Het was ook te mooi om waar te zijn
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
13 December 2009 | Nederland, Eindhoven
Dag lieve mensen,
Zo zie je maar weer. Als Leukemie patient moet je vieren wat er te vieren valt, want voor je het weet gaat het weer wat minder met je. Vandaag ben ik weer opgenomen in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven. Wederom is het vele spugen het probleem. In de nacht van vrijdag op zaterdag had ik midden in de nacht gespuugd. Sindsdien is het eigenlijk niet meer opgehouden. Elke paar uur moest ik weer uitspugen wat er in de uren voorafgaand via de sonde is ingegaan. Papa en mama hebben nog wat dingetjes geprobeerd met de pomp, zoals lagere stand en een paar uur uitzetten, maar niets hielp. De voeding die ik binnenkrijg is nog steeds het voorverteerd voedsel, dus daar konden we niets meer aan doen.
Zaterdagavond had ik weer heel mijn bed ondergespuugd en het mindere vocht en de vermoeidheid begonnen toch wel parten te spelen. Op dat moment is er overleg geweest met de oncoloog in Nijmegen. Het advies was om ORS te gaan geven en dit in een stand van 20 ml per uur. Dat is niet veel, maar het was met de bedoeling mijn maag rust te geven, op zondagmorgen de stand op te bouwen naar 40 ml per uur en daarna langzaam weer wat voeding te gaan geven. Jullie raden het al, dit plan ging niet door. Gelukkig hebben we wel een rustige nacht gehad, maar vanmorgen ben ik de dag weer begonnen met spugen. Verder voelde ik me vandaag nog beroerder dan gisteren. Ik was moe en hangerig en vlug op mijn teentjes getrapt. Rond 11.00 uur moest ik weer spugen en na een telefoontje naar de oncoloog in Nijmegen was duidelijk dat ik weer opgenomen moest worden. Er was echter een klein probleempje, want in Nijmegen was geen plaats. Gelukkig was de kerstgedachte in Eindhoven wel aanwezig en was er wel plaats voor mij in de herberg en zodoende dat ik nu in het Catharina ziekenhuis lig. Daar aangekomen bleek ook dat mijn gewicht is afgenomen. Woensdag woog ik nog 15,7. Na de MTX (vrijdag)was dit 16,4 maar inmiddels weeg ik nog maar 15 kilo.
Vanmiddag heb ik zo'n beetje de hele middag liggen slapen en voor de rest eigenlijk niets gedaan. Nadeel van heel blij zijn als je naar huis gaat, is dat het extra vervelend is als je daarna weer zo vlug opgenomen wordt. Ik huil niet vlug, ook niet in het ziekenhuis, maar toen mij duidelijk werd dat ik weer vast moest aan de paal heb ik mijn tranen toch even de vrije loop gelaten.
Voorlopig is het beleid dat de sondevoeding helemaal gestopt is. Vocht krijg ik nu binnen via het infuus. Dit vocht is aangevuld met de benodigde electrolyten. Dit doen we zo tot morgenvroeg en daarna gaan we bekijken of we weer heel langzaam met voeding via de sonde kunnen beginnen. Tot die tijd ga ik dus maar even mijn gemak houden.
Wat ik jullie niet wil onthouden is de geweldige thuiskomst die we vrijdag hadden. Zaterdagochtend was Meike ook weer bij ons, dus we waren weer compleet. Ik heb met name op de bank gelegen of in bed, maar ontzettend genoten van de zussen die rond en met mij aan het spelen waren. Ook met Sietske en Rens heb ik nog gespeeld. Verder is er nog een mooie kersstal van de Hema voor mij binnengekomen. De Hema laat in de maand december iedere dag een wens in vervullig gaan. De wens van 4 december was van Annie voor mij. Dit was dus een hele mooie houten kerststal waarvoor ik Annie van harte wil bedanken. Aan het eind van de dag ben ik ook nog bij opa IJsje en oma Tumtum geweest. Hier was iedereen druk bezig met kerststukken maken. Helaas mocht ik in die schuur niet komen, omdat ik daar ziek van kan worden. Wel heb ik samen met Sietske in de feestschuur een kunstkerstboom mogen optuigen.
Vanmorgen hebben we thuis de kerstboom gezet. Papa en mama hebben altijd gezegd dat er geen kunstkerstboom komt, maar door mij is er toch weer een uitzondering op deze regel gemaakt. Asmara en Frank hebben besloten om dit jaar weer een echte kerstboom te zetten en zodoende mochten wij dit jaar hun kunstkerstboom lenen. Ook hiervoor onze hartelijke dank. Verder kan ik alleen maar zeggen dat, ondanks dat het kort was, we er toch weer van genoten hebben.
Groetjes Janske
Zo zie je maar weer. Als Leukemie patient moet je vieren wat er te vieren valt, want voor je het weet gaat het weer wat minder met je. Vandaag ben ik weer opgenomen in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven. Wederom is het vele spugen het probleem. In de nacht van vrijdag op zaterdag had ik midden in de nacht gespuugd. Sindsdien is het eigenlijk niet meer opgehouden. Elke paar uur moest ik weer uitspugen wat er in de uren voorafgaand via de sonde is ingegaan. Papa en mama hebben nog wat dingetjes geprobeerd met de pomp, zoals lagere stand en een paar uur uitzetten, maar niets hielp. De voeding die ik binnenkrijg is nog steeds het voorverteerd voedsel, dus daar konden we niets meer aan doen.
Zaterdagavond had ik weer heel mijn bed ondergespuugd en het mindere vocht en de vermoeidheid begonnen toch wel parten te spelen. Op dat moment is er overleg geweest met de oncoloog in Nijmegen. Het advies was om ORS te gaan geven en dit in een stand van 20 ml per uur. Dat is niet veel, maar het was met de bedoeling mijn maag rust te geven, op zondagmorgen de stand op te bouwen naar 40 ml per uur en daarna langzaam weer wat voeding te gaan geven. Jullie raden het al, dit plan ging niet door. Gelukkig hebben we wel een rustige nacht gehad, maar vanmorgen ben ik de dag weer begonnen met spugen. Verder voelde ik me vandaag nog beroerder dan gisteren. Ik was moe en hangerig en vlug op mijn teentjes getrapt. Rond 11.00 uur moest ik weer spugen en na een telefoontje naar de oncoloog in Nijmegen was duidelijk dat ik weer opgenomen moest worden. Er was echter een klein probleempje, want in Nijmegen was geen plaats. Gelukkig was de kerstgedachte in Eindhoven wel aanwezig en was er wel plaats voor mij in de herberg en zodoende dat ik nu in het Catharina ziekenhuis lig. Daar aangekomen bleek ook dat mijn gewicht is afgenomen. Woensdag woog ik nog 15,7. Na de MTX (vrijdag)was dit 16,4 maar inmiddels weeg ik nog maar 15 kilo.
Vanmiddag heb ik zo'n beetje de hele middag liggen slapen en voor de rest eigenlijk niets gedaan. Nadeel van heel blij zijn als je naar huis gaat, is dat het extra vervelend is als je daarna weer zo vlug opgenomen wordt. Ik huil niet vlug, ook niet in het ziekenhuis, maar toen mij duidelijk werd dat ik weer vast moest aan de paal heb ik mijn tranen toch even de vrije loop gelaten.
Voorlopig is het beleid dat de sondevoeding helemaal gestopt is. Vocht krijg ik nu binnen via het infuus. Dit vocht is aangevuld met de benodigde electrolyten. Dit doen we zo tot morgenvroeg en daarna gaan we bekijken of we weer heel langzaam met voeding via de sonde kunnen beginnen. Tot die tijd ga ik dus maar even mijn gemak houden.
Wat ik jullie niet wil onthouden is de geweldige thuiskomst die we vrijdag hadden. Zaterdagochtend was Meike ook weer bij ons, dus we waren weer compleet. Ik heb met name op de bank gelegen of in bed, maar ontzettend genoten van de zussen die rond en met mij aan het spelen waren. Ook met Sietske en Rens heb ik nog gespeeld. Verder is er nog een mooie kersstal van de Hema voor mij binnengekomen. De Hema laat in de maand december iedere dag een wens in vervullig gaan. De wens van 4 december was van Annie voor mij. Dit was dus een hele mooie houten kerststal waarvoor ik Annie van harte wil bedanken. Aan het eind van de dag ben ik ook nog bij opa IJsje en oma Tumtum geweest. Hier was iedereen druk bezig met kerststukken maken. Helaas mocht ik in die schuur niet komen, omdat ik daar ziek van kan worden. Wel heb ik samen met Sietske in de feestschuur een kunstkerstboom mogen optuigen.
Vanmorgen hebben we thuis de kerstboom gezet. Papa en mama hebben altijd gezegd dat er geen kunstkerstboom komt, maar door mij is er toch weer een uitzondering op deze regel gemaakt. Asmara en Frank hebben besloten om dit jaar weer een echte kerstboom te zetten en zodoende mochten wij dit jaar hun kunstkerstboom lenen. Ook hiervoor onze hartelijke dank. Verder kan ik alleen maar zeggen dat, ondanks dat het kort was, we er toch weer van genoten hebben.
Groetjes Janske
-
13 December 2009 - 18:14
DORRY:
HOI PECHVOGELS.
NONDE JU EN NOG EENS NONDE JU ,IK HAD ZO'N GOED GEVOEL EN NU DIT WEER,WAT MOET IK NU ZEGGEN?WEER EEN HOBBEL OF BOBBEL OP JULLIE WEG.
IK DACHT TWEE KAARSJES DAG EN NACHT DAT MOET LUKKEN, MAAR NU WEET IK EVEN NIKS NONDE JU .
JANSKE EN FAM EEN DAGJE THIUS ,EN HET GESODEMIETER BEGINT WEER ,NU LIG JIJ DUS IN EINDHOVEN, WEL DICHTERBIJ, DAT KLOTE OVERGEVEN OOK WAT EEN ROT GEVOEL MOETEN JULLIE HEBBEN.
JANSKE PANSJKE KEVERTJE JOKE EN FERRY IK STA MET MIJN MOND VOL TANDEN ,NONDE JU IK WENS JULLIE HEEL VEEL KRACHT VOLHARDING EN ENERGIE EN LIEFDE PROBEER OVEREND TE BLIJVEN EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DORRY -
13 December 2009 - 18:34
Jack,Mary,Tess&Stan:
Beste Janske,
Even voorstellen. Wij zijn de overburen van Oma Hannie & Opa Frans. Zo nu en dan horen wij van Opa & Oma hoe het met je gaat en kijken we af en toe naar je reisverslagen. Wat we vandaag gehoord en gelezen hebben was even wat minder goed nieuws. Wij hopen dat je na deze tegenslag van vandaag weer gauw een stapje naar voren gaat.
Groetjes,
Jack, Mary, Tess & Stan -
13 December 2009 - 18:57
Krisna Reinders:
Lieve Janske,
Ik was net zo blij voor jullie en nu dit weer.
Wat onwijs vervelend.
Dat er maar snel een oplossing komt tegen al dat spugen, zodat je weer lekker naar huis mag en samen kunt gaan genieten van jullie mooie kerstboom!
Groetjes Krisna -
13 December 2009 - 19:12
Wijnand En Janneke:
Tja wat moeten we nu zeggen? Dat we enorm meeleven en veel aan je denken...maar ja dat houdt bij jou de voeding niet binnen. Het zegt genoeg dat je je tranen hebt laten lopen...het is zelfs jou even teveel geworden. We wensen jullie veel rust en geluk toe en hopen heel erg dat het infuus zijn goede werk gaat doen. Zodat je kan aansterken meisje! Zet 'm op! -
13 December 2009 - 19:17
Wijnand En Janneke:
Oh ja, nou vergeet ik dat we net nog bij Opa ijsje en Oma tum tum waren om iets speciaals af te geven! Iets waar je nu misschien wel een beetje blij van kan worden...en dat goed van pas komt nu in het ziekenhuis! Iets waar je niets voor hoeft te doen en toch van kan genieten. Misschien nemen Opa en Oma het wel voor je mee! Veel plezier ermee!! We zijn benieuwd of je het mooi zult vinden! -
13 December 2009 - 19:26
Ank En Ben Eichhorn:
we dachten het al, weer donker aan de overkant,
het zal toch niet waar zijn? maar het is wel zo,
weer opgenomen, wat een afschuwelijke pech,we hopen dat het overgeven gauw gaat stoppen zodat je weer naar huis kunt,
heel veel sterkte en groetjes,
ank en ben
-
13 December 2009 - 19:41
Oma Hanny En Frans,:
Lieve Janske,
Het leek weer even zo mooi, maar het valt nu toch weer tegen.
Gelukkig hebben we jouw stralende smoeltje gisteren nog even kunnen zien en samen lekker kunnen knuffelen.
Helaas moest je vandaag weer terug naar het ziekenhuis. Dat je daar een traantje voor moet laten, begrijpen we wel. Dat mag je ook gerust.
Lieve schat, rust lekker uit en we hopen dat je snel weer wat opknapt.
Dikke knuffel,
oma Hanny en opa Frans -
13 December 2009 - 20:03
Opa Ijsje Oma Tumtum:
Potverjandriedubbeltjesnogaantoe.
Meer weten wij ook niet te zeggen
Opa en Oma
-
13 December 2009 - 21:57
Mechteld:
Soms zit het mee en soms zit het tegen.
Gelukkig dat de Herberg in Eindhoven nog een plekje had. Daar weten de engelen, herders en koningen jou ook wel te vinden voor bezoek, kaarten en cadeau´s.
Maar daar lig je nu het beste. Even aansterken en hopen dat het de goede kant op zal gaan.
Meike en Lieke hebben zich vandaag kostelijk vermaakt in Huize Wijnen. Ze kwamen met etenstijd dus Meike had er geen problemen mee. Lieke had eigenlijk geen honger, maar de K3 hagelslag kon ze niet afslaan. Als Meike haar dutje moet gaan doen, huilt ze. Ze wil niet in Amber haar bed. Maar al snel is het stil. Mooi, denk ik. Totdat ik besef dat er spijlen uit zijn, zodat Amber kan plassen. En spiek om het hoekje van de deur en daar zit Meike met haar slaapzak aan voor het poppenhuis. Mooi alles uitgestald, ook wat spullen in bed gelegd. Maar dat was niet de bedoeling. Dus toch maar het campingbed opgezet. Daar was ze het eigenlijk ook niet mee eens, maar ja, ze gaf zich al snel gewonnen. Intussen bouwen Lieke, Anke en Amber een tent. Ook zetten ze 2 tenten en de kruiptunnel erbij. En ik probeerde wat te strijken. Je snapt wel dat het aardig vol werd op de dansvloer. Toen de tent klaar was gingen de dames schooltje spelen in de keuken. Er werd nog wat geschoven met het laatste meubilair en dan is het alleen nog maar een kwestie van hink-stap-sprongen maken en heeeeel goed opletten. In de keuken werd volop getekend en geknipt. Juf Anke had de les goed voorbereid. Ze zijn een uurtje zoet geweest. Al gauw worden de magen knorrig en moet er toch opgeruimd worden anders kan het keukenprinsesje haar werk niet doen. De dames ruimden samen heel goed op en dat werd beloond met Frietjes. Vers geschilde aardappels, want ik had ergens gelezen dat ome Tan het wel belangrijk vond dat Meike vers eten krijgt voorgezet. Tuurlijk, vinden wij ook heeeeel belangrijk. Wanneer het toetje er ook inzit en de dames Beks zo rond zijn als een tonnetje kunnen ze richting Somerenseweg. Daar kwamen we mooi optijd aan, want tante Angela was al met oma aan het opruimen. En zo keerde de rust weer terug in Huize Wijnen en kan iedereen moe maar voldaan naar bed.
Welterusten.
Dikke knuffel van ons. -
13 December 2009 - 22:00
Mechteld:
Maar toch, vergeet ik gewoon te zeggen dat we hopen dat het snel beter met je gaat en dat we je heel veel sterkte wensen in Eindhoven. Hou ja maar lekker rustig, dan komt het allemaal wel goed.
Dag liefie.
-
13 December 2009 - 22:50
Tante Angela:
Ha die Super Janske,
Ook ik heb gisteren genoten van jou vrolijke snoetje en het spelen van jou met je zussen.
Helaas was dat vanochtend anders, maar ik moet zeggen dat ik de kerstboom heeeeeeeel erg mooi vind. Goed gedaan meiden Beks (incl. Joke)
Wij hebben vandaag nog wat kerststukken gemaakt en hebben zoals Mechteld al zei Meike mee naar Valkenswaard genomen waar ze na een gezellige douche met Sietske heerlijk is gaan slapen.
Heel veel sterkte allemaal!! En dat je maagje maar snel op mag houden met tegensputteren en verstandig wordt
(net als jij) en inziet dat eten echt belangrijk is.
Welterusten
Dikke knuffels van tante Angela -
14 December 2009 - 05:27
DORRY:
HOI ALLEMAAL.
HOPELIJK EEN RUSTIG NACHTJE ACHTER DE RUG ,EN SPUUG JIJ NIET MEER HUMMEL.
EN MAAR HOPEN DAT DE KOORTS WEGBLIJFT. WAT IS HET S'MORGENS VROEG MOOI BIUTENMET DE KERSTVERLICHTING AAN, IK DENK DAT ZE IN HET ZIEKENHUIS OOK WEL VERSIERINGEN HEBBEN STAAN EN HANGEN?
IK VIND S'MAANDAGS NOOIT EEN LEUKE MORGEN, NA EEN DRUK WEEKEND GAAT IEDEREEN WEER ZIJN EIGEN WEG, WAT OOK MOET NATUURLIJK
,ER MOET IMMERS GELD IN HET LAADJE KOMEN, OF ZEG JE STROMEN, KLINKT WEL VETTER EEN HELE GOEDE DAG VOOR IEDEREEN EN VOOR JANSKE PANSKE KEVERTJE EEN HELLE VETTE GOEDE DAG, EN HOPELIJK BLIJFT ALLES ERIN EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE HOU DE MOET ERIN HOE BELAGELIJK HET OOK KLINKT DORRY -
14 December 2009 - 07:26
Lambert En Tineke,:
Hoi Janske,
We hoopten zó dat je een poosje gezellig thuis kon blijven!!
Wat een tegenvaller en dat je dan moet huilen kan ik me héél goed voorstellen. Hoe komt het toch dat jij zo vaak moet spugen?? Weten de dokters dat???
Of kunnen ze er gewoon niets tegen doen??
Nou dappere Janske, wij hopen, samen met heel veel andere mensen, dat je snel weer thuis kunt zijn. Veel sterkte, ook voor je papa en mama!
Liefs uit het Gooi -
14 December 2009 - 08:38
Renske Van Gaal:
Hey Janske
Wat zal het een feest zijn geweest toen je thuis kwam!! Knuffelen met je zussen.
Wat vervelend zeg dat je nu weer in Nijmegen bent. Ik hoop dat je heel snel weer naar huis mag en van de donkere dagen voor de kerst mag gaan genieten. Met je zussen en papa en mama.
Heel veel beterschap en een dikke knuffel Renske
Groetjes van mijn papa en mama -
14 December 2009 - 08:40
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske
Wa is da nou?
Eerst laten zien dat je het kunt en dan weer beetje terug vallen.
Maar volgens mij willen wij gewoon allemaal teveel van je.
En je geesje wil wel maar je lijfje af en toe niet.
Maar alles komt goed.
Nu maar even bijkomen in Eindhoven en dan weer gewoon het het schema gaan volgen. ( klinkt weer makkelijk hé )
Maar ja je bent en blijft een Beks. dus .....
Groetjes uit Leende
-
14 December 2009 - 12:22
Joli Claes:
hoi meisje
wat vervelend nou, dat het nu weer wat minder gaat. zeg maar tegen de dokters dat ze een wonder-anti-spuugmiddeltje voor jouw moeten uitvinden en snel.
hoop dat het snel weer wat beter gaat met jouw, zodat je in ieder geval de feestdagen thuis kunt doorbrengen. hou vol en zet 'm op.
ps: een keertje huilen op z'n tijd is echt niet erg. het lucht zelfs op.
dikke kus van ons xxxxxxx -
14 December 2009 - 15:17
Cor En Diny.:
Hallo Super Janske.
Janske toch, wat is het leven onvoorspelbaar.
Zo ben je thuis, en denk je fijn thuis te mogen blijven samen met je zusjes te spelen en dan komt er weer roet in het eten.
Wij hopen dat de opnamen in het ziekenhuis van korte duur zal zijn,en het eten in je maagje blijft zitten.zodat je weer vlug terug naar Heeze kan gaan .
Heel veel beterschap Janske.
Wij blijven voor jullie duimen en de kaarsjes blijven natuurlijk ook branden, zet 'm op Janske en hou vol Meiske!!!!!!.
Lieve groetjes van Ome Cor en Tante Diny en een knuffel voor iedereen.
Het gaat jullie goed.
Houdoe he. -
14 December 2009 - 16:41
B&B Ospel:
Hoihallo Pechvogeltje
Potjepietjepotlood wat is dit nu weer,gezellig samen thuis en dan hupsakee weer naar het ziekenhuis,geen wonder dat je moet huilen,maar dat mag gerust hoor meidje misschien lucht het een beetje op.
Heel veel sterkte en dat het nare spugen een keertje over mag gaan.
We waren juist zo blij met het goede nieuws,maar nu zijn ook wij een beetje verdrietig voor jou.
Nou Janske het allerbeste en dat je snel weer zult opknappen,we duimen voor jou .
Veel liefs en 'n hele dikke Knus van:
Bertie en Berke,ook van
Ome Harrie en Tante Liny
Houdoe !
-
14 December 2009 - 18:46
Gerda:
Hey Super Janske fideranske,
Wat jammer dat jouw maagje het even niet allemaal aankan. Hebben ze daar nou echt geen anti-spuugmiddeltje voor?
Ze hebben zoveel en anders moeten ze dat maar uitvinden voor jou want dit is echt niet fijn en jij voelt je niet lekker.
Ik hoop dat het snel weer beter met je gaat.
Inmiddels hebben jullie ook een kerstboom thuis zag ik.
Gisteren kreeg ik van Rens en Sietske een hele mooie krans en die moest bij de voordeur hangen, zei Rens.
Dat heb ik dan ook meteen gedaan en het staat echt heel leuk.
Ik kreeg ook de groeten van jou via Rens.
Dank je wel, lief meiske.
Hou je taai en hou vol. Ik denk veel aan je en de engeltjes doen hun werk en de kaars blijft branden ook voor je Papa en Mama en verdere familie.
Lieve groeten en houdoe.
Gerda -
14 December 2009 - 22:32
Inge Vd Goor-Bouman:
Lieve, lieve Janske,
Wat een hobbelig pad moet je toch bewandelen. Wie heeft dat nou weer bedacht? Hopelijk kun je ook trots zijn op jezelf, want ik en vele anderen zijn dat zeker op jou en je familie, vooral je papa en mama. Zoveel zorgen...
Zo dapper ermee om gaan, hier en daar de humor erin houden. Knap hoor!
Blijf vertrouwen op je kracht en genezing. Het pad zal uiteindelijk met bloemblaadjes bestrooid zijn.
Janske, jij bent als een rozenknop. Je staat nu in de storm, droogte en schimmels beschadigen je blaadjes.
In dat knopje zoveel kracht dat dit alles kan overwinnen. Jij weet waar deze kracht zit. Als je er klaar voor bent dan ga je groeien en de zon zal zachtjes op je schijnen. Je wortels worden steviger , groeien dieper in de grond en halen hieruit precies de juiste hoeveel eten en drinken. Steeds meer kom je in je ritme en ben je klaar om te gaan bloeien. Een roos met een prachtig kleur en geur, waar iedereen van zal genieten en verbaasd over zal zijn.
Dus lief knopje neem je plaats in en ga maar groeien en bloeien, het is jou moment om je kleur te laten zien.
Een roos heeft de zon nodig om roos te worden, Een mens heeft liefde nodig om mens te worden. Met zoveel liefdevolle mensen om je heen zul jij een zeker een prachtige roos worden.
Veel liefde en kracht toegewenst.
Inge.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
