Janske zag eens pruimen hangen
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
09 Augustus 2010 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Vanmorgen was het dan zover. De tuinbroek aan, de laarzen aan en de ladders mee. Achter in de tuin hebben we twee pruimenbomen staan en de pruimen waren rijp om geplukt te worden. Er hingen er zoveel aan dat papa alle hulp kon gebruiken. Lieke, Meike, mama, oma Tumtum en ik kwamen dan ook helpen. Het was 1 groot feest om de pruimen te plukken. Boven op de trap, ieder een eigen emmertje en plukken maar. We deden het op volgorde van lengte. Al is dat bij mij en Meike niet helemaal het geval, maar ik zag ze dan weer een stuk beter hangen. Eerst mocht Meike alles plukken waar ze bij kon, daarna ik, daarna Lieke en daarna mama. Papa stond op de grote ladder om de pruimen helemaal boven in de boom te plukken. Ik had ook mijn eigen kruiwagen meegenomen om de pruimen in te doen. In een onbewaakt ogenblik was Meike ineens weg en mijn kruiwagen ook. We riepen Meike en we hoorden meteen: “Ja, ik ben hier”. Ze was bij de composthoop en kwam weer vrolijk terug met een lege kruiwagen. Ze had, net als de appels die momenteel uit de boom vallen, keurig de pruimen op de composthoop gegooid. Ze was zo trots op zichzelf. Papa en mama in eerste instantie niet, maar daarna konden ze er gelukkig toch om lachen. Dit omdat de oogst sowieso heel goed was en er in verhouding niet zoveel pruimen in de kruiwagen zaten. Eigenlijk ook wel raar dat Meike de pruimen weggooide, want ze had er al heel wat gesnoept uit de kruiwagen. Als mama dan vertelde dat ze moest stoppen met eten, stopte Meike pruimen in haar broekzak. Haar manier van een appeltje voor de dorst bewaren.
Inmiddels was oma naar huis en wij gingen naar binnen om een boterham te eten. Daarna gingen Meike en ik naar bed, maar ik mocht niet lang blijven liggen. Mama had een telefoontje gekregen van opa Ijsje. Hij had vanmorgen een paar kleine plekjes op zijn arm en met een leukemiepatiënt als kleindochter neem je al helemaal geen risico en ga je meteen naar de dokter. Dat was dan ook heel goed van hem, want hij bleek gordelroos te hebben. Er werd met Nijmegen gebeld en die waren heel direct. Janske moet naar het ziekenhuis komen, want ze moet Varicella zoster immunoglobunine krijgen. Dit is een antistof werkzaam tegen het varicella zoster-virus. Dit is de veroorzaker van gordelroos, maar ook van waterpokken. De immunoglobunine moet binnen 72 uur na contact gegeven worden en dan kan het dus waterpokken voorkomen of worden de ziekteverschijnselen van waterpokken verminderd. Wij zijn in ieder geval heel blij dat opa naar de dokter is geweest en dat we daardoor zo vlug actie hebben kunnen ondernemen.
Ik werd dus weer uit bed gehaald. We mochten gelukkig naar het Eindhoven ziekenhuis en hoefden dus niet naar Nijmegen. Onderweg naar het ziekenhuis vond ik het wel een beetje raar. Ik wist dat opa iets had en vroeg dus of opa nu in bed lag. Dat was niet het geval, maar ik moest wel naar het ziekenhuis. Dat vond ik een beetje raar, maar gelukkig weet ik dat dat komt doordat ik stoute cellen heb gehad en dat de Chemo Kaspers nu hard aan het werk zijn. Eerst dachten wij dat dit via het infuus zou moeten en dat dit enkele uren zou inlopen. Niets was minder waar, ik kreeg weer iets nieuws. Ik zou een prik in mijn been krijgen en dan zou de antistof daar in mijn spieren gespoten worden. Ik had al toverzalf en een televisiepleister bij mijn PAC zitten, maar die mocht er dus vanaf. Op mijn been werd nog even toverzalf gedaan, zodat de huid een beetje verdoofd zou zijn. Omdat dit nieuw was heb ik nog even op Lotje mogen oefenen. Lotje is in Eindhoven wat Beer in Nijmegen is.
Het prikken verliep prima. Ik heb geen kick gegeven. Sterker nog, ik was nog gewoon aan het bellenblazen. Er volgde een hele discussie rond mijn bed, want iedereen die ooit een prik in zijn spieren heeft gehad, weet dat dat best wel pijn doet. De vraag van iedereen rondom mijn bed was dan ook wat voor pijn ik dan wel niet moet hebben als ik over pijn klaag. De enige die daar antwoord op kan geven ben ik zelf. Helaas voor jullie, papa, mama, de zusters, de dokters, enz, enz, geef ik daar geen antwoord op. Gewoon omdat ik daar nog te klein voor ben.
De antistoffen zouden ook nog een allergische reactie kunnen geven. Hierdoor moest ik nog een tijdje in het ziekenhuis blijven. Deze tijd hebben we goed gebruikt, want ik heb nu ook in Eindhoven “iets” van mezelf achtergelaten. Ze zijn daar bezig om een wand te maken met hand- en voetafdrukken van “vaste” patiënten. Ik mocht dus mijn handen en voeten helemaal onderschilderen en een afdruk maken op een schilderijtje. Ik mocht zelf de kleur van de achtergrond kiezen en ik koos natuurlijk voor roze. Ik vind het heel mooi geworden en toen we klaar waren mochten we ook naar huis.
Daar heb ik nog even gespeeld met mijn zussen en vooral gekeken hoe zij gegeten hebben. Daarna hebben we elkaar weer een dikke knuffel gegeven, want Lieke en Meike logeren vannacht weer bij opa Ijsje en oma Tumtum. Ik mag me morgen weer op tijd melden in Nijmegen en als het een beetje meezit zijn we redelijk op tijd thuis. Vandaag lukte het niet om nog een keer naar de kermis te gaan, maar morgen hebben we dan misschien nog een kans. Al heb ik vandaag alweer geleerd dat ik maar niet vooruit moet plannen en vooral moet kijken wat er op me afkomt.
Groetjes Janske
Vanmorgen was het dan zover. De tuinbroek aan, de laarzen aan en de ladders mee. Achter in de tuin hebben we twee pruimenbomen staan en de pruimen waren rijp om geplukt te worden. Er hingen er zoveel aan dat papa alle hulp kon gebruiken. Lieke, Meike, mama, oma Tumtum en ik kwamen dan ook helpen. Het was 1 groot feest om de pruimen te plukken. Boven op de trap, ieder een eigen emmertje en plukken maar. We deden het op volgorde van lengte. Al is dat bij mij en Meike niet helemaal het geval, maar ik zag ze dan weer een stuk beter hangen. Eerst mocht Meike alles plukken waar ze bij kon, daarna ik, daarna Lieke en daarna mama. Papa stond op de grote ladder om de pruimen helemaal boven in de boom te plukken. Ik had ook mijn eigen kruiwagen meegenomen om de pruimen in te doen. In een onbewaakt ogenblik was Meike ineens weg en mijn kruiwagen ook. We riepen Meike en we hoorden meteen: “Ja, ik ben hier”. Ze was bij de composthoop en kwam weer vrolijk terug met een lege kruiwagen. Ze had, net als de appels die momenteel uit de boom vallen, keurig de pruimen op de composthoop gegooid. Ze was zo trots op zichzelf. Papa en mama in eerste instantie niet, maar daarna konden ze er gelukkig toch om lachen. Dit omdat de oogst sowieso heel goed was en er in verhouding niet zoveel pruimen in de kruiwagen zaten. Eigenlijk ook wel raar dat Meike de pruimen weggooide, want ze had er al heel wat gesnoept uit de kruiwagen. Als mama dan vertelde dat ze moest stoppen met eten, stopte Meike pruimen in haar broekzak. Haar manier van een appeltje voor de dorst bewaren.
Inmiddels was oma naar huis en wij gingen naar binnen om een boterham te eten. Daarna gingen Meike en ik naar bed, maar ik mocht niet lang blijven liggen. Mama had een telefoontje gekregen van opa Ijsje. Hij had vanmorgen een paar kleine plekjes op zijn arm en met een leukemiepatiënt als kleindochter neem je al helemaal geen risico en ga je meteen naar de dokter. Dat was dan ook heel goed van hem, want hij bleek gordelroos te hebben. Er werd met Nijmegen gebeld en die waren heel direct. Janske moet naar het ziekenhuis komen, want ze moet Varicella zoster immunoglobunine krijgen. Dit is een antistof werkzaam tegen het varicella zoster-virus. Dit is de veroorzaker van gordelroos, maar ook van waterpokken. De immunoglobunine moet binnen 72 uur na contact gegeven worden en dan kan het dus waterpokken voorkomen of worden de ziekteverschijnselen van waterpokken verminderd. Wij zijn in ieder geval heel blij dat opa naar de dokter is geweest en dat we daardoor zo vlug actie hebben kunnen ondernemen.
Ik werd dus weer uit bed gehaald. We mochten gelukkig naar het Eindhoven ziekenhuis en hoefden dus niet naar Nijmegen. Onderweg naar het ziekenhuis vond ik het wel een beetje raar. Ik wist dat opa iets had en vroeg dus of opa nu in bed lag. Dat was niet het geval, maar ik moest wel naar het ziekenhuis. Dat vond ik een beetje raar, maar gelukkig weet ik dat dat komt doordat ik stoute cellen heb gehad en dat de Chemo Kaspers nu hard aan het werk zijn. Eerst dachten wij dat dit via het infuus zou moeten en dat dit enkele uren zou inlopen. Niets was minder waar, ik kreeg weer iets nieuws. Ik zou een prik in mijn been krijgen en dan zou de antistof daar in mijn spieren gespoten worden. Ik had al toverzalf en een televisiepleister bij mijn PAC zitten, maar die mocht er dus vanaf. Op mijn been werd nog even toverzalf gedaan, zodat de huid een beetje verdoofd zou zijn. Omdat dit nieuw was heb ik nog even op Lotje mogen oefenen. Lotje is in Eindhoven wat Beer in Nijmegen is.
Het prikken verliep prima. Ik heb geen kick gegeven. Sterker nog, ik was nog gewoon aan het bellenblazen. Er volgde een hele discussie rond mijn bed, want iedereen die ooit een prik in zijn spieren heeft gehad, weet dat dat best wel pijn doet. De vraag van iedereen rondom mijn bed was dan ook wat voor pijn ik dan wel niet moet hebben als ik over pijn klaag. De enige die daar antwoord op kan geven ben ik zelf. Helaas voor jullie, papa, mama, de zusters, de dokters, enz, enz, geef ik daar geen antwoord op. Gewoon omdat ik daar nog te klein voor ben.
De antistoffen zouden ook nog een allergische reactie kunnen geven. Hierdoor moest ik nog een tijdje in het ziekenhuis blijven. Deze tijd hebben we goed gebruikt, want ik heb nu ook in Eindhoven “iets” van mezelf achtergelaten. Ze zijn daar bezig om een wand te maken met hand- en voetafdrukken van “vaste” patiënten. Ik mocht dus mijn handen en voeten helemaal onderschilderen en een afdruk maken op een schilderijtje. Ik mocht zelf de kleur van de achtergrond kiezen en ik koos natuurlijk voor roze. Ik vind het heel mooi geworden en toen we klaar waren mochten we ook naar huis.
Daar heb ik nog even gespeeld met mijn zussen en vooral gekeken hoe zij gegeten hebben. Daarna hebben we elkaar weer een dikke knuffel gegeven, want Lieke en Meike logeren vannacht weer bij opa Ijsje en oma Tumtum. Ik mag me morgen weer op tijd melden in Nijmegen en als het een beetje meezit zijn we redelijk op tijd thuis. Vandaag lukte het niet om nog een keer naar de kermis te gaan, maar morgen hebben we dan misschien nog een kans. Al heb ik vandaag alweer geleerd dat ik maar niet vooruit moet plannen en vooral moet kijken wat er op me afkomt.
Groetjes Janske
-
09 Augustus 2010 - 21:30
Janske:
Beste Dorry,
Een hele fijne vakantie en als je weer thuis bent kom ik langs om een knutselwerk aan je te geven. -
09 Augustus 2010 - 21:33
Opa Ijsje:
Sorry Meidje ,
maar als het goed is , is over 1 week de gordelroos weg.
helaas moeten we elkaar even ontzien.
Dikke kus
Opa -
09 Augustus 2010 - 21:41
Opa Ijsje Oma Tumtum:
Een nieuw versje:
Janske zag is pruimen hangen
En Lieke Meike Papa Mama (fotograaf)en Oma tumtum
je kunt ze plukken of je kunt ze vangen.
Maar wij hoeven er niet meer um.
Wat een mooie foto's zijn het toch weer geworden. -
09 Augustus 2010 - 22:00
Ome Tan:
Ik geef je een roosje mijn roosje.... nee liever niet gordel- maar heerlijke geurende rode rozen.
Als ik terug ben van verlof zal ik wel wat rozen regelen die wel fijn zijn om te krijgen zodat opa (en oma) snel gordelroos vrij zijn en weer lekker ruiken.
Vraag me ondertussen wel af hoe goed die pruimen op de diverse darmstelsels hebben gewerkt, wellicht geen prettig vooruitzicht.
Wat Meike had met een pruim had Rens vandaag met een kei.
Hij liep nl. al een tijdje moeilijk waarop ik vroeg wat is er toch.
Hij stopte en haalde een steen zo groot dat ie net in zijn broekzak pastte te voorschijn.
Na overleg hebben we de kei in Papa's rugzak gedaan en kon onze Rens weer huppelend zijn weg vervolgen.
Namens ons alle veel succes morgen we blijven aan jullie denken.
groetjes
Ome Tan -
10 Augustus 2010 - 06:50
Lambert En Tineke:
Hoi Janske!
Wat geweldig om pruimen te kunnen plukken van je eigen boom. Dat zijn de állerlekkerste, dat weet ik zeker!! En nu wordt er zeker heerlijke pruimenjam van gemaakt??
Wat goed dat iedereen zo snel reageerde op die gordelroos van opa!! Jammer dat je op je 'vrije dag' nog even naar het ziekenhuis moest, maar die anti-stof heb je nu wel even hard nodig hé! En nu hangt er daar toch maar weer een prachtig kunstwerk van jou.
Voor vandaag en de komende week veel sterkte met Dexa!!!
Liefs uit Hilversum -
10 Augustus 2010 - 07:06
Judith & Ron, Wout:
Hallo Janske!
Wat een mooie foto's!
Jullie hele fam. is een top team, samen de oogst binnen halen en strijden tegen jouw ziekte en alles wat daarbij hoort.
Zet 'm op! -
10 Augustus 2010 - 07:06
Fam Van Gaal:
Hey Super Janske
Wat een pret zeg, samen pruimen plukken. Wel jammer dat Opa ijsje er niet bij kan zijn. Maar hij wil niet dat jij ziek wordt.
Wij vinden wel dat er mooie foto's zijn gemaakt van de boerinnetjes Beks!!!
En heeft Meike al verteld hoeveel pruimen ze heeft gegeten????
Maar een prikje in je been dat is weer eens wat anders dan een infuus he. Heb je hier ook weer een mooie kraal voor aan je ketting gekregen???
Natuurlijk voor vandaag veel succes, en we hopen dat jij deze week sterker bent dan die stomme Dexa draak.
En wie weet mogen jullie vandaag lekker weer draaien op de kermis!!!!!
X Renske Gijs en Nicole -
10 Augustus 2010 - 07:26
H & H & I:
Hoi SUPER Janske,
De pruimen zijn HEERLIJK !!!
Gisteren was je al thuis voordat tante Hariette bij jullie was, dus daar waren we heel blij mee.
En van Imke moeten we even typen: Hoi lieve Janske. Janske jij mag een keer in mijn speeltuintje spelen met het nieuwe huisje en schommel. Kusjes.
DIkke knuffels ome Hans, tante Hariètte en Imke XXX
-
10 Augustus 2010 - 08:21
Frank En Heidi :
Hallo Super Janske
Nou las ik dat je alweer vlug terug was.Dus dat is weer goed gekomen.
We gaan nu zelf op vakantie dus kan ik een tijdje je berichtjes niet lezen.
Maar als ik terug van dan ga ik gewoon een marathon lezing houden om alles weer in te halen.
Ik hoop maar dat je intusssen geen rare dingen doet en vooral niks ernstigs.
Opa weer vlug beter worden zodat je Janske weer kunt knuffelen.
Succes en sterkte met alles.
Groetjes uit Leende
-
10 Augustus 2010 - 10:12
L & H Bergmans:
Hoi Janske en pruimenplukkers.
Was je fijn aan t slapen en hup opeens je bedje uit en op weg naar het ziekenhuis,gelukkig waren de pruimen al geplukt en heb je fijn kunnen helpen.
Je Pasfoto is weer heel mooi met je donkere kopje,ook de andere zijn goed geslaagd vooral de KIEKEBOE.
Vandaag misschien weer snel thuis vanuit Nijmegen hopenlijk en dan nog even naar de Kermis?
Jammer voor Opa Ijsje met zijn gordelroos dat hij een paar dagen niet naar jou kan komen.
Frans ook voor jou van harte beterschap.
vele groetjes uit Ospel van; tante Liny en ome Harrie. -
10 Augustus 2010 - 13:03
Fam Van Bree:
Jeetje wat goed dat Opa zo allert is en meteen naar de dokter is gegaan.
Zo zie je ook maar een dagje kermis moet je met handen en voeten aannnemen.
Je bent wel stoer om op die trap te staan en dan pruimen te plukken.
Maar ja eigenlijk wisten we dat wel toch.
Je hebt een mooi schilderwerk achtergelaten in het ziekenhuis, goed gedaan.
groetjes en wie weet tot op de kermis.
fam van Bree -
10 Augustus 2010 - 16:48
Oma Hanny En Frans:
Hallo pruimenplukkers,
Wat een feestelijkheden daar in die achtertuin van jullie. En wat fijn dat jullie zo'n leuke dingen in de vakantie hebben kunnen doen.
Wat een pech dat opa Ysje gordelroos heeft opgelopen.
We hebben gisteren op Kreta een prachtige bootreis gemaakt. Het water was zo helder dat we de vissen zagen zwemmen.... Weet je wie we daar zagen...........? Je raadt het al. Jullie vis Blub. We hebben hard gezwaaid en we moesten jullie allemaal de groeten doen. Hij zou nog iets van zich laten horen.
Groetjes vanuit een zonnig Kreta!
Oma Hanny en opa Frans -
10 Augustus 2010 - 17:38
Ome Gijs Tante Nelly:
hallo allemaal
wij hebben de foto's
gezien van de kermis en
aan de gezichtjes te zien
hebben jullie genoten.
het pruimen plukken gaat
jullie ook goed af dat
word pruimenjam of pruimenvlaai dat vind opa heel lekker.
wij hopen dat het vandaag
goed is gegaan in nijmegen.
heel veel groetjes
ome gijs tante nelly -
10 Augustus 2010 - 21:08
Gerda:
Hey Miss Super Janske fideranske,
Wat kunnen jullie goed samenwerken. En wat gaat er met al die pruimen gebeuren? Sapjes, jam, vlaai of misschien drogen?
Het zijn er in ieder geval heel veel.
Gaat het nog goed met Meike dan die heeft lekker lopen snoepen.
Ik hoop dat alles vandaag goed is gegaan en dat Dexa zich koest houdt. Mag wel een keertje.
Beterschap voor Opa IJsje met de gordelroos.
Alle foto's zijn leuk maar jou pasfoto van deze week is helemaal SUPER!!!!
Hou je taai kleine guit en familie.
Lieve groeten en houdoe.
Gerda.
-
10 Augustus 2010 - 21:50
Joli Claes:
ha janske en familie
wat hebben jullie veel pruimen geplukt.
heeft meike geen buikpijn gekregen van haar pruimensnoeperij?
wat dacht ze "ik heb genoeg gesnoept, de rest gooi ik maar op de composthoop" haha.
wat doed van opa ijsje dat hij jullie meteen waarschuwde dat hij gordelroos heeft zodat jullie meteen actie konden ondernemen.
wel jammer dat je naar eindhoven moest, maar je moet elk risico vermijden.
en er zijn weer prachtige foto,s gemaakt.
opa ijsje, beterschap.
hou vol en zet 'm op.
dikke kus van ons.xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
