Mama gaat het weer proberen
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
21 Oktober 2010 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Vandaag is weer een hele grote stap gezet in mijn beklimming naar de top en dus naar een normaal leven. Tenminste in hoeverre mijn leven nog ooit normaal gaat worden. Buiten de eventuele lichamelijke gevolgen die ik later ondervind van de vele chemokuren, heb ik natuurlijk in mijn jonge leven al een hele grote bagage bij me. Dit geldt natuurlijk voor alle naasten rondom mij en dus ook zeker voor papa en mama. Voor hun zal het leven ook altijd uit twee delen bestaan. Het eerste is van voor dat ik ziek werd en het tweede is van na de behandeling. Het leven tijdens de behandeling kunnen we niet echt als leven beschouwen, maar meer als overleven. Ondanks dat mijn behandeling nog ruim negen maanden duurt en er daarna nog minimaal 3 spannende jaren zullen volgen, omdat we daarna pas weten of de behandeling daadwerkelijk heeft aangeslagen, is het toch zaak om aan het tweede leven te gaan denken. We willen en moeten door en kunnen alleen maar vooruit kijken.
Toch zijn er nog een aantal zaken uit het "eerste" leven die doorgezet kunnen worden in het "tweede" leven. Voor mama is dat haar werk. Natuurlijk ligt dit bij mama extra gevoelig, want ze werkte op de afdeling waar ik momenteel 2 keer in de drie weken wordt behandeld. Vooralsnog is mama's doel toch om op deze afdeling terug te keren. Gisteren vertelde ze dan ook tegen de dokter: "Tot morgen!". In eerste instantie verschoot de dokter, want zij wilde ons volgende week pas zien. Toen vertelde mama dat ze niet als moeder kwam, maar als medewerkster van de afdeling.
Mama heeft vanmorgen Lieke eerst naar school gebracht en is daarna doorgereden naar het Catharina Ziekenhuis. Daar heeft ze haar witte pak aangetrokken en heeft ze gepraat met collega's, maar ook al wat werkzaamheden verricht. Natuurlijk nog niet op de vloer, want deze stap zou veel te groot zijn. Ze is op een kantoor bezig geweest en is bezig geweest de kast opnieuw in te richten. Het was heel zwaar voor mama om daar in deze rol te zijn, maar ze is ook wel weer heel blij dat de eerste stap genomen is.
Volgens afspraak is ze een paar uurtjes gebleven en daarna kwam ze weer naar huis. Wij waren heel blij dat ze weer thuis was, maar wat we vooral zijn, is ontzettend trots op onze SUPER MAMA.
Groetjes Janske
Vandaag is weer een hele grote stap gezet in mijn beklimming naar de top en dus naar een normaal leven. Tenminste in hoeverre mijn leven nog ooit normaal gaat worden. Buiten de eventuele lichamelijke gevolgen die ik later ondervind van de vele chemokuren, heb ik natuurlijk in mijn jonge leven al een hele grote bagage bij me. Dit geldt natuurlijk voor alle naasten rondom mij en dus ook zeker voor papa en mama. Voor hun zal het leven ook altijd uit twee delen bestaan. Het eerste is van voor dat ik ziek werd en het tweede is van na de behandeling. Het leven tijdens de behandeling kunnen we niet echt als leven beschouwen, maar meer als overleven. Ondanks dat mijn behandeling nog ruim negen maanden duurt en er daarna nog minimaal 3 spannende jaren zullen volgen, omdat we daarna pas weten of de behandeling daadwerkelijk heeft aangeslagen, is het toch zaak om aan het tweede leven te gaan denken. We willen en moeten door en kunnen alleen maar vooruit kijken.
Toch zijn er nog een aantal zaken uit het "eerste" leven die doorgezet kunnen worden in het "tweede" leven. Voor mama is dat haar werk. Natuurlijk ligt dit bij mama extra gevoelig, want ze werkte op de afdeling waar ik momenteel 2 keer in de drie weken wordt behandeld. Vooralsnog is mama's doel toch om op deze afdeling terug te keren. Gisteren vertelde ze dan ook tegen de dokter: "Tot morgen!". In eerste instantie verschoot de dokter, want zij wilde ons volgende week pas zien. Toen vertelde mama dat ze niet als moeder kwam, maar als medewerkster van de afdeling.
Mama heeft vanmorgen Lieke eerst naar school gebracht en is daarna doorgereden naar het Catharina Ziekenhuis. Daar heeft ze haar witte pak aangetrokken en heeft ze gepraat met collega's, maar ook al wat werkzaamheden verricht. Natuurlijk nog niet op de vloer, want deze stap zou veel te groot zijn. Ze is op een kantoor bezig geweest en is bezig geweest de kast opnieuw in te richten. Het was heel zwaar voor mama om daar in deze rol te zijn, maar ze is ook wel weer heel blij dat de eerste stap genomen is.
Volgens afspraak is ze een paar uurtjes gebleven en daarna kwam ze weer naar huis. Wij waren heel blij dat ze weer thuis was, maar wat we vooral zijn, is ontzettend trots op onze SUPER MAMA.
Groetjes Janske
-
21 Oktober 2010 - 20:48
H & H & I:
Hoi SUPER Janske,
Wat geweldig goed van jou mama. Joke TOP gedaan. Knap hoor.
Jij hebt toch wel een SUPER mama en papa !!
Dikke knuffels en kusjes ome Hans, tante Hariètte en Imke XXX -
21 Oktober 2010 - 21:39
Oma Hanny En Frans:
Lieve Janske,
Jullie mogen inderdaad heel trots op jullie moeder én vader zijn.
We hopen samen op een goede toekomst voor jullie allemaal!
En voor nu even........, een goede nachtrust!
Welterusten en een dikke knuffel.
-
21 Oktober 2010 - 21:49
Joli Claes:
Ha Janske en familie
Dat hebben we dan allebei.
Een leven voor en een leven na.
Er zit voor mijzelf een heel groot verschil tussen.
Het leven na komt voor jou sneller dan je verwacht, want de tijd gaat zo snel voorbij.
Wat ontzettend knap van mama dat ze weer een beetje gaat werken.
Weer een heel klein beetje in het "normale" ritme komen, en vast een beetje wennen aan het leven 'na".
Ook wij zijn super trots op mama Joke.
Hou vol en zet 'm op.
Dikke kus van ons.xxxxxxx -
21 Oktober 2010 - 21:56
Ome Tan:
Zorgen
Als je roeping is om in je werkzame leven te zorgen voor alles en iedereen, maar je nu sinds ruim een jaar je zorgen moet maken over DE zorg van je eigen zieke kind............
Diep respect voor deze nieuwe stap ook al is het voor vandaag maar een klein kort begin vanaf de zijlijn.
VOORAL DOORGAAN SUPER MAMA VOORAL DOORGAAN
dikke knuffel
Ome Tan -
21 Oktober 2010 - 22:46
Opa Ijsje Oma Tumtum:
We begrijpen dat het voor Mama niet makkelijk is geweest om weer te gaan werken en zeker niet omdat zij op de kinderafd. werkt.
Daarom des te meer.
PETJE AF
voor jou Mama
betekende dus ook dat Papa vandaag in die tijd alleen de zorg over jou had ( en lieke en meike)
En dat hij nu ook zonder werk zit , zal het hem vandaag ook niet makkelijk zijn afgegaan ,nu mama kon gaan werken.
Ferry thuis ben je heel belangrijk.
-
22 Oktober 2010 - 04:23
DORRY:
HOI HEEL DE WERELD.
GOED JOKE, EENS ZUL JIJ DIE STAP TOCH ZETTEN,FIJN DAT JIJ DAT NU GEDAAN HEBT,IK ZAL NU VOOR JOU OOK EXTRA FIKKEN.
EN DAN JANSKE DIE HARDE KLIMSTER,HET LIJKT OP HET MOMENT WEL OF JIJ VLIEGT HUMMEL KEI FIJN.
IK TYP KOEIENLETTERS MAAR WEET NIET WAAROM, WEL GOED ZICHTBAAR.
NEGEN MAANDEN GAAT SNELLER DAN JIJ DENKT.
EN INDERDAAD NOG 3ONZEKERE JAREN ,DAT HEBBEN WIJ OOK GEHAD,MAAR HET GAAT NU SUPER ,EN HET HEDE TELT
FERRY JIJ BENT THUIS OOK HARD NODIG, ANDERS HAD JOKE OOK NIET KUNNEN BEGINNEN.
IEDEREEN DIE DIT LEEST EEN FIJNE DAG EN EEN DAG NIET GELACHEN ,IS EEN DAG NIET GELEEFD DUS KRIJG ALLEMAAL DE SLAPPE LACH EEN DIKKE VETTE HIVIFE LOWFIVE DORRY
-
22 Oktober 2010 - 05:07
Ron & Judith, Wout:
Lieve Joke,
Wat goed van je!
We buigen hier weer diep en doen ons petje af!
Lieve allemaal,
Dat zal een bijzondere dag geweest zijn, niet meer dat wat bijna "gewoon" geworden is; alltijd met z'n allen bij elkaar.
Inderdaad een bijzondere, enorme stap richting toekomst. Wij staan langs de kant en joelen, klappen en zwaaien!!
Zet 'm op! -
22 Oktober 2010 - 05:10
Nikki En Jannie:
Hoi Super Janske,
Leuke foto's van gisteren. Samen dansen en plezier maken. Petje af voor jouw mama dat ze vandaag weer voor de eerste keer is gaan werken. Petje af voor jullie allemaal natuurlijk. Hoe gaat het met school? We zullen het vast wel weer een keer lezen op je site.
dag dag groetjes -
22 Oktober 2010 - 06:01
Asmara:
Lieve allemaal,
Toen ik gisteren bij jullie kwam was mama al naar haar werk. Ik heb er met papa over gehad en ik vond het heel knap dat ze deze stap ging zetten. Ik was heel benieuwd hoe het was gegaan maar als ik dit lees het ik veel recpect voor haar.
SUPER GEDAAN.
veel liefs tot later
Asmara -
22 Oktober 2010 - 06:10
Krisna Reinders:
Lieve Janske,
Terecht zijn jullie trots op mama, want het zal inderdaad erg zwaar geweest zijn. Vooral de plek waar mama werkt. Is toch erg dubbel. Mama is een kanjer!!
En inderdaad moet jullie vooruit kijken, maar ook dat valt niet mee. Het is altijd makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik ben ontzettend trots op jullie!
Liefs Krisna -
22 Oktober 2010 - 06:14
Fam Van Gaal:
Hey Super Janske
Wat een Super mama hebben jullie toch. Dat ze weer een morgen is gaan werken.
Knap hoor. Enne hoe vond mama het om weer te werken???
Wij hebben op de foto gezien dat jij ook wel bij Sweet Candy kan gaan dansen. Want samen met je Grote Zus kun jij alles aan!!!
Voor vandaag een fijne dag. Moet je vandaag weer naar school?
X Renske Bram Gijs en Nicole -
22 Oktober 2010 - 07:23
Lambert En Tineke,:
Hallo Janske,
Wat altijd al een flinke stap is, om na een lange periode thuis weer te gaan werken zal voor jouw mama een héle gróte stap zijn!! En zéker op deze afdeling!!! Maar ze dóet het, die mama van jou!! En net als al jouw andere fans hebben we veel bewondering voor haar, want we weten hoe moeilijk dit voor haar zal zijn.
Jullie allemaal veel sterkte in deze nieuwe fase!!!
Liefs uit het Gooi -
22 Oktober 2010 - 07:26
Tante Angela:
Lieve Janske:
Weet je wat jouw moeder doet?
En onthoudt dit goed!
Zorgen voor jou en je zusjes,
dit met de nodige kusjes.
Dan ook nog zorgen voor andere zieke kindjes groot en klein,
dat vind iedereen heel fijn.
SUPER MAMA zijn is wat ze doet,
en dat doet ze dan ook nog een SUPER GOED!
Petje af voor zo'n mama als die lieve Joke,
Die ook nog eens lekker kan koken.
Verder nog groente in haar tuintje zaaien,
ik liet voor haar de vlag eens waaien!
Als het kon wel elke dag,
zodat op ieders gezicht verschijnt een lach!
Fijne dag,
groetjes tante Angela
-
22 Oktober 2010 - 07:57
Gerda:
Hey Miss Super Janske fideranske,
Dat jullie trots zijn op Mama en Papa begrijp ik heel goed. Wat een kanjers.
Joke,
Het is niet gemakkelijk zo'n eerste keer maar daarna gaat het steeds iets beter moet je maar denken.
Weer een grote stap richting toekomst.
Ferry,
Omdat jij het thuisfront bewaakt loopt alles tijdens de werkuren toch op rolletjes.
Helemaal goed.
Hou je taai kleine guit en familie.
Lieve groeten en houdoe.
Gerda -
22 Oktober 2010 - 09:22
0ma Blijham:
Lieve Janske, wat fijn dat mama weer gaat werken! Het zal inderdaad wel moeilijk zijn de eerste tijd, maar ik denk, dat iedereen daar wel begrip voor heeft.Jij bent zeker erg trots op haar? Een dikke knuffel voor de hele familie van oma. -
22 Oktober 2010 - 09:37
Ellen:
Petje af voor jullie super mama! Dat is natuurlijk niet niks om zo'n stap te maken.. Zo zie je maar weer dat al die SUPER mensen tot jullie gezinnetje behoren..
Veel liefs -
22 Oktober 2010 - 10:22
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske
Gewoon goed bezig allemaal. De rest is al geschreven.
Groetjes Heidi
-
22 Oktober 2010 - 11:36
Nicole Van Gaal:
Hey hallo
Ik wilde even zeggen dat Tante Angela wel een mooi gedichtje ze voor mama heeft gemaakt.
Knap hoor, maar ik vind het ook wel heel knap van je mama dat ze het werken weer gaat proberen.
Echt super goed van je mama. Daar in de heipolder wonen op zijn minst 5 super kanjers en dat zijn jullie.
Hoe gaat het trouwens met de voorbereidingen voor papa zijn zware bergbeklimming? Echt stoer dat papa dit gaat doen!!!
X Nicole -
22 Oktober 2010 - 18:48
Herman & Willemieke:
Hé Super Janske,
Wat fijn dat mamma weer aan het werk is. Het zal inderdaad wel raar zijn geweest om daar weer als medewerkster en collega van de dokter rond te lopen. Een hele omschakeling, maar dat zal best goed komen. We hopen voor jullie allemaal dat(ook voor Super Pappa) jullie leven zo snel mogelijk weer een beetje normaal wordt.
Veel liefs,
Herman, Willemieke, Fenna, Harmke, Renske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
