Meike op bezoek

Dag lieve mensen,

Ten eerste antwoorden op jullie vragen zoals beloofd.

Lieke vind het helemaal geweldig op school. Gisteren belde ze mij rond half twee op en was helemaal in tranen. Helaas lag ik zelf te slapen, maar mama heeft met haar gesproken. Opa wist niet goed wat er met haar aan de hand was. Tegen mama vertelde ze dat ze zo verdrietig was omdat ze maar 1 keer naar school mocht ipv van 2 keer. Juffrouw Tineke had heel lief tegen opa gezegd dat Lieke niet helemaal lekker in haar vel zat en dat het misschien beter voor Lieke zou zijn als ze een middagje thuis bleef. Dit deed opa dus ook netjes, echter was Lieke het daar niet mee eens. Na het telefoongesprek is ze alsnog naar school gegaan en was alles weer helemaal goed. Dus ja, ze heeft het super naar haar zin op school bij juffrouw Tineke en ze krijgt ook lieve kaarten en tekeningen van haar klasgenootjes, waar ze iedereeen dan ook voor wil bedanken. Ook namens mij en papa en mama.

Wat betreft de multo's, ik bedoel de moltons. Ik heb nog steeds een aantal moltons in mijn bed als ik ga slapen. Geen kruik meer en ik heb ook geen grote temperatuursdalingen meer. Ik vind het prima zo.

De kado's van de collega's van mama zijn goed aangekomen. De puzzel/memory is een grote hit. De pop heb ik voor het raam gezet op de vensterbank, want daar moet ik nog even aan wennen.

Met papa en mama gaat het relatief, in deze omstandigheden, goed. Uiteraard waren ze na het nieuws emotioneel zeer zwaar aangeslagen, maar nu zijn ze, net als mij, strijdvaardig.

Wat is er sinds vorig bericht allemaal gebeurd. Toen ik gisteren heel goed ben gaan slapen is mama rond half twaalf naar haar kamer gegaan. Rond twaalf uur ben ik wakker geworden en ben ik lekker een uurtje gaan kletsen met papa. Hierna ben ik weer gaan slapen tot 6 uur, want toen werd er weer bloed afgenomen. Na een schone luier en weer wat gekletst te hebben ben ik gaan uitslapen tot half negen. Toen ging alles, zoals zo vaak hier, weer in een stroomversnelling. Eerst heb ik met papa en mama een rondleiding gehad op de Poli, waar straks mijn dagbehandelingen zullen plaatsvinden. Deze keer mocht ik in een stoel met wielen en mama deed mij telkens duwen. Uiteraard had ik een mondkapje voor en een molton over mijn benen, dus ik zat er heerlijk bij en heb alles op mijn gemak kunnen bekijken. Ook heb ik nog een munt gekregen van de afdeling waarop ik lig: "de Zee". Deze zit in een mooi doosje en heb ik de hele morgen goed bij me gehouden. Terug op de kamer moesten we alweer vrij vlug weg, want er moest een echo worden gemaakt van mijn hart en een hartfilmpje. Dit om te kijken hoe mijn hart funtioneert op het zogenaamde nulpunt of meetpunt. In de toekomst krijg ik namelijk diverse medicijnen die mijn hartfunctie kunnen LET OP!!! KUNNEN aantasten. Dit willen ze super goed in de gaten houden, vandaar deze echo en het filmpje. Bij de echo doen ze een soort gel, wat papa in zijn haren doet, op mijn borst. Deze hadden ze lekker voorverwarmt en was dus niet koud. Hierna gingen ze met een soort afstandsbediening over de gel en konden ze heel mooi zien hoe het hart functioneert en ook individueel per onderdeel. Bij het hartfilmpje maakten ze een echt kunstwerk van mijn lichaam. Ik kreeg 11 plakkertjes op mijn lijf. 7 op mijn romp en totaal 4 op mjin armen en benen. Hier werden allemaal draden aangemaakt en zo konden ze de electrische activiteit van mijn hart meten. Het uitgangspunt van mijn hart is prima. Verder heb ik het ook weer super gedaan met mama en papa aan mijn zijde en heb ik dan ook weer een kraaltje verdient. Wat betreft die kralen, daar kom ik een keer op terug als ik een dag minder heb meegemaakt, want dat is een verhaal op zich.

Hierna ben ik gaan slapen. Helaas hadden ze bij de echo niet voldoende opnames gemaakt en moest ik na het slapen nog een echo laten maken. Ik vond dat niet erg, want het leverde mij een extra kraaltje op. Ook was dit weer een extra ritje in de stoel met wielen. Ik zal dit vanaf nu een rolstoel noemen. Dat vind ik er wel een mooie naam voor.

Nadat we terugkwamen van de echo kreeg ik visite van tante Angela, Mechteld en MEIKE. We waren alledrie super blij om haar te zien. We hebben ook flink met haar geknuffeld en dat ze geweest is wisten de zusters ook. Ze waren even bang dat er een bom was ontploft, maar ik heb ze gerustgesteld en gezegt dat Meike op bezoek was. Papa en mama zijn toen naar de maatschappelijk werker geweest voor een kennismakingsgesprek. Tja, er komt voor papa en mama veel meer bij kijken dan de verzorging voor mij alleen. Maar zoals gezegd, ze doen het goed en indien nodig help ik ze wel. Ik doe inmiddels ook al bijna zelfstandig mijn bloeddruk meten, dus ik leer zeer snel.

Met Meike, Mechteld en tante Angela ben ik buiten, jaja, buiten wezen spelen op het dakterrasspeelplaats. Dit was kei leuk, maar daar kunnen Mechteld en/of tante Angela vast meer over vertellen. Ook heb ik nog een hele mooie lachende ballon gekregen (smiley) van Wijnand en Janneke. Deze zat kant en klaar in een doos, dus ik kreeg een hele grote doos per post. Wederom waren de zusters heel nieuwsgierig en toen ze het zagen ook nog eens jaloers. Hier heb ik, en ook Meike, vandaag al veel mee gespeeld. Het brengt ook een lach op mijn gezicht.

Na het afscheid van Meike, het cammen met Lieke, Opa, Oma, Opa, Oma, Imke, Pukkie, tante Hariette en zelfs Kim ben ik lekker gaan slapen. Op naar een intensieve en spannende dag. Even voor de duidelijkheid, morgen krijgen we nog geen uitslag, deze zullen we waarschijnlijk zaterdag krijge, maar niets is zeker hier. We wachten dus maar in spanning af.

Oma Hanny, ik vind het super gaaf dat je nog een tutje voor mij hebt gevonden en wil dan ook iedereen bedanken die haar heeft geholpen bij deze zoektocht. Ook de aanbiedingen voor alternatieve tutjes vind ik zeer lief, maar zoals jullie op de foto's kunnen zien is er voor mij maar 1 echte tut en die gaat overal mee naar toe.

Ten slotte wil ik iedereen nog even wijzen op het feit van het aantal pageviews van deze site. Ik weet niet wie mijn verhalen allemaal leest, maar we hebben al bijna 10.000 pageviews. Iets wat mij ontzettend goed doet, dat iedereen zo begaan is in mijn reis naar een kankervrij bestaan.

Groetjes Janske