijk ik een kleine schimmelinfectie op mijn gezicht te hebben. Niets ergs en met de zalf die ik daarvoor heb gekregen moet het ook gewoon weer weg gaan. Reden genoeg om de volle dosering chemo te krijgen. Thuis blijven we deze week wel nog de 50% dosering geven van de chemo dit om te voorkomen dat mijn beenmerg het niet aan kan. Want uit het verleden hebben we geleerd dat mij behandeling erg veel lijkt op het lopen over een evenwichtsbalk. Voor je het weet lig je er af en dat willen we graag voor de toekomst voorkomen. Nadat ik alles voor die dag gekregen had was het tijd om ook iets terug te geven aan de afdeling. Ik had namelijk een poster meegenomen om op te hangen op de afdeling. Marleen, de zuster die vaak voor me zorgt, was zeer ontroerd en heeft de poster dan ook direct een hele mooie plaats gegeven. Ook zijn we even op verpleegafdeling de Zee geweest. Ook daar hebben we een poster achter gelaten. Daar op de afdeling waren ze vooral blij om te zien dat ik weer een normale kleur op mijn wangen heb. Iets wat wij al weer haast vergeten zijn maar wat daar zeker nog niet vergeten is.
Thuis was het tijd voor de post. Het is leuk om te merken dat jullie Meike zeker niet vergeten zijn. Ze heeft veel post ontvangen en genoot bij iedere kaart die werd voorgelezen. Verder vertelde Leanne dat ze nog een kadootje voor me had. Niet voor nu maar voor de carnaval. Ik krijg namelijk ook een mooie jurk net zoals de rest van de showgroep. Over de carnaval was de oncoloog vandaag heel duidelijk. NEE. Veel te gevaarlijk omdat er in die dagen door niemand over hygiëne wordt nagedacht. Verder is er in die dagen veel lichamelijk contact en dat is iets waar ik toch nog altijd heel goed voor moet oppassen. Dus die mooie jurk doe ik gewoon thuis aan zodat ik op die manier toch deel uitmaak van de sweet candy. Want ook voor mij gaat het oefenen gelukkig wel door. Vanavond ben ik daarom gewoon naar de gymzaal geweest maar eenmaal thuis merkte ik wel dat ik daar erg moe van was. Inmiddels lig ik lekker te slapen. Wel heb ik nog afgesproken dat als papa en mama straks naar bed gaan ze me nog een warme kruik geven. De draak begint namelijk weer te groeien en daar krijg ik het zo koud van.

Groetjes Janske