Heel goed en minder goed nieuws
Door: Janske en Lieke
Blijf op de hoogte en volg Janske
14 Februari 2012 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Ik, Janske, mag de spits afbijten, want ik heb geweldig nieuws. Vandaag kreeg ik een telefoontje uit Nijmegen met de uitslag van het hersenvocht. Jullie weten wel, van die ruggenprik van afgelopen donderdag. Ik kreeg te horen dat mijn hersenvocht schoon is en dat er dus geen leukemiecellen zijn gevonden. Jippie, weer een reden voor een feestje, maar helaas, dat zat er vandaag niet in.
Zoals jullie zullen begrijpen wat het niet ik die het telefoongesprek voerde, maar papa. Nu papa Nijmegen toch aan de telefoon had, had hij ook nog wel een vraagje voor hun. Eigenlijk ben ik al een paar dagen niet fit en gisteren had ik het vooral koud. Zo koud zelfs dat ik 's middags in de klas met mijn poncho aan op de verwarming ben gaan zitten en ik ben daar niet meer vanaf gekomen tot ik echt naar huis moest. Gedurende de avond werd het er niet beter op en 's avonds had ik ook koorts. Ook vanmorgen was ik niet fit en had het weer heel koud. Best raar met een temperatuur van laag in de 39. Dan maar thuis blijven dus. Een paracetamolletje in de billen en in bed liggen. Eten lukte niet en drinken maar heel weinig. Rond een uur of elf vertrouwde papa en mama het niet en werd de temperatuur weer opgenomen. Ondanks de PCM was deze opgelopen naar 40 graden. Even later belde Nijmegen, dus jullie kunnen wel invullen wat papa's vraag was.
Waarschijnlijk weten jullie dan inmiddels ook wat het antwoord was van Nijmegen. Inderdaad: "Kom maar deze kant op". Dat is altijd balen, maar nu vond ik het ook heel zielig voor Lieke. Ze had vandaag open podium en had zich er enorm op verheugd dat papa en mama er allebei zouden zijn. Dat ging dus niet lukken. Toch is het heel goed gegaan met het open podium, maar daar verteld ze zelf over.
Ik ben met papa naar Nijmegen gegaan en daar werd weer het hele riedeltje afgespeeld. We kwamen aanlopen, reacatie van de secretaresse: "o daar heb je Janske, ik bel meteen de oncoloog", we worden op een poli-kamer neergezet, bloed afnemen, onderzoek door de oncoloog, beleid afspreken, foto maken van de longen, wachten op het plasje, uitslag bespreken met de oncoloog + verder beleid, wachten op het plasje, medicijnen voorgeschreven, wachten op het plasje, wachten op het plasje, wachten op het plasje, wachten op het plasje, naar huis.
Het goede nieuws van dit alles is dat ik weer naar huis mocht. Het minder goede nieuws is dat ik weer een longontsteking heb. Op beide longen is iets te zien, maar met name linksonder zijn er duidelijk tekeningen te zien. Daarnaast heb ik een linkeroorontsteking. Mijn temperatuur is opgelopen naar 40,2 en ik plas maar net genoeg. Ik heb nu dus antibiotica mee gekregen en ik mag ook paracetamol gebruiken. Mocht mijn temperatuur toch stijgen, ik nog zieker worden, ik niet voldoende drink/plas, of over 48 uur niet aanzienlijk ben opgeknapt, dan moet ik terug naar Nijmegen. En in de meeste gevallen zal dat zelfs betekenen dat ik daar mag slapen, want dan zal er een infuus nodig zijn. Maar daar gaan we natuurlijk niet vanuit. Ik knap gewoon op.
En donderdag schreef ik nog dat ik zo blij was dat het kastje eruit was. Vandaag dacht ik daar anders over. Ik kwam er meteen achter hoe fijn het kastje was. Ze hadden nogal wat bloed van me nodig en dus kan het niet met een vingerprik. Er moest dus een vat aangeprikt worden ergens halverwege mijn arm aan de andere kant van mijn elleboog. Gelukkig kon deze zuster het heel erg goed en hoefde ze maar 1 keer te prikken. Ik heb me kranig gedragen, maar ik kan toch niet zeggen dat het prettig was. Nu maar hopen dat dit niet al te vaak meer nodig is.
Dan nog een leuke afsluiting van de dag, want toen ik thuis kwam had ik post. Ik had een beterschapskaart van mijn klas gekregen. Dat vond ik heel erg lief. Ook heb ik vandaag een valentijnskaart gekregen van een klasgenootje van mij. Hij is hem persoonlijk bij mij thuis in de brievenbus komen doen. Ik kreeg daar helemaal rode wangen van, of zou dat komen door de koorts? (daar kan ik me nu mooi achter verschuilen). Ik vind het in ieder geval ontzettend lief en ontzettend stoer dat ik een valentijnskaart heb ontvangen. Ik zou dus zeggen: "Stapvriendjes opgelet!"
Nu geef ik het woord aan Lieke.
Groetjes Janske
Dag lieve mensen,
Afgelopen zondag was het in Heeze kids on stage. Op die dag krijgen de kinderen van Heeze de kans om op een groot podium op te treden. Deze dag wordt georganiseerd door de heibessums en de kraaienvangers samen. Om die reden mogen wij als showgroep natuurlijk niet ontbreken. Aan ons was het de eer om de middag te openen. Daarna hebben we de rest van de middag in de tent van alle optredens genoten en kon een nieuwe schminkbeurt natuurlijk niet ontbreken. Eenmaal thuis eten en naar bed.
Maandag kwamen er ineens kriebels in mijn buik. Vandaag (dinsdag) zouden we namelijk open podium hebben. Ik was er helemaal klaar voor maar werd ook wel steeds een beetje meer zenuwachtig. Daarom was ik vanmorgen al om 6.00 uur wakker. Zo vroeg wakker zijn gaf me de tijd om mijn stukje nogmaals door te nemen en hier en daar nog wat dingen te veranderen. Daarna de afgesproken kleren aan en op naar school. Janske kon niet mee naar school omdat ze flinke koorts had. Dit vond ik heel zielig voor haar. Eenmaal op school heb ik de ochtend hard gewerkt. We hebben namelijk onze eerste vulpen gekregen en een nieuw schrift om in te schrijven. Eenmaal weer thuis voor de boterham hadden papa en mama geen leuk nieuws. Janske moest weer naar het ziekenhuis. Ik heb hier even heel hard van moeten huilen. Er ging van alles door mijn hoofd. Ik ga Janske missen- komt Janske vandaag nog naar huis- wie komt er naar mijn open podium kijken- en ga zo nog maar even door. Het werd vlug duidelijk dat papa met Janske naar Nijmegen zou gaan en dat mama naar mij kwam kijken. Ook was ik heel blij om te horen dat ook oma Hanny en oma Tumtum van de partij zouden zijn. Verder zou mama alles filmen en ook foto’s maken. Opgelucht ging ik dan ook uiteindelijk weer naar school. Om 14.00 uur was het tijd voor het open podium. We begonnen met een gedicht voor Valentijnsdag. Daarna mochten we een roos geven aan diegene die we het liefst vonden. Ik had mijn roos aan papa en mama willen geven maar mama alleen was voor nu ook goed. Vervolgens mochten we ombeurten ons zelf gemaakte verhaal voordragen. Ik was als allerlaatste en de juf vroeg dan ook even of ik niet extra zenuwachtig was geworden. Gelukkig was dit niet het geval en ik heb dan ook rustig mijn verhaal over Roos en vis voorgelezen. Nadat het podium weer leeg was mocht ik samen met 4 klasgenootjes op kusjes dag van K3 dansen. Dit dansje hadden we de afgelopen weken een paar keer geoefend. Ons optreden verliep dan ook vlekkeloos. Daarna was het de beurt aan de andere groepjes om te laten zien wat ze hadden voorbereid. Zo werd eronder meer gegoocheld, gedanst en gevoetbald. Na de afsluiting moesten we nog even terug naar de klas. Daar had de juf voor ons allemaal hartensnoepjes. Eenmaal thuis hebben we de roos een heel mooi plekje gegeven.
Na het zwemmen kwam het verdriet weer terug. Janske was nog niet thuis en dus wilde ik niet naar bed. Uiteindelijk hebben we een manier gevonden om er toch voor te zorgen dat Janske er een beetje bij was vanavond. Ik heb namelijk mama en Meike het boekje SUPER JANSKE voorgelezen. Daarna zijn Meike en ik tevreden gaan slapen.
Groetjes Lieke
Ik, Janske, mag de spits afbijten, want ik heb geweldig nieuws. Vandaag kreeg ik een telefoontje uit Nijmegen met de uitslag van het hersenvocht. Jullie weten wel, van die ruggenprik van afgelopen donderdag. Ik kreeg te horen dat mijn hersenvocht schoon is en dat er dus geen leukemiecellen zijn gevonden. Jippie, weer een reden voor een feestje, maar helaas, dat zat er vandaag niet in.
Zoals jullie zullen begrijpen wat het niet ik die het telefoongesprek voerde, maar papa. Nu papa Nijmegen toch aan de telefoon had, had hij ook nog wel een vraagje voor hun. Eigenlijk ben ik al een paar dagen niet fit en gisteren had ik het vooral koud. Zo koud zelfs dat ik 's middags in de klas met mijn poncho aan op de verwarming ben gaan zitten en ik ben daar niet meer vanaf gekomen tot ik echt naar huis moest. Gedurende de avond werd het er niet beter op en 's avonds had ik ook koorts. Ook vanmorgen was ik niet fit en had het weer heel koud. Best raar met een temperatuur van laag in de 39. Dan maar thuis blijven dus. Een paracetamolletje in de billen en in bed liggen. Eten lukte niet en drinken maar heel weinig. Rond een uur of elf vertrouwde papa en mama het niet en werd de temperatuur weer opgenomen. Ondanks de PCM was deze opgelopen naar 40 graden. Even later belde Nijmegen, dus jullie kunnen wel invullen wat papa's vraag was.
Waarschijnlijk weten jullie dan inmiddels ook wat het antwoord was van Nijmegen. Inderdaad: "Kom maar deze kant op". Dat is altijd balen, maar nu vond ik het ook heel zielig voor Lieke. Ze had vandaag open podium en had zich er enorm op verheugd dat papa en mama er allebei zouden zijn. Dat ging dus niet lukken. Toch is het heel goed gegaan met het open podium, maar daar verteld ze zelf over.
Ik ben met papa naar Nijmegen gegaan en daar werd weer het hele riedeltje afgespeeld. We kwamen aanlopen, reacatie van de secretaresse: "o daar heb je Janske, ik bel meteen de oncoloog", we worden op een poli-kamer neergezet, bloed afnemen, onderzoek door de oncoloog, beleid afspreken, foto maken van de longen, wachten op het plasje, uitslag bespreken met de oncoloog + verder beleid, wachten op het plasje, medicijnen voorgeschreven, wachten op het plasje, wachten op het plasje, wachten op het plasje, wachten op het plasje, naar huis.
Het goede nieuws van dit alles is dat ik weer naar huis mocht. Het minder goede nieuws is dat ik weer een longontsteking heb. Op beide longen is iets te zien, maar met name linksonder zijn er duidelijk tekeningen te zien. Daarnaast heb ik een linkeroorontsteking. Mijn temperatuur is opgelopen naar 40,2 en ik plas maar net genoeg. Ik heb nu dus antibiotica mee gekregen en ik mag ook paracetamol gebruiken. Mocht mijn temperatuur toch stijgen, ik nog zieker worden, ik niet voldoende drink/plas, of over 48 uur niet aanzienlijk ben opgeknapt, dan moet ik terug naar Nijmegen. En in de meeste gevallen zal dat zelfs betekenen dat ik daar mag slapen, want dan zal er een infuus nodig zijn. Maar daar gaan we natuurlijk niet vanuit. Ik knap gewoon op.
En donderdag schreef ik nog dat ik zo blij was dat het kastje eruit was. Vandaag dacht ik daar anders over. Ik kwam er meteen achter hoe fijn het kastje was. Ze hadden nogal wat bloed van me nodig en dus kan het niet met een vingerprik. Er moest dus een vat aangeprikt worden ergens halverwege mijn arm aan de andere kant van mijn elleboog. Gelukkig kon deze zuster het heel erg goed en hoefde ze maar 1 keer te prikken. Ik heb me kranig gedragen, maar ik kan toch niet zeggen dat het prettig was. Nu maar hopen dat dit niet al te vaak meer nodig is.
Dan nog een leuke afsluiting van de dag, want toen ik thuis kwam had ik post. Ik had een beterschapskaart van mijn klas gekregen. Dat vond ik heel erg lief. Ook heb ik vandaag een valentijnskaart gekregen van een klasgenootje van mij. Hij is hem persoonlijk bij mij thuis in de brievenbus komen doen. Ik kreeg daar helemaal rode wangen van, of zou dat komen door de koorts? (daar kan ik me nu mooi achter verschuilen). Ik vind het in ieder geval ontzettend lief en ontzettend stoer dat ik een valentijnskaart heb ontvangen. Ik zou dus zeggen: "Stapvriendjes opgelet!"
Nu geef ik het woord aan Lieke.
Groetjes Janske
Dag lieve mensen,
Afgelopen zondag was het in Heeze kids on stage. Op die dag krijgen de kinderen van Heeze de kans om op een groot podium op te treden. Deze dag wordt georganiseerd door de heibessums en de kraaienvangers samen. Om die reden mogen wij als showgroep natuurlijk niet ontbreken. Aan ons was het de eer om de middag te openen. Daarna hebben we de rest van de middag in de tent van alle optredens genoten en kon een nieuwe schminkbeurt natuurlijk niet ontbreken. Eenmaal thuis eten en naar bed.
Maandag kwamen er ineens kriebels in mijn buik. Vandaag (dinsdag) zouden we namelijk open podium hebben. Ik was er helemaal klaar voor maar werd ook wel steeds een beetje meer zenuwachtig. Daarom was ik vanmorgen al om 6.00 uur wakker. Zo vroeg wakker zijn gaf me de tijd om mijn stukje nogmaals door te nemen en hier en daar nog wat dingen te veranderen. Daarna de afgesproken kleren aan en op naar school. Janske kon niet mee naar school omdat ze flinke koorts had. Dit vond ik heel zielig voor haar. Eenmaal op school heb ik de ochtend hard gewerkt. We hebben namelijk onze eerste vulpen gekregen en een nieuw schrift om in te schrijven. Eenmaal weer thuis voor de boterham hadden papa en mama geen leuk nieuws. Janske moest weer naar het ziekenhuis. Ik heb hier even heel hard van moeten huilen. Er ging van alles door mijn hoofd. Ik ga Janske missen- komt Janske vandaag nog naar huis- wie komt er naar mijn open podium kijken- en ga zo nog maar even door. Het werd vlug duidelijk dat papa met Janske naar Nijmegen zou gaan en dat mama naar mij kwam kijken. Ook was ik heel blij om te horen dat ook oma Hanny en oma Tumtum van de partij zouden zijn. Verder zou mama alles filmen en ook foto’s maken. Opgelucht ging ik dan ook uiteindelijk weer naar school. Om 14.00 uur was het tijd voor het open podium. We begonnen met een gedicht voor Valentijnsdag. Daarna mochten we een roos geven aan diegene die we het liefst vonden. Ik had mijn roos aan papa en mama willen geven maar mama alleen was voor nu ook goed. Vervolgens mochten we ombeurten ons zelf gemaakte verhaal voordragen. Ik was als allerlaatste en de juf vroeg dan ook even of ik niet extra zenuwachtig was geworden. Gelukkig was dit niet het geval en ik heb dan ook rustig mijn verhaal over Roos en vis voorgelezen. Nadat het podium weer leeg was mocht ik samen met 4 klasgenootjes op kusjes dag van K3 dansen. Dit dansje hadden we de afgelopen weken een paar keer geoefend. Ons optreden verliep dan ook vlekkeloos. Daarna was het de beurt aan de andere groepjes om te laten zien wat ze hadden voorbereid. Zo werd eronder meer gegoocheld, gedanst en gevoetbald. Na de afsluiting moesten we nog even terug naar de klas. Daar had de juf voor ons allemaal hartensnoepjes. Eenmaal thuis hebben we de roos een heel mooi plekje gegeven.
Na het zwemmen kwam het verdriet weer terug. Janske was nog niet thuis en dus wilde ik niet naar bed. Uiteindelijk hebben we een manier gevonden om er toch voor te zorgen dat Janske er een beetje bij was vanavond. Ik heb namelijk mama en Meike het boekje SUPER JANSKE voorgelezen. Daarna zijn Meike en ik tevreden gaan slapen.
Groetjes Lieke
-
14 Februari 2012 - 23:08
Joli Claes:
Ha Ke3
Ik doe weer vanalles verkeerd en ik ben nog niet eens begonnen.
Zal wel aan het late tijdstip liggen.
Nou Janske, dat was niet de bedoeling, zo vlak voor carnaval.
Ik hoop niet dat de koorts zo hoog oploopt dat je in Nijmegen carnaval moet gaan vieren.
Ik ga ervanuit dat je medicijnen snel z'n werk doen, en dat jij optijd weer opgeknapt bent.
Wat goed dat de uitslag van je hersenvocht zo geweldig was, dat is toch weer een zorg minder.
Nu goed blijven drinken, veel rusten, en dan hoop ik dat je snel weer beter bent.
Ha Lieke
Wat ben jij een druk bezet meisje, al die podiums waar jij op moet treden.
En daar ben jij toch niet zenuwachtig meer voor, jij bent al zo ervaren in die optredens.
Nee hoor, ik kan best begrijpen dat je kriebels in je buik had.
Het is altijd weer even spannend.
Maar het is allemaal heel goed gegaan lees ik, heel erg knap van jou.
En wat lief dat jij aan valentijnsdag gedacht hebt.
Veel plezier op school deze week, daat zal het ook nog wel een dolle boel worden denk ik.
Janske, Beterschap,
Dikke kus van ons. xxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
15 Februari 2012 - 07:10
DORRY:
HOI K 3 EN FAM.
NONDE KEI WAT GOED DAT JOU HERSENVOCHT GOED WAS?JOEPIE DAT IS GEWELDIG
DAT JIJ WAT ZIEK BENT IS NIET LEUK ?
MAAR IK DENK ZO DAT JOU LONGEN VOOR HET SPEKTAKEL SCHOON ZIJN ?
EN JOU OORONTSTEKING OOK OVER IS.
LIEKE WAT STRAAL JIJ MET JOU OPTREDEN?
KNAP VAN JOU DAT JIJ TOCH DE DANS DEED EN VOORLEZEN ONDANKS DAT JIJ JE WEER EENS ZORGEN MAAKTE OM JANSKE?
MAAR DE PMA'S ZITTEN OOK TE STRALEN DIE HEBBEN NOU EEN LEUKE DANS EN EEN VOORLEESBEURT MEE GEMAAKT.
DE FOTO'S ZIJN WEER GAAF.
NOU HUMMEL BETERSCHAP EEN DIKKE VETTE DORRY
-
15 Februari 2012 - 07:10
DORRY:
HOI K 3 EN FAM.
NONDE KEI WAT GOED DAT JOU HERSENVOCHT GOED WAS?JOEPIE DAT IS GEWELDIG
DAT JIJ WAT ZIEK BENT IS NIET LEUK ?
MAAR IK DENK ZO DAT JOU LONGEN VOOR HET SPEKTAKEL SCHOON ZIJN ?
EN JOU OORONTSTEKING OOK OVER IS.
LIEKE WAT STRAAL JIJ MET JOU OPTREDEN?
KNAP VAN JOU DAT JIJ TOCH DE DANS DEED EN VOORLEZEN ONDANKS DAT JIJ JE WEER EENS ZORGEN MAAKTE OM JANSKE?
MAAR DE PMA'S ZITTEN OOK TE STRALEN DIE HEBBEN NOU EEN LEUKE DANS EN EEN VOORLEESBEURT MEE GEMAAKT.
DE FOTO'S ZIJN WEER GAAF.
NOU HUMMEL BETERSCHAP EEN DIKKE VETTE DORRY
-
15 Februari 2012 - 07:12
DORRY:
HOI ALLEMAAL 2 KEER VERZONDEN IK WEET OOK NIET HOE IK DAT NU GEDAAN HEB ALAAAAF -
15 Februari 2012 - 08:35
Leanne:
Wat een goed nieuws dat het hersenvocht goed was...
... maarja dat je naar Nijmegen moest is natuurlijk minder goed nieuws!
Hoe gaat het nu met je Janske? Helpen de medicijnen een beetje?
Ik zal voor je duimen dat het snel weer beter met je gaat!
Groetjes Leanne -
15 Februari 2012 - 08:39
Tante Angela:
Hoi Lieke,
Jeetje wat zie jij er knap uit met die hartjes op je wangen. Wat goed van jou dat je ondanks de teleurstellingen zo goed heb voorgelezen en gedanst. Petje af. En wat een goed idee om het Super Janske boekje te lezen als je Janske mist.
Ik vond dat je het zondag ook al zo goed had gedaan met het dansen op dat hele grote podium. Je kan al helemaal met de grotere meiden meedansen, knap hoor!
Kijk met zijn allen maar veel naar die mooie roos die jij met veel liefde aan mama hebt gegeven maar waarvan iedereen weet dat die ook voor papa is.
Nog een paar daagjes rustig aan doen en goed op jezelf letten en dan op naar de volgende optredens.
Dikke knuffel tante Angela
Hoi Janske,
Jeetje mieneetje dat was weer een dag van tegenstellingen: Zeer goed nieuws m.b.t. je hersenvocht, maar helaas geen jubelstemming omdat je weer longontsteking hebt.
Zorg dat je goed drinkt en waarschijnlijk gaan de medicijnen snel hun werk doen zodat je weer opknapt, want carnaval in Nijmegen dat lijkt me niks!!!!
Zondag heb ik jou natuurlijk ook Super goed zien dansen op dat grote podium, ik stond er versteld van dat jij al zo goed kan dansen. Kei stoer!
Heeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel beterschap van ons allemaal.
Dikke knuffel tante Angela
Hoi Meike,
Je hebt wel geen verhaaltje geschreven maar ik wilde toch laten weten dat ik je bijna niet herkende met dat mooie lieveheersbeestje op je gezichtje, is dat beestje er al af of vond het lieveheersbeestje jou zo lief dat hij er niet af wilde?
Dikke knuffel tante Angela
Ferry en Joke,
Gefeliciteerd met de goede uitslag van het hersenvocht en veel sterkte met het verzorgen etc. van Janske's long- en oorontsteking.
groetjes Angela -
15 Februari 2012 - 09:33
Marian En Maarten:
Lieve Joke en Ferry,
Hoera! hoera! Het beste nieuws is toch dat er geen leukemiecellen gevonden zijn. Super. Hier hebben jullie het allemaal voor gedaan!!!!
Lieve Jankse,
Maar ja, dan dat linkerkantje oor en long. Dat is ook geen eitje. Hopelijk knap je gauw op met de medicijnen, rust, en slapen onder een lekker warm dekbedje. Carnaval komt ook volgend jaar weer. Waarom is dat festijn toch ook nooit eens lekker in de zomer?
Lieve Lieke,
Je ben een een kei! Wat een mooie foto's. En dat je al met een vulpen kunt schrijven. Dat is spannend he.
Lieve Meike,
Wat ben je mooi op de foto. Je gaat vast naar school alsof je nooit anders hebt gedaan.
Een dikke kus voor jullie alle 5. -
15 Februari 2012 - 10:09
Marleen:
Wat een gemengde gevoelens allemaal weer. Het nieuws van janske is geweldig! Super! Maar dan toch weer naar het ziekenhuis en weer een longontsteking en ook nog een oorontsteking, bah.
En dan Lieke's optreden, wat een leuke foto's, ook super, maar ik snap het verdriet heel goed.
Jullie hebben het weer goed opgelost. Knap hoor om aan iedereen te blijven denken als het niet gaat zoals jullie zouden willen.
Hoop dat de ontstekingen snel over zijn, en jullie alles weer met 'n vijfjes kunnen doen.
groetjes uit Utrecht
-
15 Februari 2012 - 10:29
Ellen:
Potverdikkie, het blijft ook maar allemaal aan de gang he.
Gelukkig is er niks ernstigs met jou Janske en ga je gewoon helemaal opknappen! Daar ben ik van overtuigd met zoveel lieve mensen om je heen!
Lieke, wat zag jij er super mooi uit met het open podium zeg! En wat knap gedaan!! Volgens mij ga jij later een hele beroemde danseres worden! En dan kunnen wij allemaal zeggen; dat hadden wij al laaaaaaang gezien!!
Lieve Janske, beterschap voor nu en hopelijk ben je weer snel de oude!
Wat groeien jouw haartjes trouwens snel zeg! Ik had je bijna niet meer herkend met de schminck op je gezicht!
Veel liefs en een dikke kus voor jullie allemaal! -
15 Februari 2012 - 14:06
Frank En Heidi :
Hallo daar in Heeze
Gelukkig.... het belangrijkste ... is dat je hersenvocht goed is.
Enne die longonsteking komt wel weer goed.
En Lieke is gewoon een talent. als je ziet hoeveel fans ze heeft.
Wel jammer dat papa en mama niet allebei mee konden. Je zou zeggen dat je er aan gewent bent maar het went nooit
Nu maar veel drinken zodat je met de carnaval mooi mee kan doen.
Succes allemaal
Groetjes uit Leende
-
16 Februari 2012 - 19:14
DORRY:
HOI K 3 EN FAM,
HUMMEL KNAP JIJ AL EEN BEETJE OP?
IK DENK DAT DE MEDICIJNEN WEL VLUG ZULLEN HELPEN?
IK HOOP VAN HARTE DAT OVER EEN PAAR DAGEN ALLES WEER VERLEDEN TUIJD WAS.
LIEKE HEB JIJ GEEN SPIERPIJN VAN HET DANSEN?
EN MEIKE HEB JIJ NOG ZO'N ZIN IN NAAR SCHOOL GAAN?
ALLEMAAL HET ALLERBESTE EEN DIKKE VETTE DORRY
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
