Daag pluizenbolletje
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
16 Maart 2011 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Vannacht was weer een ouderwetse rotnacht. Ik vertelde al dat ik pijn had aan mijn armen en daarna kreeg ik ook nog heel veel pijn aan mijn oren. Gelukkig had ik geen koorts en kreeg ik een paracetamolletje tegen de pijn. Dit mocht helaas niet baten, want ik heb nog lang, wat zeg ik, heel lang wakker gelegen. Vanmorgen liep de wekker dan ook veel te vroeg af. Toen ze mij vroegen of ik wel naar school zou kunnen antwoordde ik eerst met nee. Toen ik even later iets beter wakker was, veranderde dat al vlug in een volmondige ja en binnen de kortste keren had ik mijn kleren aan.
Op school is alles goed gegaan en ik heb mijn klasgenootjes al verteld dat ze morgen een andere Janske zullen zien. Waarom? Dat vertel ik jullie later in het verhaal wel.
Aangekomen in het ziekenhuis mocht ik eerst naar de speelkamer. Daar stond een verrassing op mij te wachten, want toen ik binnenkwam werd er al een liedje gezongen waarin mijn naam voorkwam. In de speelkamer stond een Clown die allemaal kunstjes kon en ook heel leuk kon zingen. Mijn eigen Cliniclowns waren er vandaag niet en dus was er een andere Clown. Volgens papa was dat ook een CliniClown, maar die discussie heeft hij van mij niet kunnen winnen en voor mij was dit gewoon een Clown. Maakt niet uit, want leuk was het wel. We hebben het nog over knuffels gehad en ik had ook nog wat ballonnen voor mijn zusjes gescoord.
Toen er plaats was in de kamer was het tijd voor de vingerprik. De zuster hoeft steeds minder te doen, want ik doe steeds meer. Eigenlijk doet de zuster alleen nog maar het prikje, want ook het bloedjes vangen heb ik vandaag zelf gedaan. De volgorde van werken is dan zo dat ik mijn vinger ontsmet met alcohol, ik zalf op mijn vinger doe, de zuster een gaatje in mijn vinger prikt, de zuster mijn vinger vasthoudt, ik de bloedjes vang, ik de bloedbuisjes zwenk, ik zelf de pleister plak en dat de zuster en ik samen de bloedjes wegschieten naar het lab. Dat is dus een gesmeerd team en het belangrijkste is dat we van elkaar weten wie wat doet. Omdat de procedure van het bestellen van de Chemo veranderd is hadden papa en ik mooi de tijd om samen te lunchen op de kamer.
We hadden de boterhammen net op en wilde weer naar de speelkamer gaan toen we op de gang dokter Marijke tegenkwamen. Zij was op weg naar ons. Het eerste wat we kregen was de bloeduitslag en dat was schrikken. Ik zit weer vrij diep in de “dip” en in combinatie met de klachten van afgelopen dagen, oorpijn, hoesten en pijn in de armen, was het tijd om mij eerst eens te gaan onderzoeken. Ook dokter Natasja heeft mij nog onderzocht. Aan de armen was niets te vinden, dus waarschijnlijk toch een bijwerking van de Vincristine. Het hoesten komt vooral van de bovenste luchtwegen en dat betekende dat mijn longen schoon waren. Mijn oren waren wel aan beide zijden geïrriteerd, maar niet dusdanig dat ik geen chemo kon krijgen. Wel moest er weer eerst getemperatuurd worden en met 37,2 was deze ook goedgekeurd. Natuurlijk kreeg ik niet de volle hoeveelheid chemo, maar de helft, zodat ik hopelijk de kans krijg om weer wat weerstand op te bouwen. Nu is het dus vooral zaak om geen koorts te krijgen, want dan wordt ik direct opgenomen en daar heb ik geen zin in nu de lente er weer aankomt. Eigenlijk heb ik daar nooit zin in, maar goed.
Na het eten ging er iets gebeuren waar ik al een paar dagen naar uit kijk. Het wil maar niet lukken met mijn haar en momenteel heb ik elke dag een ‘bad hair Day’. Ja, dat moet je als vrouw natuurlijk niet hebben, dus daar moest wat aan gebeuren. Het lijkt erop dat er nu overal wel haartjes beginnen te groeien, maar sommige hadden wat voorsprong op de andere. Om ze allemaal gelijke kansen te geven hadden we dus besloten om mijn haren weer af te scheren. Terug naar een kaal bolletje zeg maar, maar dan net niet. Na wederom vakkundig werk van papa en mama heb ik weer een lekker fris koppie en ben ik eindelijk af van dat pluizenbolletje, waarbij alle haren die er waren (en dat waren er niet veel) alle kanten op stonden. Soms deed ik er wel wat gel in, maar daar ging mijn hoofd alleen maar van glimmen de haartjes plakten dan vast op mijn hoofd. Nee, dit is veel beter zo en nu maar hopen dat het nu eindelijk eens goed gaat aangroeien.
Dan moet ik jullie nog even waarschuwen voor de foto’s, want dit kunnen schokkende beelden zijn. Papa kwam er vandaag namelijk achter wat het betekent om vader van drie dochters te zijn. Als je een foutje maakt wordt deze keihard afgestraft. Toen ik met mijn fris koppie van de stoel afkwam vroeg papa voor de grap of zijn haren er nu ook af moesten. Lieke, Meike en ik antwoordden natuurlijk met ja, want dat wilden wij wel eens zien. Papa stond te lachen als een boer met kiespijn en mama heeft nog geprobeerd om ons om te praten. Dit was tevergeefs en dus moest papa er ook aan geloven. De tondeuse op hetzelfde standje als bij mij en nu heeft hij ook niet veel haren meer op zijn hoofd. We lijken wel zusjes was dan ook mijn reactie. Weet je wat het grappige is van dit verhaal? Ik weet dat als ik aan het einde van de behandeling ben, mijn haartjes weer gaan groeien, voor papa is het toch maar afwachten of ze nog terugkomen en voor ons allebei is het spannend welke kleur ze zullen hebben.
Groetjes Janske
Vannacht was weer een ouderwetse rotnacht. Ik vertelde al dat ik pijn had aan mijn armen en daarna kreeg ik ook nog heel veel pijn aan mijn oren. Gelukkig had ik geen koorts en kreeg ik een paracetamolletje tegen de pijn. Dit mocht helaas niet baten, want ik heb nog lang, wat zeg ik, heel lang wakker gelegen. Vanmorgen liep de wekker dan ook veel te vroeg af. Toen ze mij vroegen of ik wel naar school zou kunnen antwoordde ik eerst met nee. Toen ik even later iets beter wakker was, veranderde dat al vlug in een volmondige ja en binnen de kortste keren had ik mijn kleren aan.
Op school is alles goed gegaan en ik heb mijn klasgenootjes al verteld dat ze morgen een andere Janske zullen zien. Waarom? Dat vertel ik jullie later in het verhaal wel.
Aangekomen in het ziekenhuis mocht ik eerst naar de speelkamer. Daar stond een verrassing op mij te wachten, want toen ik binnenkwam werd er al een liedje gezongen waarin mijn naam voorkwam. In de speelkamer stond een Clown die allemaal kunstjes kon en ook heel leuk kon zingen. Mijn eigen Cliniclowns waren er vandaag niet en dus was er een andere Clown. Volgens papa was dat ook een CliniClown, maar die discussie heeft hij van mij niet kunnen winnen en voor mij was dit gewoon een Clown. Maakt niet uit, want leuk was het wel. We hebben het nog over knuffels gehad en ik had ook nog wat ballonnen voor mijn zusjes gescoord.
Toen er plaats was in de kamer was het tijd voor de vingerprik. De zuster hoeft steeds minder te doen, want ik doe steeds meer. Eigenlijk doet de zuster alleen nog maar het prikje, want ook het bloedjes vangen heb ik vandaag zelf gedaan. De volgorde van werken is dan zo dat ik mijn vinger ontsmet met alcohol, ik zalf op mijn vinger doe, de zuster een gaatje in mijn vinger prikt, de zuster mijn vinger vasthoudt, ik de bloedjes vang, ik de bloedbuisjes zwenk, ik zelf de pleister plak en dat de zuster en ik samen de bloedjes wegschieten naar het lab. Dat is dus een gesmeerd team en het belangrijkste is dat we van elkaar weten wie wat doet. Omdat de procedure van het bestellen van de Chemo veranderd is hadden papa en ik mooi de tijd om samen te lunchen op de kamer.
We hadden de boterhammen net op en wilde weer naar de speelkamer gaan toen we op de gang dokter Marijke tegenkwamen. Zij was op weg naar ons. Het eerste wat we kregen was de bloeduitslag en dat was schrikken. Ik zit weer vrij diep in de “dip” en in combinatie met de klachten van afgelopen dagen, oorpijn, hoesten en pijn in de armen, was het tijd om mij eerst eens te gaan onderzoeken. Ook dokter Natasja heeft mij nog onderzocht. Aan de armen was niets te vinden, dus waarschijnlijk toch een bijwerking van de Vincristine. Het hoesten komt vooral van de bovenste luchtwegen en dat betekende dat mijn longen schoon waren. Mijn oren waren wel aan beide zijden geïrriteerd, maar niet dusdanig dat ik geen chemo kon krijgen. Wel moest er weer eerst getemperatuurd worden en met 37,2 was deze ook goedgekeurd. Natuurlijk kreeg ik niet de volle hoeveelheid chemo, maar de helft, zodat ik hopelijk de kans krijg om weer wat weerstand op te bouwen. Nu is het dus vooral zaak om geen koorts te krijgen, want dan wordt ik direct opgenomen en daar heb ik geen zin in nu de lente er weer aankomt. Eigenlijk heb ik daar nooit zin in, maar goed.
Na het eten ging er iets gebeuren waar ik al een paar dagen naar uit kijk. Het wil maar niet lukken met mijn haar en momenteel heb ik elke dag een ‘bad hair Day’. Ja, dat moet je als vrouw natuurlijk niet hebben, dus daar moest wat aan gebeuren. Het lijkt erop dat er nu overal wel haartjes beginnen te groeien, maar sommige hadden wat voorsprong op de andere. Om ze allemaal gelijke kansen te geven hadden we dus besloten om mijn haren weer af te scheren. Terug naar een kaal bolletje zeg maar, maar dan net niet. Na wederom vakkundig werk van papa en mama heb ik weer een lekker fris koppie en ben ik eindelijk af van dat pluizenbolletje, waarbij alle haren die er waren (en dat waren er niet veel) alle kanten op stonden. Soms deed ik er wel wat gel in, maar daar ging mijn hoofd alleen maar van glimmen de haartjes plakten dan vast op mijn hoofd. Nee, dit is veel beter zo en nu maar hopen dat het nu eindelijk eens goed gaat aangroeien.
Dan moet ik jullie nog even waarschuwen voor de foto’s, want dit kunnen schokkende beelden zijn. Papa kwam er vandaag namelijk achter wat het betekent om vader van drie dochters te zijn. Als je een foutje maakt wordt deze keihard afgestraft. Toen ik met mijn fris koppie van de stoel afkwam vroeg papa voor de grap of zijn haren er nu ook af moesten. Lieke, Meike en ik antwoordden natuurlijk met ja, want dat wilden wij wel eens zien. Papa stond te lachen als een boer met kiespijn en mama heeft nog geprobeerd om ons om te praten. Dit was tevergeefs en dus moest papa er ook aan geloven. De tondeuse op hetzelfde standje als bij mij en nu heeft hij ook niet veel haren meer op zijn hoofd. We lijken wel zusjes was dan ook mijn reactie. Weet je wat het grappige is van dit verhaal? Ik weet dat als ik aan het einde van de behandeling ben, mijn haartjes weer gaan groeien, voor papa is het toch maar afwachten of ze nog terugkomen en voor ons allebei is het spannend welke kleur ze zullen hebben.
Groetjes Janske
-
16 Maart 2011 - 22:17
Tante Angela:
Hoi Janske,
Wat ben je opgeknapt nu je pluisjes verdwenen zijn.
Ik zie dat ik voorlopig weer afgewerkt ben, papa hoeft voorlopig niet naar de kapper.
Wat zal hij hard kunnen fietsen nu hij zo airodynamisch is. Nu zijn benen nog, maar die moeten volgens mij niet geschoren maar geharst worden en ik ben ervan overtuigd dat zijn 4 meiden daar heel goed in zijn, dus Ferry, wat houd je tegen?
En betreft het 'bloedscheppen', nog even en je kunt alles zelf doen in het ziekenhuis.
Ferry en Joke, betreft de nachtmerrie: die zal wel meevallen, maar als ik nog even wil lachen dan kijk ik straks nog een keer.
Groetjes Angela -
16 Maart 2011 - 22:39
Joli Claes:
Ha Janske en familie.
In een dip, dat horen we niet graag.
Goed rusten, slapen en eten dan komt het allemaal weer goed.
Ik hoop dat de pijn in je armen en je oren snel over zijn.
Je ziet er prachtig uit met je geschoren koppie, en papa staat het ook niet slecht.
Ik denk dat als je straks groot bent, je zo toegelaten word tot de verpleegstersopleiding.
En dat diploma kunnen ze je na het eerste jaar wel geven, want ik denk dat je meer weet dan menig leraar.
Ga je morgen wel naar school, of is dat nu niet verstandig.
We horen [lezen] het wel.
Dorry, geniet van de thuiskomst van je supermannen.
En dan echt samen gaan genieten van het vutteren.
Hou vol en zet 'm op.
Dikke kus van ons. xxxxxxx -
17 Maart 2011 - 07:48
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske
Wat een verhaal is het weer geworden....en dan zo'n spetterend einde.
En ik zet in op blond haar voor jou en voor papa ook een lichte variant.... maar we wachten de volgende foto's wel af.
Wat zullen de kindjes op school niet zeggen van zo'n mooi koppie....maar goed dat ze voorbereid zijn door jou.
Veel plezier op school en niet te veel gaan dippen ;-)
Groetjes uit Leende
-
17 Maart 2011 - 08:01
DORRY:
HOI KNAP STEL VADER EN DOCHTER.
WAT LEUK JANSKE EN FERRIE JIJ BENT HET STUK UIT DE POLDER NU.
DIE DIP JANSKE HADDEN WE NU NET NIET NODIG ,MAAR DIE VERLAAT JOU OOK WEER SNEL MEISJE.
COR IS THUIS VIND IK ERG FIJN AL ZIJN VERHALEN FOTO'S FILMS GEWELDIG.
NU JANSKE PANSKE KEVERTJE UIT DE DIP VAKVROUW IK BEDOEL AL JOU BEHANDELINGEN DIE JIJ AL DOET IN HET ZIEKENHUIS GEWELDIG.
EEN VETTE DIKKE HIFIVE LOWFIVE DORRY -
17 Maart 2011 - 08:25
Marian En Maarten:
Lieve Janske,
Een prachtig koppie heb je weer. Mama is wel een goede kapper, want jullie zien er weer tiptop uit. Wij denken dat Papa nu een pluizebolletje krijgt.
Dat haar van Meike is wel heel prachtig zeg, of komt ze net uit bed?
Hopelijk bouw je gauw weer wat weerstand op. Dat kwakkelen is maar niets, maar ja, dat hoort wel bij het voorjaar. We duimen voor het wegblijven de koorts.
Een dikke kus voor jullie alle 5
-
17 Maart 2011 - 14:10
Lambert En Tineke:
Ha, die Janske!!
En wat vonden ze op school van je flitsende kapsel??? Dat zullen wel meer kindjes willen hebben denk ik! Lekker snel klaar vóór je naar school gaat! En het staat je zo guitig!! Spannend hoe je papa en jij er uit zien als je haar weer groeien gaat!!!
Wat ben jij al een geweldig goede verpleegkundige!! Met jou zullen ze blij zijn in het ziekenhuis!!
Voor jullie allemaal alvast een fijn weekend, misschien kunnen jullie lekker buiten spelen!
liefs van ons -
17 Maart 2011 - 17:16
Ilse:
heey super janske!
hoe is het?
ziet er goed uit met haar geknipt.
bij je papa trouwens ook!
hopelijk tot morgen!
zie ik je in de pauze bij de kleine speelplaats bij het picknicktafeltje?
hoop het wel!
groetjes Ilse! :D -
17 Maart 2011 - 17:24
Laurie:
Hoi Janske,,
Wat ziet jouw papa er mooi uit!! Hij lijkt nu wel een beetje op Rob.
Bij Rob groeien de haren alleen niet meer terug, maar hopen dat ze bij papa wel een beetje terug gaan groeien ;)
Groetjes Laurie -
17 Maart 2011 - 20:45
Judith, Ron, Wout, ?:
Hallo!
Staat jullie prima, hoor, die snelle coupe!
Goed bezig weer, helemaal goed!
We duimen dat de dip niet verder dipt...
Zet 'm op! -
17 Maart 2011 - 22:03
Inge :
wouwie,
wat een knapzakken zijn jullie samen. echt stoer hoor.
Hadden jullie er geen mooie weddenschap van kunnen maken?
volgens mij voel je zo wel heel goed alle kusjes op je hoofd.
Nou een mailkusje van mij en de groetjes.
Inge -
18 Maart 2011 - 01:34
DORRY:
HOI JANSKE EN DE REST.
IK HEB HET IN MIJN BUIK EN ZIT DAAROM NOG ZO LAAT TE MAILEN .
IK DENK IK KAN BETER OP JACHT GAAN NAAR IMONIUM OF MER EEN D ERIN WEET IK VEEL .
COR WORDT ANDERS EEN HELE TIJD WAKKER, DUS IK ZIT OOK WEL IN EEN DIPJE .
HOE IS HET ALLEMAAL IN DE POLDER???????????????
VERDER HIER ALLES IN ORDE .
FERRIE IN HEEZE GAAT HET PRAATJE AL OF ER EEN NIEUWE MAN IN DE POLDER IS KOMEN WONEN .
IK ZEI ANK VERTELDE ER NIKS VAN, MAAR DAT WAS NOG NIET ALLES ZE VERTELDEN EEN MAN MET EEN HEEL MOOI KOPJE, EN TOEN VIEL HET KWARTJE DAAR BEDOELDE ZE JOU MEE FERRIE,WEL LEUK VOND IK VERDER JANSKE BEN JIJ UIT DE DIP AAN HET KLIMMEN HUMMEL???????????
EN VANDAAG NAAR SCHOOL GEWEEST??
STERKTE GEZIN BEKS .
NU GA IK MAAR WEER NAAR BED DIE PILLEN MOETEN NU TOCH GAAN WERKEN?
EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DORRY -
18 Maart 2011 - 09:31
Cor En Diny.:
Hoi Super Janske.
Er is toch weer een dipje geweest voor jou, maar och Janske gelukkig kon je mee naar huis.
Het is wel mooi zo'n bolleke en de haartjes groeien vanzelf wel aan, alleen welke kleur zal het worden ik gok voor jou op donker haar, en voor Papa misschien wel peper en zout dat is een beetje donker met wat grijze sprieten er tussen.
De kinderen op school weten wel als Janske met een bijna kaal bolletje naar school komt dat de haartjes wel aangroeien en er over een paar weken weer haartjes te zien zullen zijn, nou Janske alles komt goed maar blijf vooral volhouden .
Voor iedereen een heel fijn weekend en de lieve groetjes van Ome Cor en Tante Diny.het gaat jullie goed een dikke pakkert voor iedereen en de groetjes. Houdoe he. -
19 Maart 2011 - 17:25
DORRY:
HOI JANSKE FAM. EN DE REST.
IK VIND HET MAAR RAAR NU DE SITE OP ZIJN GAT LIGT.
MAAR IK SNAP HET WEL HOOR.
HOE GAAT HET NU HUMMEL ?
IS DE DIP NOG AANWEZIG BIJ JOU?
MORGEN NOG EEN VRIJE DAG ,EN DAN WEER NAAR SCHOOL.
EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DORRY -
19 Maart 2011 - 18:00
Frank En Heidi:
Hallo Super Janske
Wat fijn dat het goed met je gaat.
Want geen bericht is goed bericht was afgesproken.
Maar .......... het is wel een beetje afkikken voor ons. Niet meer iedere dag een berichtje van je.
Ik wou zo ff laten weten dat we wel aan jullie denken hoor
Fijne zondag nog
Groetjes uit Leende
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
