Energie genoeg
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
22 September 2009 | Nederland, Nijmegen
Dag lieve mensen,
Vanmorgen ben ik samen met papa naar Nijmegen vertrokken. Dit keer blijft papa een paar dagen bij mij in Nijmegen, zodat mama ook een paar dagen tijd heeft voor Lieke en Meike en dan kan mama ook eens goed uitrusten. Dit heeft ze natuurlijk dik verdient en ik kan het ook prima met papa af. Of papa het vol houdt is een andere vraag, want ik vraag nogal wat van hem. Maar goed ook, want anders gaat hij zich toch maar vervelen.
Eenmaal aangekomen op de afdeling mocht ik meteen naar mijn kamer voor de komende dagen. Dit is kamer 12, deze had ik nog niet gehad. We zullen het toch eens gaan opschrijven, want ik ben toch hard op weg om op alle kamers hier op de afdeling opgenomen te zijn. Misschien krijg ik dan nog wel een extra kraaltje als ik die stempelkaart vol heb. Papa was de kamer aan het "inrichten" en de eerste dokter stond al op de stoep. Deze werd vrij vlug gevolgd door de oncoloog. Hierna kwam pas de zuster, dus de doktoren hadden er zin in. Ook is de Reumatoloog nog langs geweest en heeft mij ook onderzocht. Dit ivm mijn wangen en mijn voeten. Ook zij wil extra bloed en urine laten onderzoeken om toch het een en ander uit te sluiten. Dus ik moest vandaag ook nog eens op het potje plassen.
We hebben vrijwel direct de lijn aangeprikt, wat weer prima verliep. Nu zit ik dus weer aan de paal vast. Vandaag ben ik dan ook zelf met de paal aan de wandel gegaan. Ze weten niet wat ze zien hier op de afdeling. Er wordt zelfs gevraagd aan de paal waar hij met Janske naar toe gaat. Het maakt mij niet uit, ik loop mooi rond en papa loopt er met zijn handen in zijn zakken achteraan. Ik zal kijken of ik er morgen een foto van kan plaatsen. Ondertussen waren de CliniClowns al drie keer bij mij aan de deur geweest, dus die heb ik vandaag helaas alleen maar even op de gang gezien. Dat was ook wel lachen. Na de middag zouden we beginnen met de "echte" werkzaamheden. Dat begon met een ruggenprik. Dat verliep weer prima. De Dormicum deed weer zijn best en het was weer bere gezellig. De ene goeie grap na de andere maakte ik. De oncoloog, de twee zusters en papa hebben al een afspraak gemaakt voor over een jaar of 15, om dan gezamenlijk met mij op stap te gaan. Vandaag had ik er zelfs de hik bijgekregen, dat maakt het plaatje helemaal compleet.
Hierna is gestart met de 24-uur MTX gift. Die loopt nu en dat gaat prima. Voor de rest heb ik veel lol en vanmiddag ben ik ook niet gaan slapen. Ik heb de Brabantse Dag via internet teruggezien, want vanmorgen toen we door Heeze reden vroeg ik al aan papa wanneer de grote wagens weer kwamen. Telkens als de grote pop voorbij kwam, wist ik zelf te vertellen dat Brent en Jens daar ook tussen liepen. Verder heeft papa meerdere malen Nijntje voor mogen lezen, ik heb "mijn" tractor weer gevonden, dus scheur weer over de afdeling, toen de schaduw op het dakterras viel, ben ik buiten gaan fietsen, ik heb Dora, Fifi en de Sprookjesboom op DVD gekeken, ik ben weer aan het stickeren, ik heb met het thuisfront gebeld en ben zelfs op tijd gaan slapen. Wat dat betreft hebben de oncologen nog een niet te beantwoorden vraag en die luidt: "Waar haalt Janske haar energie vandaan?" Een vraag waar ze niet perse een antwoord op hoeven te hebben, maar ik weet het wel. Dat komt door alle lieve mensen die aan mij denken, ons steunen, kaarsjes voor mij branden en wat al niet meer. Eigenlijk is het wel een beetje zoals Maarten van der Weijden in zijn boek Beter beschrijft:
"Je hoort weleens verhalen dat vrienden je laten vallen als er iets dramatisch gebeurt. Ik ervaar het tegenovergestelde. Mensen die ik als kennissen zag bieden zich nu aan als vrienden. Het is een heel fijn gevoel dat zoveel mensen om me geven en me liefhebben."
Groetjes Janske
Vanmorgen ben ik samen met papa naar Nijmegen vertrokken. Dit keer blijft papa een paar dagen bij mij in Nijmegen, zodat mama ook een paar dagen tijd heeft voor Lieke en Meike en dan kan mama ook eens goed uitrusten. Dit heeft ze natuurlijk dik verdient en ik kan het ook prima met papa af. Of papa het vol houdt is een andere vraag, want ik vraag nogal wat van hem. Maar goed ook, want anders gaat hij zich toch maar vervelen.
Eenmaal aangekomen op de afdeling mocht ik meteen naar mijn kamer voor de komende dagen. Dit is kamer 12, deze had ik nog niet gehad. We zullen het toch eens gaan opschrijven, want ik ben toch hard op weg om op alle kamers hier op de afdeling opgenomen te zijn. Misschien krijg ik dan nog wel een extra kraaltje als ik die stempelkaart vol heb. Papa was de kamer aan het "inrichten" en de eerste dokter stond al op de stoep. Deze werd vrij vlug gevolgd door de oncoloog. Hierna kwam pas de zuster, dus de doktoren hadden er zin in. Ook is de Reumatoloog nog langs geweest en heeft mij ook onderzocht. Dit ivm mijn wangen en mijn voeten. Ook zij wil extra bloed en urine laten onderzoeken om toch het een en ander uit te sluiten. Dus ik moest vandaag ook nog eens op het potje plassen.
We hebben vrijwel direct de lijn aangeprikt, wat weer prima verliep. Nu zit ik dus weer aan de paal vast. Vandaag ben ik dan ook zelf met de paal aan de wandel gegaan. Ze weten niet wat ze zien hier op de afdeling. Er wordt zelfs gevraagd aan de paal waar hij met Janske naar toe gaat. Het maakt mij niet uit, ik loop mooi rond en papa loopt er met zijn handen in zijn zakken achteraan. Ik zal kijken of ik er morgen een foto van kan plaatsen. Ondertussen waren de CliniClowns al drie keer bij mij aan de deur geweest, dus die heb ik vandaag helaas alleen maar even op de gang gezien. Dat was ook wel lachen. Na de middag zouden we beginnen met de "echte" werkzaamheden. Dat begon met een ruggenprik. Dat verliep weer prima. De Dormicum deed weer zijn best en het was weer bere gezellig. De ene goeie grap na de andere maakte ik. De oncoloog, de twee zusters en papa hebben al een afspraak gemaakt voor over een jaar of 15, om dan gezamenlijk met mij op stap te gaan. Vandaag had ik er zelfs de hik bijgekregen, dat maakt het plaatje helemaal compleet.
Hierna is gestart met de 24-uur MTX gift. Die loopt nu en dat gaat prima. Voor de rest heb ik veel lol en vanmiddag ben ik ook niet gaan slapen. Ik heb de Brabantse Dag via internet teruggezien, want vanmorgen toen we door Heeze reden vroeg ik al aan papa wanneer de grote wagens weer kwamen. Telkens als de grote pop voorbij kwam, wist ik zelf te vertellen dat Brent en Jens daar ook tussen liepen. Verder heeft papa meerdere malen Nijntje voor mogen lezen, ik heb "mijn" tractor weer gevonden, dus scheur weer over de afdeling, toen de schaduw op het dakterras viel, ben ik buiten gaan fietsen, ik heb Dora, Fifi en de Sprookjesboom op DVD gekeken, ik ben weer aan het stickeren, ik heb met het thuisfront gebeld en ben zelfs op tijd gaan slapen. Wat dat betreft hebben de oncologen nog een niet te beantwoorden vraag en die luidt: "Waar haalt Janske haar energie vandaan?" Een vraag waar ze niet perse een antwoord op hoeven te hebben, maar ik weet het wel. Dat komt door alle lieve mensen die aan mij denken, ons steunen, kaarsjes voor mij branden en wat al niet meer. Eigenlijk is het wel een beetje zoals Maarten van der Weijden in zijn boek Beter beschrijft:
"Je hoort weleens verhalen dat vrienden je laten vallen als er iets dramatisch gebeurt. Ik ervaar het tegenovergestelde. Mensen die ik als kennissen zag bieden zich nu aan als vrienden. Het is een heel fijn gevoel dat zoveel mensen om me geven en me liefhebben."
Groetjes Janske
-
22 September 2009 - 21:46
Mechteld:
Goeie nacht,
Vlak voordat ik ga slapen moet ik toch altijd nog even lezen hoe je dag verliep. En ja, ook ik verbaas me over jou energie-vermogen. Wel vet cool dat je je draai alweer gevonden hebt. Amber heeft vandaag al weer een knutsel voor je gemaakt. Goed dat we nu het kamernummer weten, dan sturen we het op. Er zitten heel veel glitters op, want dat vind jij mooi, zei ze. En weet je wat Amber vandaag weer heeft gepresteerd? Ze zat mini-smarties te eten en ze stopte er 1 in haar neus. Dom, dom, dom. Ze schrok ervan en ze kreeg het er niet meer uit. Gelukkig zei ze het tegen mij. Ik meteen dat snottebellendingtrekkertje van boven gehaald, maar geen resultaat. Er kwam wel gekleurde snot uit. Snuiten deed ze niet maar haar neus ophalen wel, niet echt handig dus. Toen heb ik maar de huisartsenpost gebeld. De assistente wist niet goed wat ze ermee aan moest, maar de arts zei dat het vanzelf oploste en dan kwam het wel goed. Amber blij, want ze wilde niet naar de dokter en zat al te huilen op de bank. Ik hoop dat ze nu een lesje heeft geleerd en nooooooooooooooooooit meer iets in haar neus stopt.
Nou, slaap lekker daar in Nijmegen enne..... maak er maar een gezellige boel van.
Succes met de behandelingen.
Heel veel groetjes Van de familie Wijnen -
23 September 2009 - 05:54
Dorry:
HOI JANSKE EN PAP FERRY.
IK VOND HET VROLIJKE BERICHT FIJN OM TE LEZEN, WAT EEN ENERGIE GEWELDIG, EEN LEUK VERHAALTJE VAN AMBER DIE WOU NOG GEWOON EEN SMARTJE BEWAREN, BEST SLIM VAN HAAR MAAR DOE HET NMAAR NIET NA, IK HOOP DAT HET ZO VERDER GAAT JIJ BENT VOLGENS MIJ OP DE GOEDE WEG, DAAR MOET IK OP FIKKEN.
DAG JANSKE EN FERRY DE VETTE GROETEN DORRY -
23 September 2009 - 06:18
Oma Hanny En Frans:
Lieve Janske,
Die energie van jou is werkelijk onuitputtelijk! Ik hoop maar dat die logen daar in Nijmegen je verder goed behandelen en dat er geen rare uitslagen uit dat plasjesonderzoek van jou komen. Dat weet je per slot van rekening maar nooit met jou. De verrassingen met Janske Beks zijn de wereld nog niet uit, dat weet ik zeker.
Lieve schat, maak daar de boel maar heerlijk onveilig met dat tractortje van jou en een dikke knuffel van
oma Hanny en opa Frans -
23 September 2009 - 07:55
Cor En Diny.:
Goeie morgen Janske en Ferry.Janske wij duimen voor je dat het bloed en je plasje goed zullen zijn. Je hebt je oude hobby weer opgepakt, met de tractor door het ziekenhuis crossen, en je Papa achter je aan laten lopen,Janske niet te hard crossen want Papa moet jou wel kunnen volgen.Dus in het ziekenhuis hebben ze al gemerkt dat Janske Beks weer terug is.(Keigoed meiske).Toch wel fijn dat Mama thuis is bij Liek en Meike soms moeten de rollen omgedraait worden, het leukste is om allemaal samen te zijn maar dat kan nou niet. Super Janske hou vol meiske, als je Mama weer thuis aan de telefoon krijgt wil je haar en Lieke en Meike de groeten van ons doen.Heel veel liefs en de groeten aan Papa. Een hele DIKKE KUS van Ome Cor en Tante Diny. -
23 September 2009 - 08:36
Marian En Maarten:
Lieve Jankse,
Nou meid, die Pappa van jou is een kei in het schrijven. Wat weer een prachtig verhaaltje! We zien het helemaal voor ons hoe jullie daar vertoeven in het ziekenhuis.
Die foto van jou in de Efteling waar je zo "alleen" op stap gaat is prachtig. Daar spreekt zoveel vertrouwen uit, ondanks alle ellende die je door maakt. En deze foto van "bellen" met het thuisfront spreekt boekdelen. Jouw Pappa kan niet alleen mooi schrijven, maar ook nog eens prachtige foto's maken.
Hou vol deze deze dagen en dat het spoelen maar vlot gaat deze keer.
Een dikke kus voor jullie.
-
23 September 2009 - 11:11
DORRY:
GROTE FOUT,IK VERGAT DIE SUPER JOKE EN KINDEREN TE GROETEN.
JULLIE ZIJN WEL NIET IN NIJMEGEN, MAAR DAAROM HOEF IK JULLIE NOG NIET TE VERGETEN DE VETTE GROETEN DORRY -
23 September 2009 - 11:41
Lieke:
Hoi Janske,
Ik hoef vandaag maar 1 keer naar school. Dus kan ik nu even hallo zeggen tegen jou. Ik ben op school vandaag weer slimmer geworden alleen weet ik niet zo goed wat ik nu meer weet. Straks weer naar dansles maar nu eerst nog even lekker thuis spelen. Janske ik mis je wel want vadertje en moedertje spelen is toch lastig alleen. Dus had mama en idee om dan maar met de memory te spelen. Dikke kus van mij -
23 September 2009 - 11:57
Wijnand En Janneke:
Tja, ik weet eigenlijk even niet zo veel te zeggen...toch geef ik een kleine reactie, want iets is beter dan niets. Poeh, we hebben veel bewondering voor jou Janske, maar zeker ook voor jouw papa, mama en zussen.
Ik weet dat je niet anders kunt als vooruit, maar dat wil niet zeggen dat het makkelijk is.
Janske, wil je even zeggen tegen papa en mama dat we er voor ze zijn als ze weer hun hart willen luchten over het ziekenhuis, de dokters, de gesprekken en de zorgen? Maar ook als ze even willen lachen natuurlijk!
Dikke kus!
-
23 September 2009 - 12:00
Fam Kessels Ospel:
Lieve Janske, Ferry, Joke, Lieke en Meike. Gelukkig dat jullie toch groen licht kregen voor de MTX-gift. Ik denk dat jullie Efteling uitje aan jou Janske en jouw hele familie, zoveel positieve energie heeft gegeven dat alle waardes toch op het juiste niveau kwamen en jullie samen kunnen teren op een supermooie herinnering waardoor jullie weer allemaal een beetje positieve kracht hebben gekregen. Nou maar hopen dat al die zalfjes, poedertjes en pilletjes hun werk doen en niet nog meer bijwerkingen geven want nou is het onderhand wel genoeg geweest he Janske. Je hebt al lang en breed laten zien dat ze Super Janske er toch niet onder krijgen. Lieve allemaal heel veel sterkte in Nijmegen en in Heeze. Groetjes en een dikke knuffel oet Doospel van Tanja, Paul, Manou en Jorn.
p.s. Janske heb je de nieuwe paarden CD al uitgeprobeerd? -
23 September 2009 - 18:22
Brent En Jens:
Hey Janske,
Wij vinden het erg leuk dat je zo graag naar de pop kijkt op de tv. Hij is ook erg mooi om te zien. En zoals jij het beschrijft zijn wij echte wereld sterren, maar dat ben jij ook hoor. Jij hebt namelijk een echte site op de computer!!. Dan ben je pas een echte ster!!
(wij houden de foto's goed in de gaten)
Je kunt zo fotomodel worden( later als je groot bent). En je bent nu al goed aan het oefenen met smeren van zalfjes, dus dat moet goed komen met je huidje.
Ondanks alles stralen je oogjes.
En we willen wel even zeggen dat je het druk gaat krijgen over 15 jaar. Wij willen dan natuurlijk met ons fotomodel op stap!!
We hebben dan bedacht dat een van ons met jou op stap gaat en de ander met je zus. En omdat je nog een zusje hebt halen we Sven er ook bij.
Tijdens de receptie van de bruiloft van Bas en Sanne zijn wij scottie nog tegen gekomen. Hij vroeg ons of jij het nieuwe persoonlijke heibessums t-shirt al aan hebt gehad?
Hopelijk gebeuren er deze week geen gekke dingen met jou en probeer een beetje van papa te genieten. Nu is hij (even) alleen van jou.
Dikke kus van Brent & Jens -
23 September 2009 - 20:55
Tante Angela:
Hey die Jankse,
Wat een mooi verhaal weer. Hou papa maar goed bezig, mama rust goed uit, vanmiddag zijn we even bij mama, Lieke en Meike geweest. Lieke heeft heerlijk met Sietske en Rens gespeeld en Bart, Meike, mama, ome Tan en ik hebben nog wat in de tuin gewerkt.
De muziek onder jou pasfoto's vind ik erg mooi.
Hopelijk verloopt alles verder voorspoedig en mag je snel weer naar huis.
En ook ik ben ervan overtuigd dat als veel mensen positieve energie naar jou sturen door alleen al aan jou te denken jij daar heel veel kracht en energie van krijgt.
We blijven dus heel veel aan jou denken en natuurlijk aan papa, mama, Lieke en Meike want die hebben natuurlijk ook bergen energie nodig.
Heel veel lieve groetjes van tante Angela
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
