Nu echt 4 jaar

Dag lieve mensen,

Lang zal ik leven, lang zal ik leven in de gloria!! Jawel mensen vanaf vandaag ben ik 4 jaar. Omdat we afgelopen zondag mijn verjaardag al groots en met veel mensen hebben gevierd is het vandaag niet nogmaals feest. Even goed is het voor mij vandaag een bijzondere dag want vandaag ben ik voor het eerst de hele dag naar school geweest. Zowel vanmorgen als vanmiddag ben ik met goede zin naar school gegaan en ook met goede zin weer uit school gekomen. Wat is het toch leuk met al die andere kinderen. Vol trots vertelde ik aan tafel dat ik mijn takenbord al af had net als Janske. Hierop zag ik bij 4 mensen aan tafel een vraagteken boven het hoofd. Kinderen van groep 2 hebben namelijk alleen takenbord. Ik wil gewoon heel graag mee en verzin daarom soms iets extra. Ik denk ook wel dat ik het zou kunnen als ik het zou mogen. Wel was het erg leuk om vandaag nog post te krijgen van verschillende mensen. Deze kaarten werden door mij vakkundig uitgepakt waarna ze door papa of mama zijn voorgelezen.

Het feest afgelopen zondag was echt feest. Het begon met onbijt op bed en hiermee kwam er een grote glimlach op mijn gezicht die er de hele dag niet meer af is gegaan. Na een rustige ochtend werd het tijd om de feestkleren aan te doen. Hierbij horen natuurlijk ook mooie haren dus vlug naar buurvrouw desiree om de haren in te laten vlechten. Kort daarna kwamen de eerste gasten al en mocht ik de kaarsjes uitblazen van de gote slagroomtaart. Gelukkig viel het weer reuze mee en ben ik met de kinderen bijna de hele middag buiten geweest. Mijn vriendje Guus was er ook en iedereen heeft gezien hoe ik hem extra heb geknuffeld toen hij er was. De gezelligheid heeft tot goed 7 uur geduurd en toen was het helaas tijd om naar bed te gaan. Moe maar met dezelfde glimlach ben ik lekker gaan slapen.

Gisteren was het tijd voor een moeilijk afscheid. Al vanaf dat ik 10 weken oud ben ga ik naar kinderopvang Joepie. Een plek waar ik me altijd erg fijn heb gevoeld en waar ik met sommige leiders een hele speciale band heb gekregen. Gister was dus het afscheid van Joepie zuid. Om dat te vieren , het is ook het vieren van je verjaardag, heb ik samen met Nikki een kwarktaart gemaakt en deze samen met mijn groep opgegeten. Verder kreeg ik een mooie kroon en verschillende kadootjes. Misschien is voor mij wel het belangrijkste mijn Joepie boek wat nu thuis is. Hierin zitten allemaal foto's en knutselwerken die ik door de jaren heen heb gemaakt. Papa en mama werden er wel weer even stil van toen ze alles zo bij elkaar zagen zitten. Omdat de groep op woensdag niet zo groot is bleef er wat taart over en deze heb ik mee naar huis mogen nemen en is als toetje opgegeten 's avonds. Heb ik ook nog even fijn met mijn zusjes kunnen smullen van de taart.

Omdat ik vandaag mag schrijven mag ik ook nog een primeur bekend maken. Het is Janske gelukt! Nu zullen veel mensen zich afvragen wat haar dan is gelukt. Dat zal ik nu vertellen. Zoals vele lezers wel weten heeft Janske een grote hobby in het fietsen. Dit deed ze altijd met zijwieltjes maar vanaf gisteren niet meer. Binnen twee dagen is het Janske gelukt om zonder zijwieltjes te leren fietsen. Lieke, ik, papa en mama zijn dan ook super trots op haar. Maar Janske zou Janske niet zijn als ze hierin weer te snel wil. Nu wil ze overal zelf naar toe fietsen. Dit lijkt papa en mama nog niet zo'n goed idee dus blijft het voorlopig bij fietsen in de tuin.

Groetjes Meike