Zie ginds komt de stoomboot.........
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
14 November 2009 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Gisterenavond heb ik nog eens een team aan het werk gezien. Aan het eind van de avond, toen ik al een tijdje lag te slapen, moest ik ineens spugen. Hierdoor was natuurlijk ikzelf en heel mijn bed vies. Papa en mama kwamen mijn kamer op en gingen als een goed team te werk. Mama nam mij onderhanden, door mij te wassen en zuivere kleren aan te doen. Papa verschoonde het bed. Er ligt standaard een reserve matras klaar, dus het vieze matras werd eruit gehaald, het schone erin gelegd, opnieuw opgemaakt en binnen de kortste keren kon ik weer mijn bedje in. Niet om te slapen, want daar had ik de rust niet meer voor. Ik kon geen goede houding gevonden krijgen en alles jeukte of deed pijn aan mijn lijf. Mama was hier de dupe van, want zij kwam bij mij in bed liggen en tot 4.00 uur was hier geen slapen bij. Hierna zijn we bij papa in bed gekropen en na een half uurtje kon ik uiteindelijk toch slapen. Om 7.00 uur was ik weer wakker. Lieke was al om 6.00 uur paraat, dus al met al heeft mama ook niet veel kunnen slapen.
Vanmorgen gingen papa en ik op weg naar Nijmegen. Eerst nog even ome Renier ophalen en rijden maar. Vandaag kwamen we er achter waarom er altijd twee grote mensen mee moeten, want onderweg voelde ik me niet zo lekker. Ik gaf aan dat ik buikpijn had en de pomp van de sondevoeding werd uitgezet. Toen vertelde ik dat ik ook nog moest spugen, dus ome Renier draait zich om met spuugbakje en precies op tijd, alles (en het was weer heel veel) keurig in het bekkentje. Helaas was mijn sonde er ook mee uitgekomen. Toen het kon heeft papa de auto aan de kant gezet, de sonde eruit gehaald, alles in een plastic zak gedaan en daarna konden we weer verder rijden.
Op de afdeling kwamen we op een kamer met nog twee patienten. Eentje daarvan was Chris en hij heeft AML. Een andere vorm van Leukemie. Zijn behandeling is 1 week eerder gestart, maar het is een hele andere behandeling en komende dinsdag heeft hij als het goed is zijn laatste chemo. Hierna is het voor hem afwachten en hopen dat de behandeling goed is aangeslagen. Het was heel gezellig op de kamer. We hebben met zijn allen de intocht van Sinterklaas gekeken en ook heeft Chris samen met mij het paardenspel gespeeld. Ik heb jullie al eerder verteld dat papa bijna (met het bed) uit de kast kwam. Vandaag vroeg Chris mij of ik ook een mama had, want hij dacht dat ik twee papa's (ome Renier en papa) had. We hebben hem een tijdje in deze waan gelaten, maar uiteindelijk hebben we hem toch maar verteld hoe het zit. Hij vond het anders niet raar, want hun hebben thuis ook een buurman en buurman.
Zoals jullie begrijpen heb ik vandaag niet alleen ARA-C gehad. Ook heb ik vandaag een bloedtransfusie gehad. Hierdoor was ik vandaag weer de hale dag in Nijmegen. Wederom had ik een kleine reactie op de transfusie, dus moest ik nog iets langer blijven en kreeg ik nog een middel om een allergische reactie te stoppen. Bij de volgende transfusie zal ik dit middel vooraf krijgen. De reactie die ik nu twee keer heb gekregen was een rode gloed over mijn hele lijf. Verder heb ik daar geen last van gehad.
In al die tijd heb ik op Skype gekletst met het thuisfront. Zo heb ik zitten babbelen met ome Hans, heb ik Sietske beterschap gewenst en heb ik gezien dat mama, Lieke en Meike bij oma Hanny en Frans op bezoek waren. Met ome Renier heb ik nog veel puzzels van Dora en Bob de Bouwer gemaakt op de computer en ben met hem naar de speelkamer geweest. Het was weer beregezellig.
Momenteel staan de schoentjes van Lieke, Meike en mijzelf voor de schoorsteen en hebben we liedjes gezongen. We zijn benieuwd of sinterklaas ons huisje vandaag al weet te vinden. Ik weet dus niet zeker of het morgen uitslapen wordt....
Groetjes Janske
Gisterenavond heb ik nog eens een team aan het werk gezien. Aan het eind van de avond, toen ik al een tijdje lag te slapen, moest ik ineens spugen. Hierdoor was natuurlijk ikzelf en heel mijn bed vies. Papa en mama kwamen mijn kamer op en gingen als een goed team te werk. Mama nam mij onderhanden, door mij te wassen en zuivere kleren aan te doen. Papa verschoonde het bed. Er ligt standaard een reserve matras klaar, dus het vieze matras werd eruit gehaald, het schone erin gelegd, opnieuw opgemaakt en binnen de kortste keren kon ik weer mijn bedje in. Niet om te slapen, want daar had ik de rust niet meer voor. Ik kon geen goede houding gevonden krijgen en alles jeukte of deed pijn aan mijn lijf. Mama was hier de dupe van, want zij kwam bij mij in bed liggen en tot 4.00 uur was hier geen slapen bij. Hierna zijn we bij papa in bed gekropen en na een half uurtje kon ik uiteindelijk toch slapen. Om 7.00 uur was ik weer wakker. Lieke was al om 6.00 uur paraat, dus al met al heeft mama ook niet veel kunnen slapen.
Vanmorgen gingen papa en ik op weg naar Nijmegen. Eerst nog even ome Renier ophalen en rijden maar. Vandaag kwamen we er achter waarom er altijd twee grote mensen mee moeten, want onderweg voelde ik me niet zo lekker. Ik gaf aan dat ik buikpijn had en de pomp van de sondevoeding werd uitgezet. Toen vertelde ik dat ik ook nog moest spugen, dus ome Renier draait zich om met spuugbakje en precies op tijd, alles (en het was weer heel veel) keurig in het bekkentje. Helaas was mijn sonde er ook mee uitgekomen. Toen het kon heeft papa de auto aan de kant gezet, de sonde eruit gehaald, alles in een plastic zak gedaan en daarna konden we weer verder rijden.
Op de afdeling kwamen we op een kamer met nog twee patienten. Eentje daarvan was Chris en hij heeft AML. Een andere vorm van Leukemie. Zijn behandeling is 1 week eerder gestart, maar het is een hele andere behandeling en komende dinsdag heeft hij als het goed is zijn laatste chemo. Hierna is het voor hem afwachten en hopen dat de behandeling goed is aangeslagen. Het was heel gezellig op de kamer. We hebben met zijn allen de intocht van Sinterklaas gekeken en ook heeft Chris samen met mij het paardenspel gespeeld. Ik heb jullie al eerder verteld dat papa bijna (met het bed) uit de kast kwam. Vandaag vroeg Chris mij of ik ook een mama had, want hij dacht dat ik twee papa's (ome Renier en papa) had. We hebben hem een tijdje in deze waan gelaten, maar uiteindelijk hebben we hem toch maar verteld hoe het zit. Hij vond het anders niet raar, want hun hebben thuis ook een buurman en buurman.
Zoals jullie begrijpen heb ik vandaag niet alleen ARA-C gehad. Ook heb ik vandaag een bloedtransfusie gehad. Hierdoor was ik vandaag weer de hale dag in Nijmegen. Wederom had ik een kleine reactie op de transfusie, dus moest ik nog iets langer blijven en kreeg ik nog een middel om een allergische reactie te stoppen. Bij de volgende transfusie zal ik dit middel vooraf krijgen. De reactie die ik nu twee keer heb gekregen was een rode gloed over mijn hele lijf. Verder heb ik daar geen last van gehad.
In al die tijd heb ik op Skype gekletst met het thuisfront. Zo heb ik zitten babbelen met ome Hans, heb ik Sietske beterschap gewenst en heb ik gezien dat mama, Lieke en Meike bij oma Hanny en Frans op bezoek waren. Met ome Renier heb ik nog veel puzzels van Dora en Bob de Bouwer gemaakt op de computer en ben met hem naar de speelkamer geweest. Het was weer beregezellig.
Momenteel staan de schoentjes van Lieke, Meike en mijzelf voor de schoorsteen en hebben we liedjes gezongen. We zijn benieuwd of sinterklaas ons huisje vandaag al weet te vinden. Ik weet dus niet zeker of het morgen uitslapen wordt....
Groetjes Janske
-
15 November 2009 - 08:40
Geertje:
Fijn dat je ook een kamergenootje hebt. Jullie hebben hem wel een beetje voor de gek gehouden he? Sinterklaas is weer in het land en ik hoop dat ie een heel mooi kado voor jullie allemaal gaat brengen. Ik ben trouwens Geertje van Joepie en we hebben samen vaak van die lekkere boterhammen gegeten en crackers en ontbijtkoek, waar je maar zin in had. Soms eet ik nog 'sochtend een boterham bij Joepie maar dan ben jij er niet, he? Ís goed dat de mannen in de auto op alles bedacht zijn. Ze lijken wel mama's. Oeps, mag ik dit wel zeggen? He topmeid, superjanske, ik blijf je volgen. Hoe is het met de ketting want die heb ik gemist of deze al klaar is. xxx Geertje -
15 November 2009 - 09:01
DORRY:
HOI SCHATJE EN FAM.
WAT EEN LEUK GEZICHT DIE SCHOENTJES, EN OOK NOG EEN APPEL ,IS DIE VOOR SINT PIET OF HET PAARD?
SAMIJN MIJN KLEINDOCHTER HAD OOK HAAR SCHOEN GEZET, MET TWEE WORTELTJES EN WATER .
NATUURLIJK LEGGEN ZE IETS IN JULLIE SCHOENTJES, MAAR BIJ ONS WAS PIET HET BROERTJE VAN SAMIJN VERGETEN, MAAR DIE HAD ZIJN SCHOENTJE OOK NIET GEZET HIJ IS NOG ZO KLEIN ,EN KAN NOG NIET PRATEN WEL GILLEN.
WAT EEN ZOOITJE DAT OVERGEVEN NONDE JU, MAAR NU HEB JIJ WEER GENOEG BLOED DAT IS WEL FIJN IK BLIJF FIKKEN, EN ENERGIE STUREN DAG LEKKER JONG EEN DIKKE VETTE HIFIVE LOWFIVE DORRY, -
15 November 2009 - 13:00
Gerda:
Hey Janske fideranske,
een beetje (veel)spugen is niet erg, als het eruit moet, moet het eruit. Zo gaat dat nu eenmaal. Je lichaam geeft vanzelf aan wat teveel is. Beter eruit dan erin want anders blijft het vervelen en heb je er des te meer last van.
Ik blijf je goeie energie sturen en het vlammetje blijft branden voor jou.
Hou je taai, kleine guit, ik duim voor je.
Ook veel beterschap voor Sietske, ik hoop dat je snel weer op de been bent.
Lieve groeten,
Gerda. -
15 November 2009 - 19:25
Sietske :
Hoi Janske,
Jouw beterschapwensen via de skype hebben goed geholpen, vanmorgen had ik geen koorts meer en voel ik me een stuk beter. Helaas heeft Rens vanacht wel koorts gekregen dus het is hier nog wel een beetje een ziekenboeg. Bart heeft een super logeerweekend gehad.
Hopelijk is vandaag bij jou alles goed verlopen.
Groetjes en welterusten Sietske -
15 November 2009 - 20:57
Oma Hanny En Frans:
Lieve Janske,
We hoorden net dat je vanavond weer zo'n buikpijn had en alsmaar niet in slaap kon komen.
Laten we hopen dat dat overgaat en dat je alsnog lekker in slaap komt.
Sinterklaas zal wel heel enthousiast zijn met dat bakje water en dat suikerklontje voor Americo. Ik durf te wedden dat er iets in jullie schoentje ligt morgen! Als die domme piet nu maar niet over dat rekje bij de schoorsteen struikelt. Maar dat horen jullie dan vanzelf wel.
Lieverd, heel veel sterkte en ik hoop voor je dat de pijn weg blijft. Dikke kus en knuffel,
oma Hanny en opa Frans -
15 November 2009 - 21:03
Mechteld:
Tjonge, wat een drukke boel. Fijn he, dat sinterklaas er weer is. Heeft hij jullie huisje kunnen vinden? Ik denk het wel. Weet je dat sinterklaas heel knap is, want Anke en Amber gingen bij opa en oma Asten logeren en sinterklaas had voor ieder een cadeautje en een mandarijn in de schoen gedaan. Nou ja, in de schoen, Amber haar schoen was wat klein en toen lag het ernaast, maar dat is toch ook prima.
Wat zat er in jullie schoentje?
Ik hoop dat je een rustige nacht hebt en dat het morgen ook weer goed gaat.
Heel veel knuffelige groetjes van ons 4en.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
