Abcessen in de hersenen
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
18 Augustus 2009 | Nederland, Nijmegen
Dag lieve mensen,
Het is nu 18 augustus 2009 om 0.30 uur. Nu zijn de rapen helemaal gaar. Ik zou de site helemaal vol kunnen schrijven met alle scheldwoorden die ik ken en dat zijn er veel als bijna 3-jarige. Ook de moed opgeven doe ik zeer zeker niet. Wat ik wel doe is jullie op de hoogte houden van weer een zwarte dag in mijn jonge leven.
Vanmorgen gingen we nog vol goede moed naar Nijmegen om te beginnen aan de tweede chemokuur (periode). Voordat ze begonnen vonden papa en mama dat ze mij eerst moesten onderzoeken en ook het bloed moest eerst onderzocht worden. In principe waren mijn bloedwaarden voldoende om te starten met deze kuur. Alleen mijn fysieke gesteldheid liet toch wel wat te wensen over. Ook de CRP-waarde van het bloed gaf aan dat er nog iets te wringen lag. Maar er was nog steeds niets waarvan de doktoren zeiden waar ze het moesten zoeken. Rond de middag mocht ik dus onverrichterzake weer naar huis terug. De kuur zou dan woensdag aanstaande gestart worden. Op de terugweg heb ik nog lekker frietjes gegeten van de McDonalds. We hebben in papa's auto zitten picknicken.
Thuis aangekomen waren we alledrie moe en zijn lekker gaan slapen. Ik met mama in het grote bed en papa onder op de bank. Toen mama en ik na 2 uur onder kwamen was ik ontzettend in mijzelf gekeerd. Het was moeilijk voor papa en mama om contact met mij te krijgen. Ook de temperatuur na het slapen was al 38,3. Het was dus logisch dat ik na een half uur wakker zijn een temperatuur had van 38,7. Direct dus weer een telefoontje naar Nijmegen. Zij vroegen of we het aandurfde om met mij naar Nijmegen te komen. Inmiddels was ik weer iets beter, dus wij op weg naar Nijmegen. Er was al met de dokter afgesproken dat we opgenomen zouden worden en papa had tegen de dokter gezegd dat hij niet meer weg ging voordat de oorzaak bekend was, danwel ik geen verhogingen meer zou hebben.
Aangekomen in Nijmegen werd ik direct onderzocht. Inmiddels was ik zelfs redelijk fit, dus de dokter kon in eerste instantie niet echt iets aan mij merken. Overigens schrijf ik telkens de dokter, maar dit zijn telkens andere doktoren. Inmiddels heb ik deze avond 8 doktoren aan mijn bed gehad en nog een hele partij zusters en weet ik wat niet nog meer. De dokter en de Oncoloog hadden met elkaar besproken dat ze toch een CT-scan van mijn hoofd wilde maken. Dit uit voorzorg voor als ze een ruggenprik wilde doen. Tevens konden ze zo uitsluiten dat er geen abcessen in mijn hoofd zouden zitten. Na de eerste scan kreeg ik al iets in de gaten, want ze zeiden dat de foto's goed gelukt waren, maar we moesten nog wel eventjes wachten. Toen kwam de oncoloog met het verschrikkelijke nieuws dat ze abcessen in mijn hoofd hadden waargenomen. Om deze goed te kunnen beoordelen moest er nog een scan gemakt worden, maar dan met contrastvloeistof. Deze vloeistof mocht niet over mijn PAC toegediend worden, dus werd er een extra infuus in mijn hand aangeprikt. Ondertussen lag ik daar half in die grote wasmachine die ook foto's kan maken.
Deze scan bevestigde wat er eerder was gezien. Ik heb twee abcessen in mijn hoofd. 1 grote van 2,5 cm doorsnee aan de rand van mijn hersenen en 1 kleinere iets dieper in mijn hersenen. Positief aan dit alles is dat het geen kankercellen zijn, maar ingekapselde bacterien. Wat hier positief aan is weet ik eigenlijk ook niet, maar ze zeggen het hier. Ik bedoel natuurlijk dat ik wel weet dat bacterien makkelijker te bestrijden zijn dan kankercellen, maar je zmoet ze allebei niet in je hoofd hebben.
Hierna kwam er topoverleg tussen de Radioloog, de oncoloog, de Neuroloog de Neurochirurg en de Infectioloog. De conclusie was dat ze voorlopig (dit wel zeggen de komende uren) het niet verstandig vinden om een operatie aan te gaan. De plaatsbepaling van de abcessen is te moeilijk en om hiernaar te gaan zoeken neemt teveel risico met zich mee. Dus als ze het nog gaan doen, dan doen ze het met een hersentomtom. Deze zou de weg wel goed moeten kennen. Wel is er besloten om een ruggenprik bij mij uit te voeren. Omdat ze mij niet verder wilde verslappen kreeg ik geen dormicum of andere verdovende middelen. Ik moest deze dus gewoon ondergaan. Iets wat ik dan ook met verve heb gedaan. Mijn papa en mama zijn heel trots op mij. Na de ruggenpik om half twaalf 's avonds mocht ik dan eindelijk eten. Ik moest de hele tijd nuchter blijven ivm de mogelijke ok. Tijdens de ruggenprik is er weer hersenvocht afgenomen en hebben ze de druk van mijn hersenvocht bepaald. Dit werd direct naar de labaratoria gestuurd, zodat dit direct ingezet kon worden. Hierna is er gestart met diverse soorten antibiotica, zodat alle mogelijke bacterien in mijn lichaam worden aangepakt. De abcessen in mijn hoofd zijn ingekapseld, dus we kunnen niet meer doen dan hopen, dat de antibiotica hier toch zijn werk doet. Dit zal nu telkens in de gaten gehouden worden.
Vannacht blijven papa en mama de hele nacht bij mij. Elke twee uur word ik wakker gemaakt door de zuster en moet ik laten zien dat ik goed reageer. Ik heb al een gesprek gehad met de Intensive Care dokter, zodat deze mij kan opnemen indien dat nodig mocht zijn. Morgenvroeg vind er door alle "logen" weer topoverleg plaats en dat zal de komende dagen ook zo blijven. Hierbij word ik goed in de gaten gehouden door een monitor en alle uitslagen en alle reacties van mij zullen meewegen in de besluitvorming van deze "logen".
Ik ga nu een onrustige nacht tegemoet en we zullen zien wat de morgen brengt.
Groetjes Janske
PS. Ik lig nu op kamer 11 van afdeling de Zee
Het is nu 18 augustus 2009 om 0.30 uur. Nu zijn de rapen helemaal gaar. Ik zou de site helemaal vol kunnen schrijven met alle scheldwoorden die ik ken en dat zijn er veel als bijna 3-jarige. Ook de moed opgeven doe ik zeer zeker niet. Wat ik wel doe is jullie op de hoogte houden van weer een zwarte dag in mijn jonge leven.
Vanmorgen gingen we nog vol goede moed naar Nijmegen om te beginnen aan de tweede chemokuur (periode). Voordat ze begonnen vonden papa en mama dat ze mij eerst moesten onderzoeken en ook het bloed moest eerst onderzocht worden. In principe waren mijn bloedwaarden voldoende om te starten met deze kuur. Alleen mijn fysieke gesteldheid liet toch wel wat te wensen over. Ook de CRP-waarde van het bloed gaf aan dat er nog iets te wringen lag. Maar er was nog steeds niets waarvan de doktoren zeiden waar ze het moesten zoeken. Rond de middag mocht ik dus onverrichterzake weer naar huis terug. De kuur zou dan woensdag aanstaande gestart worden. Op de terugweg heb ik nog lekker frietjes gegeten van de McDonalds. We hebben in papa's auto zitten picknicken.
Thuis aangekomen waren we alledrie moe en zijn lekker gaan slapen. Ik met mama in het grote bed en papa onder op de bank. Toen mama en ik na 2 uur onder kwamen was ik ontzettend in mijzelf gekeerd. Het was moeilijk voor papa en mama om contact met mij te krijgen. Ook de temperatuur na het slapen was al 38,3. Het was dus logisch dat ik na een half uur wakker zijn een temperatuur had van 38,7. Direct dus weer een telefoontje naar Nijmegen. Zij vroegen of we het aandurfde om met mij naar Nijmegen te komen. Inmiddels was ik weer iets beter, dus wij op weg naar Nijmegen. Er was al met de dokter afgesproken dat we opgenomen zouden worden en papa had tegen de dokter gezegd dat hij niet meer weg ging voordat de oorzaak bekend was, danwel ik geen verhogingen meer zou hebben.
Aangekomen in Nijmegen werd ik direct onderzocht. Inmiddels was ik zelfs redelijk fit, dus de dokter kon in eerste instantie niet echt iets aan mij merken. Overigens schrijf ik telkens de dokter, maar dit zijn telkens andere doktoren. Inmiddels heb ik deze avond 8 doktoren aan mijn bed gehad en nog een hele partij zusters en weet ik wat niet nog meer. De dokter en de Oncoloog hadden met elkaar besproken dat ze toch een CT-scan van mijn hoofd wilde maken. Dit uit voorzorg voor als ze een ruggenprik wilde doen. Tevens konden ze zo uitsluiten dat er geen abcessen in mijn hoofd zouden zitten. Na de eerste scan kreeg ik al iets in de gaten, want ze zeiden dat de foto's goed gelukt waren, maar we moesten nog wel eventjes wachten. Toen kwam de oncoloog met het verschrikkelijke nieuws dat ze abcessen in mijn hoofd hadden waargenomen. Om deze goed te kunnen beoordelen moest er nog een scan gemakt worden, maar dan met contrastvloeistof. Deze vloeistof mocht niet over mijn PAC toegediend worden, dus werd er een extra infuus in mijn hand aangeprikt. Ondertussen lag ik daar half in die grote wasmachine die ook foto's kan maken.
Deze scan bevestigde wat er eerder was gezien. Ik heb twee abcessen in mijn hoofd. 1 grote van 2,5 cm doorsnee aan de rand van mijn hersenen en 1 kleinere iets dieper in mijn hersenen. Positief aan dit alles is dat het geen kankercellen zijn, maar ingekapselde bacterien. Wat hier positief aan is weet ik eigenlijk ook niet, maar ze zeggen het hier. Ik bedoel natuurlijk dat ik wel weet dat bacterien makkelijker te bestrijden zijn dan kankercellen, maar je zmoet ze allebei niet in je hoofd hebben.
Hierna kwam er topoverleg tussen de Radioloog, de oncoloog, de Neuroloog de Neurochirurg en de Infectioloog. De conclusie was dat ze voorlopig (dit wel zeggen de komende uren) het niet verstandig vinden om een operatie aan te gaan. De plaatsbepaling van de abcessen is te moeilijk en om hiernaar te gaan zoeken neemt teveel risico met zich mee. Dus als ze het nog gaan doen, dan doen ze het met een hersentomtom. Deze zou de weg wel goed moeten kennen. Wel is er besloten om een ruggenprik bij mij uit te voeren. Omdat ze mij niet verder wilde verslappen kreeg ik geen dormicum of andere verdovende middelen. Ik moest deze dus gewoon ondergaan. Iets wat ik dan ook met verve heb gedaan. Mijn papa en mama zijn heel trots op mij. Na de ruggenpik om half twaalf 's avonds mocht ik dan eindelijk eten. Ik moest de hele tijd nuchter blijven ivm de mogelijke ok. Tijdens de ruggenprik is er weer hersenvocht afgenomen en hebben ze de druk van mijn hersenvocht bepaald. Dit werd direct naar de labaratoria gestuurd, zodat dit direct ingezet kon worden. Hierna is er gestart met diverse soorten antibiotica, zodat alle mogelijke bacterien in mijn lichaam worden aangepakt. De abcessen in mijn hoofd zijn ingekapseld, dus we kunnen niet meer doen dan hopen, dat de antibiotica hier toch zijn werk doet. Dit zal nu telkens in de gaten gehouden worden.
Vannacht blijven papa en mama de hele nacht bij mij. Elke twee uur word ik wakker gemaakt door de zuster en moet ik laten zien dat ik goed reageer. Ik heb al een gesprek gehad met de Intensive Care dokter, zodat deze mij kan opnemen indien dat nodig mocht zijn. Morgenvroeg vind er door alle "logen" weer topoverleg plaats en dat zal de komende dagen ook zo blijven. Hierbij word ik goed in de gaten gehouden door een monitor en alle uitslagen en alle reacties van mij zullen meewegen in de besluitvorming van deze "logen".
Ik ga nu een onrustige nacht tegemoet en we zullen zien wat de morgen brengt.
Groetjes Janske
PS. Ik lig nu op kamer 11 van afdeling de Zee
-
17 Augustus 2009 - 23:47
Fam. Wijnen:
Hoi Lieverds,
Inderdaad, de rapen helemaal gaar, je dacht na het vaststellen van hersenvliesontsteking, het ergste zal nu wel geweest zijn zo ongeveer en volgens ons dachten de `logen `dit ook ( zoals we van jou papa en mama begrepen ).
Maar wat blijkt, er kan nog wat bij..................................................
In dit geval weten we even echt niet meer wat we moeten zeggen, alleen dat je het weer ontzettend goed doet en iedereen weer ontzettend trots is op jullie alledrie.
Voor wat het waard is, qua onrust doen we in ieder geval mee vannacht..........................................
Hou je haaks alledrie !!
hope is a good thing, maybe the best of things, and no good thing ever dies.
Hele dikke kus van ons 6en voor jullie drie.
-
18 Augustus 2009 - 00:52
Oma Hanny:
Lieve Janske,
Ik kan niet slapen, want ik denk aan jou en ik ben bang,
bang van de berichten,
bang van de nacht,
bang van de morgen,
bang voor mijn meisje
en bang van wat er nog allemaal komen en gebeuren gaat.
Heel veel sterkte!
oma Hanny -
18 Augustus 2009 - 01:11
Opa Ijsje Oma Tumtum:
Opa was bij Barry en Mechteld om een nieuwe planning te maken voor deze week , omdat je weer in het Radboud ligt.
Toen Oma belde of hij is naar huis kwam zei Opa
ja ja ik kom zo. je kent dat wel.
Thuis aangekomen stond de auto van Tante Hariette . oeps !!!!!
Is er iets ??
Toen hoorde Opa het slechte nieuws wat ze bij jou gevonden hadden.
Wat Opa toen zei , zal ik maar niet op papier zetten.
effen laten zakken en dan met 3en overleggen praten en nog is praten.
Inmiddels diegene gebeld die gebeld moeten worden en zo ook Oma Hanny en Frans , die daarna bij ons zijn geweest , wat erg fijn was om deze niet zo fijne mededeling samen te delen.En te kijken hoe we elkaar kunnen bij staan.
Tja en Tante Angela en Ome Tan... die zitten in Oostenrijk op vakantie , in overleg met jou Papa en Mama , hebben die hun op de hoogte gebracht van dit nieuws.
Zoals afgesproken hebben zij ons gebeld ,, en hebben wij skype ingeschakeld om nog effen (bijna 1,5 uur ) met elkaar te kletsen , waarbij jou Papa ook nog een tijdje mee heeft geskypt
En dat was voor iedereen erg fijn. vandaar ook dat spreekwoord.
Gedeelde Smart is halve Smart.
dat was Opa's zijn belevenis , die hij toch effen op papier wilde zetten.
Nu nog effen van Oma en Opa voor onze lieve Meid Janske.
Lieve Janske Beks
blijf vechten
JIJ KAN HET.
heel veel liefs dikke kus van Opa en Oma
********
Zoon Ferry en Dochter Joke
Komop hou vol
De oorlog is nog niet verloren , de soldaatjes zijn bij Janske nog volop aan de slag dat weten wij zeker.
Sterkte allebei
Over het thuisfront Lieke en Meike hoeven jullie je geen zorgen te maken , dat wordt allemaal goed geregeld, door de mensen die jullie al weken helpen , die op hun beurt weer veel steun en hulp krijgen van jullie vrienden en kennissen.
Veel liefs
van
Opa ijsje
Oma Tumtum
-
18 Augustus 2009 - 06:36
Judith & Ron, Wout:
Hallo dappere Janske, Joke, Ferry en alle anderen!
Soms zijn er uitgesproken woorden, heel veel.
Soms valt het even stil maar schreeuwen we diep van binnen.
We denken aan jullie en wensen jullie kracht, kracht , kracht.
Lieve groeten, Judith & Ron, Wout -
18 Augustus 2009 - 07:11
Ome Renier:
Ongelooflijk dat dit er ook nog eens bij komt. Sluit me bij bovengenoemde commentaren helemaal aan (incl. de woorden die je van papa en mama niet mag gebruiken).
Janske, je bent zo sterk en dapper. Je kunt het!
Heel veel sterkte gewenst.
Liefs Ome Renier -
18 Augustus 2009 - 07:18
Nikki En Jannie:
Hoi janske en familie,
Elke keer lezen we jouw berichtjes. Vandaag lees ik het weer maar dan met een brok in mijn keel. Het enige wat we hierop kunnen zeggen is zet hem op Janske en ben trots op jezelf, je familie en vrienden om je heen die je steunen.
liefs vanuit joepie
-
18 Augustus 2009 - 07:35
Fam. Duisters:
Lieve Janske, Joke en ferrie.....
Woorden kunnen wij nu ook even niet vinden.....
waarom, waarom waarom............ zo'n klein meisje dit moet mee maken....
Na het horen en lezen van dit bericht, had ook ik het even te kwaad....
Wij willlen alleen maar zeggen Fam Beks we zullen er zijn voor jullie.......
Hou jullie haaks................
Meike en Lieke, Brent en Sven zijn de daagjes al aan het aftellen.....
Heel veel liefs,
Patrick en Ester
-
18 Augustus 2009 - 07:44
Corina Wanders:
Hey lieve kleine grote dappere janske!
Is het dan ook nooit genoeg?!Ik ben er helemaal stil van.
Gelukkig ben jij zo sterk en dapper! Ook deze tegenslag kom je weer te boven!
Ik kan alleen maar zeggen dat we heel veel aan jullie denken en hopen dat het volgende bericht weer een positief bericht is!
Zet hem op!
Liefs Corina -
18 Augustus 2009 - 07:52
Mechteld:
Heel veel sterkte vandaag. Lieke is weer volop aan het knutselen. Toverstafjes om Janske beter te toveren. Misschien helpt dat wel.
De dames hebben geslapen tot 7 uur. De antibiotica gaat er hier ook goed in. Bij Lieke is de snot niet meer groen en bij Meike wordt het ook al iets minder. Fijn he? Lieke was gisteren met het buiten spelen nog eens gevallen en heeft een beetje een blauwe knie, wat een pechvogel. Ze had ook een beetje bloed aan haar lip en na een slokje water was het weer over.
Heel veel groetjes van Lieke, Meike, Anke, Amber, Barry en Mechteld -
18 Augustus 2009 - 07:53
Fam Van Gaal:
Hey lieve Super Janske Ferry en Joke
Ik ziet het met open mond jullie verhaal weer te lezen.
En het eerste wat in mij opkomt hoeveel moet en kan er nog bijkomen..
En waarom moet een vrolijk meisje als jij dit toch allemaal mee maken.
Heel veel sterkte de komende dagen.
Liefs Renske Gijs en Nicole
-
18 Augustus 2009 - 08:31
Fam Peperkamp:
Lieve Janske, Joke en Ferry
Is het nog niet genoeg wat jullie krijgen te verduren??
Hopelijk komt er weer snel wat beter nieuws. Paps en Mams hopelijk krijgen jullie veel kracht om Janske ook deze tegenslag te boven te laten komen. Zet hem op Jullie kunnen het. Janske, laat daar in het ziekenhuis nog maar eens zien wie IKKE is.
Zoals je oma al schreef. De soldaatjes vechten met je mee. Je staat er niet alleen voor. Succes Meta lles wat er gaat komen. Wij denken aan jullie. Dikke kus van
Jens en Daisy, Chris en nency -
18 Augustus 2009 - 09:27
Lieve Janske:
janske iwij kunnen maar een ding zeggen
HOU VOL en Ferry en Joke dat geld ook voor jullie
Heel veel sterkte
van nettie en gerard -
18 Augustus 2009 - 09:36
Karin Smulders:
hoi alle drie,hier zijn inderdaad geen woorden voor je weet niet meer wat je moet vragen,toen ik dit las had ik er heel veel moeite mee en nog steeds.Wij hopen dat jullie alle drie nog moed hebben om hier ook nog doorheen te slaan maar dat geloven wij wel jullie zijn echte vechters en wij vechten en denken met jullie mee en helpen waar we maar kunnen,wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht en zet hem op.Heel veel liefs van de buren quincy hans karin. -
18 Augustus 2009 - 10:04
Tante Door En Ome No:
hee liefe dappere janske,papa en mama.
wat moet jij toch allemaal mee maken het is toch niet eerlijk he meid,. waarom waarom maar daar zullen we nooit een antwoord op krijgen .nou janske papa en mama en de rest van de familie heel veel sterkte en kracht blijven aan jullie denken veel liefs tante door en ome nolleke -
18 Augustus 2009 - 10:06
Fam Van Laarhoven:
Schrik...
Ongeloof...
Onbegrijpelijk...
Waarom?
En daarom….
heel veel kracht,
heel veel moed,
en nog veel meer sterkte toegewenst!!!
Groetjes Willemjan, Claudia en een hele dikke knuffel van Evelien
-
18 Augustus 2009 - 10:06
Fam Van Laarhoven:
Schrik...
Ongeloof...
Onbegrijpelijk...
Waarom?
En daarom….
heel veel kracht,
heel veel moed,
en nog veel meer sterkte toegewenst!!!
Groetjes Willemjan, Claudia en een hele dikke knuffel van Evelien
-
18 Augustus 2009 - 10:12
Marian En Maarten:
Lieve Janske, Joke en Ferry,
Dit is weer zo'n bericht waar alle emoties loskomen. Je hebt groot gelijk Ferry, dat je zegt dat je nu pas weer naar huis gaat als ze weten wat er is, hoe het bestreden moet worden en als de koorts weg is.
Kom op, Janske, je kunt het.
Hele dikke kus voor jullie drieen.
-
18 Augustus 2009 - 10:12
Opa Frans:
Hartediefje,
Ook ik hoopte dat je nu wel alles gehad had, maar helaas...
Maar we blijven erin geloven. Zolang je die kleine smile nog op je lippen kunt toveren, weet ik dat je vecht; daarbij geweldig gesteund door zo'n prachtige ouders.
Meid, veel sterkte vandaag en we blijven erg benieuwd.
opa Frans -
18 Augustus 2009 - 10:55
Cor En Diny.:
Hoi lieve Janske Ferry en Joke.Hebben jullie noeg niet genoeg voor de kiezen gekregen,moet dit er ook nog bij.Wij hebben vanmorgen Opa ijsje aan de telefoon gehad die heeft ons het slechte niews verteld, Ome Cor en ik waren er helemaal stil van,de tranen biggelde over mijn wangen[mischien een beetje slap van mij maar daar kan ik ook niets aan doen]Super Janske wij wensen jou en papa en mama heel veel succes en wij duimen voor je dat alles goed mag gaan. natuurlijk willen wij de Opa ijsje,Oma tumtum, Oma Hanny en Opa Frans heel vel sterke wensen.Wij wachten op een positief bericht.Toi,Toi,Toi. Zet m op Janske en Ferry en Joke. Lieve groetjes van Ome Cor en Tante Diny.Wij denek aan jullie. -
18 Augustus 2009 - 11:38
Dorry:
Nou is me dat een tegenvaller voor de kanjers Beks.
Ik hoorde al van Heidi dat Janske weer in NIJMEGEN LAG, MAAR IK HEB NU HET VERSLAG GELEZEN, EN VOEL EEN BOOSHEID WAAR IK NIKS VAN SNAP.
iK HOOP ZO DAT JULLIE DE MOET NIET VERLIEZEN, NAAR DEZE ROTTE UITSLAG, IK WEET DAT IK NIKS KAN DOEN VOOR JULLIE, MAAR IK HOOP EN HET ZAL LUKKEN DAT E5R WEER BETERE TIJDEN AANBREKEN dORRY sTERKTE WENS IK JULLIE -
18 Augustus 2009 - 12:24
Dorry:
Hoi kanjers.
Ik mailde straks over boosheid die ik voel en waar ik niks van snap, dat is een grote leugen.
Ik vind het onmenselijk dat jullie dit ook nog eens ten deel valt, en voel mij als vreemde buitenstaander al zo machteloos, wat moet het voor jullie wel niet zijn?
Maar jullie hebben geen keus, en er leven een helehoop mensen mee, en dan nog schatten van grootouders en familie, ik blijf fikken eens moet het toch vruchten afwerpen.Sterkte allemaal Dorry -
18 Augustus 2009 - 12:26
Oma Hanny En Frans,:
Lieve Janske, Ferry en Joke,
Vandaag weer een intens spannende dag in Nijmegen. Gelukkig heeft Janske de ernst van de situatie niet in de gaten. Dat ligt even anders voor Joke en Ferry.
Veel meer als alle sterkte toewensen, kan ik op dit moment niet.
Voor Lieke en Meike wordt goed gezorgd, maak je daar in ieder geval niet ongerust over.
We hopen dat de operatie goed gaat verlopen en denken aan jullie.
Dikke kus voor allemaal.
oma Hanny en opa Frans -
18 Augustus 2009 - 13:06
Miep:
Ik heb van jullie dochtertje vernomen van Willie en Jeanet het is niet met woorden te beschrijven wat zij en jullie doormaken .Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte Toi Toi. -
18 Augustus 2009 - 16:18
Marieke Braun:
Hallo dappere, moedige knappe meid,
Met tranen in de ogen lees ik al een aantal weken je dappere "reisverslag". Wat ben je, samen met mama, papa en je zussen, sterk en moedig. Ik heb geen woorden voor wat zo'n klein meisje samen met haar familie voor de kiezen krijgt. Ik wens je alle zonnenstraaltjes van de wereld en vooral veel kracht. Vanuit Eindhoven stuur ik jou en je familie veel energie en kracht. Ik denk aan jullie.
Lieve groet Marieke Braun. -
18 Augustus 2009 - 18:06
Chris En Angelique:
Lieve Janske,
Wat heftig! Dat dit er ook nog bij is gekomen. Het is echt heel erg oneerlijk wat jij in je jonge leventje allemaal al moet doorstaan. We weten dat je een hele sterke meid bent en je superlieve ouders hebt die goed voor je zorgen en hopen heeeeel erg met jullie mee dat alles toch nog goed komt. Er brand een kaarsje voor jullie.
Een dikke knuffel, Chris en Angelique -
18 Augustus 2009 - 18:26
(juf) Tineke:
Ongeloof, sprakeloos, geen woorden te vinden voor wat ik nu weer lees...:(
Ik weet niet wat ik hier moet typen...
Alsof jullie nog niet genoeg voor jullie kiezen hebben..
Sterkte!
-
18 Augustus 2009 - 18:37
Janneke Kuijpers:
Lieve Janske en je papa en mama,
Ik houd jullie site iedere dag bij en elke keer verbaas ik me weer wat er nu weer voor iets naars gebeurd is. Dit is echt weer verschrikkelijk. Als ik het zo lees, ben jij ECHT een dapper meisje, Janske! Veel sterkte samen en hopelijk doen de antibiotica's hun werk WEL!!
Liefs Janneke -
18 Augustus 2009 - 18:56
Lieseth:
Hallo lieve Janske
Ik schrik en word ook boos, jou/jullie blijft ook niets bespaard. Ik steek een kaarsje voor je op en wens jullie heel veel sterkte toe. Heel veel liefs Lieseth -
18 Augustus 2009 - 18:57
Ank En Ben Eichhorn:
Dat die rottige abcessen er nu ook nog bij moeten komen, het was toch al wel genoeg.
we wensen jullie heel veel sterkte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
