Naar huis

Dag lieve mensen,

Hier ben ik dan weer vanuit Heeze. Ja ik lig weer lekker in mijn eigen bedje te slapen. Hoe dat gegaan is, is weer een heel verhaal. Wel vind ik het grappig dat het in Heeze al bekend is voordat ik dit op deze site vermeld. Ik heb het al in de gaten, hier in Heeze houden ze me in de gaten.

In verband met het feit dat ik nu thuis ben en lekker in mijn eigen bedje kan liggen, ga ik vandaag niet in op de vragen die eerder gesteld zijn. Deze zal ik morgen of overmorgen beantwoorden. Het zou nu ook zomaar kunnen zijn dat ik een dag geen bericht schrijf op deze site. Dit komt dan omdat het programma van de dag te vol is om te schrijven. Om niets te missen en ook niet elke dag te hoeven kijken op deze site kun je je e-mail adres links op de site invoegen en als ik dan een bericht type, krijg jij weer een mail dat er een nieuw bericht op de site staat.

Na een goede nacht werd ik rond half 8 wakker. Papa en ik zijn zelfs niet wakker geworden van de bloedafname van 6 uur. Dus we hebben echt goed geslapen. 's Morgens kwam de zuster vertellen dat we misschien naar huis mochten, omdat ik geen slechte reacties heb gehad op de behandelingen van gisteren. Wel zou dit pas aan het eind van de dag zijn. Voor definitieve uitsluitsel moest ik de visite afwachten, waarbij de doktoren met de zusters over mij praten. Na de visite bleek dus dat ik echt naar huis mocht. Dit zou zijn rond de klok van 4 uur. Mijn PAC was nog aangeprikt, dus die moest nog verwijderd worden. Dit heb ik eerst weer geoefend met beer en daarna werd het bij mij zelf gedaan. Dit vond ik wel eng en was ook wel een beetje pijnlijk. Omdat ik wist dat ik daarna naar huis mocht heb ik me er goed doorheen geknokt.

Na het eten zou ik nog een dutje gaan doen. Ondertussen had mama de kamer opgeruimd en heeft papa al veel spullen naar de auto gebracht. Toen gebeurde er ineens iets vervelends. Ik kreeg plotseling een bloedneus en ondanks vele pogingen van mij, mama en de zusters, lukte het niet om het bloeden te stoppen. Ondertussen kwam de dokter een aantal keer kijken en deze besloot dat ik wederom trombo's toegediend zou krijgen. Tja, dat was wel balen, want toen moest mijn PAC opnieuw aangeprikt worden en de kans was ook groot dat ze me nog een nachtje daar zouden houden ter observatie. Die PAC aanprikken deed me niet zo veel. Door al deze handelingen kon ik vandaag toch nog mooi 3 kraaltjes scoren. Na het aanprikken was mijn bloedneus ook gestopt en ben ik lekker gaan slapen. Ondertussen werden de trombo's aangehangen. Toen ik wakker werd was alles klaar en begon het wachten op het bezoek van de arts. Rond kwart over 5 kwam deze en vertelde me dat ik toch naar huis mocht. Ik was super blij. Daarna vertelde ze dat ze nog meer goed nieuws had .................................De uitslag van de Prednison respons was binnen en deze was super uitgevallen. In mijn hersenvocht hadden ze geen blast meer gevonden en in mijn bloed nog 2, wat voor nu al heel laag is. Ik mag dus weer iets afstrepen van het lijstje om in de HR te vallen. Nu nog 1 te gaan.

Toen moest mijn infuus nog afgekoppeld worden en de PAC hebben we aangeprikt gelaten, want maandag moet ik weer terug voor behandeling. En ja, ik ben een harde, maar dat aanprikken zal toch ook nooit mijn hobby gaan worden denk ik. Toen moesten we nog even wachten op opa en Ingeborg, want die zouden mij komen bezoeken vandaag. Vanmorgen om half 9 hadden ze al te horen gekregen dat ze niet hoefde te komen, toen weer wel en eigenlijk uiteindelijk niet. Gelukkig waren ze er wel, zodat we de overige spullen in 1 keer konden meenemen. Na afscheid genomen te hebben van de zusters zijn we gegaan.

Papa en mama hadden geen sleutel meegenomen van het huis en moesten die bij oma ophalen. Daar was Lieke natuurlijk ook nog. Toen ze de vraag kreeg of ze mee naar huis ging, riep ze keihard JA. Ik heb nog even met Lieke mogen spelen en daarna zijn we allebei lekker gaan slapen. Morgen komt Meike ook thuis en is de familie weer compleet.

Dit alles is natuurlijk allemaal goed nieuws, maar we moeten er met zijn allen rekening mee houden dat ik pas op 1% van mijn totale behandeling zit. Ik het dus nog een lange reis te gaan.

Ook wil ik nog even vermelden dat, ondanks alle goede bedoelingen, ik nog geen visite thuis kan ontvangen.

Groetjes Janske