Dubbele spoedopname

Dag lieve mensen,

Helaas is het dan nu echt zo ver. Ik ben met spoed opgenomen in Eindhoven en daarna in Nijmegen. Papa en mama vertrouwde de situatie sinds gisteren al niet helemaal. Daardoor hebben ze heel vaak mijn temperatuur opgenomen en deze bleef schommelen tussen de 37,5 en 37,9. Dit gaf dus geen reden voor paniek. Ook heb ik gisteren nog heeeeeeel veel frietjse en frikandellen gegeten, dus dat was ook een goed teken. Gisteren kon ik niet zo goed in slaap komen, maar dat heb ik wel vaker. Vanmorgen toen ik opstond was ik niet helemaal fit en een beetje neutelig. Gedurende de ochtend werd ik steeds minder fit en ook drinken deed ik niet. Ook werd mijn kleur steeds grauwer. Rond de middag vonden papa en mama het welletjes en belde de oncoloog in Nijmegen. Zij vertelde ons dat we direct naar Eindhoven moesten.
Aangekomen op de Eerste Hulp werden we direct opgenomen op de afdeling. Mijn hartslag was helemaal van slag en ook mijn bloeddruk was alles behalve oke. Ook ikzelf had moeite om alles te bevatten, maar ben toch steeds "bij" gebleven. Direct werd mijn PAC aangeprikt en werd er bloed afgenomen. Alle beginwaarden werden weer bepaald en ik kreeg direct vulling ( is een grote hoeveelheid vocht met zout in een korte tijd) toegediend. Hierna kreeg ik Cefta (antibiotica) toegediend. Hiermee werd verwacht dat mijn situatie stabiel werd, echter brak ik hier na ongeveer een kwartier doorheen. Mijn hartslag ging naar de 150 en mijn bloeddruk 140/70. Dit was natuurlijk niet goed.
Meteen werd er besloten dat ik met spoed naar Nijmegen moest. Uit mijn bloed waren niet direct afwijkende waarden te vinden, wat het zoeken naar de oorzaak niet makkelijker maakt. De ambulance werd besteld. Ook de medicijnen moeten doorgaan, dus kreeg ik nog Prednison via het infuus. Hierna kreeg ik weer een vulling.
Mama ging met de ambulance mee en papa was al iets eerder aangereden, zodat we ongeveer tegelijk aankwamen in Nijmegen. Omdat de doktoren de situatie niet vertrouwden, ging ook de dienstdoende arts van het Catharina ziekenhuis met de ziekenauto mee naar Nijmegen. Mama moest dan ook voorin zitten. Tijdens de rit kreeg ik nog een andere antibiotica en wederom een vulling. Ook kreeg ik aan het begin van de rit een zuurstofbrilletje op.
Gedurende de rit ging het steeds beter met me en kreeg ik zelfs praatjes. Ook had ik nog ruzie gemaakt met de broeder van de ziekenauto, want deze wou niet stoppen om aardbeien of druiven voor mij te kopen, terwijl ik daar toch wel heel veel zin in had. Gelukkig heeft mama daarna in het ziekenhuis nog druiven voor mij weten te scoren.
Doordat het weer zo goed met mij ging, mocht ik gewoon naar afdeling de Zee, kamer 19. Voor de zekerheid hadden ze al een plaatsje op de IC voor mij gereserveerd. In Nijmegen kreeg ik mijn derde antibiotica en ook krijg ik extra vocht toegediend. Even ter uitleg. Extra vocht gaat erin met 60 ml/uur, een vulling gaat erin met 600 ml/uur. Verder hebben ze hier van mij afgenomen, wat er af te nemen valt. Dit betekend bloed, urine, en keel- en neusswab. Ook willen ze nog ontlasting van me, maar die hebben ze nog niet gekregen. Verder heeft de oncoloog zo'n 2,5 uur bij mij op de kamer gezeten ter observatie en worden elk uur alle controles bij mij uitgevoerd. Uiteraard lig ik ook nog aan de monitor. De dokter verwacht dat het een bacterie in mijn bloed is. Ook kan het nog een bacterie in mijn ontlasting zijn, dit mede door de diarree die ik afgelopen week heb gehad. Wat de dokter in ieder geval aangaf is dat ik voorlopig nog niet naar huis mag. Hier baal ik wel van, want ik mis mijn zussen nu al. Gelukkig heeft Lieke nog vlug toen we vertrokken een mooie tekening meegegeven. Ook Sietske's verjaardag zal ik morgen missen. Gelukkig had ik al voor haar geknutseld. Sietske, alvast van harte gefeliciteerd. Mama is nu kijken bij het Ronald Mc Donald huis, waar zij vannacht gaat slapen. Wederom zullen papa en mama de nachten afwisselen
Momenteel is mijn situatie stabiel en goed, echter gaf de dokter ook aan dat we niet moeten verschieten als de situatie vannacht veranderd. Ze gaan me gewoon super goed in de gaten houden.
Zo zien jullie maar weer dat het vlug kan veranderen in het leven van een Leukemie patient. Uiteraard ga ik jullie nu weer dagelijks op de hoogte houden.

Groetjes Janske