2011
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
31 December 2011 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
2011, met voor mij als belangrijkste gebeurtenis dat de behandeling tegen Leukemie er op zit. Dat ik boven aan de top sta. Natuurlijk heb ik zelf ook wel eens gedacht dat ik het niet zou gaan halen, maar met de steun van jullie en de onvoorwaardelijke inzet van de dokters en zusters is het mij gelukt. Eigenlijk kan ik het hier wel bij laten, maar er is nog zoveel meer gebeurd.
2011, het jaar waarin Super Janske een gezicht kreeg. In dit geval niet mijn gezicht, want dat veranderde veel te vaak. Nee, het gezicht wat Saskia Halfmouw getekend heeft, aangevuld met het mooie verhaal van Enith Vlooswijk en de super gave liedjes van Bart de Win en zijn medemuzikanten. En natuurlijk iedereen die daaraan verder heeft meegewerkt. Een geweldige boekpresentatie, met een hele grote opkomst en de goede verkoop van het CD/boekje met de opbrengsten voor de goede doelen. Ook het Nijmegen ziekenhuis heeft een grote bestelling geplaatst en alle kindjes die in het Nijmegen ziekenhuis komen en met kanker te maken krijgen, krijgen nu van het Nijmegen ziekenhuis het CD/boekje Super Janske. Ik hoop dat ze daar ook steun aan hebben.
2011, het jaar waarin zoveel mensen ons verbaasd hebben. In 2009 waren we wel eens bang dat we er alleen voor zouden komen te staan. Want wat moet je nu met een gezin dat kanker heeft? Het leven heeft zoveel meer te bieden. Het tegendeel is waar. Er zijn alleen maar mensen bijgekomen. Wij zijn dan ook blij dat we met jullie hebben kunnen vieren dat de behandeling er op zit. Of je nu van afstand meeleefde of ons bijna dagelijks ondersteunde, we hebben het als een warm bad ervaren. Natuurlijk moesten we het zelf doen en nog specifieker, ik moest het zelf doen. En dan sta je onder grote spanning en dan is het niet altijd even leuk om in onze omgeving te verblijven. Weglopen is dan het makkelijkst, maar het is nog steeds ongelofelijk hoe weinig mensen aan die optie gedacht hebben, of in ieder geval uitgevoerd hebben. En zelfs nu, bijna een half jaar na de behandeling is er nog zoveel begrip. Wij weten ook dat wij nooit terug kunnen doen wat jullie voor ons gedaan hebben, daarom maar dat ene woordje: BEDANKT
2011, het jaar waarin we tijdens de grote vakantie niet weg zouden gaan, maar uiteindelijk twee keer weg zijn geweest. Een weekje naar Friesland en een weekje naar Zeeland. Eigenlijk zou de behandeling nog niet klaar zijn geweest tijdens die vakanties. Onverwacht was het wel zo en we hebben er twee keer heerlijk van genoten. Het was ook leuk dat we tijdens de vakantie in Zeeland Bart de Win zijn tegen gekomen en een heerlijk dagje hebben gehad met Janske, Pleun, Irene en Ferdi.
2011, het jaar van het grote afscheidsfeest. Het feest waar we nog vaak aan terugdenken. Zoveel mensen die blij waren dat ik afscheid kon nemen van de Chemo Kaspers. Dat ik afscheid kon nemen van de kanker. En dat ik nu weer kan bouwen aan mijn eigen leven. Een feest om nooit meer te vergeten. En dan natuurlijk alle vlaggen die iedereen had gemaakt. Het is een hele grote doos vol en het is heerlijk om ze nog eens te bekijken. Iedereen bedankt, wij hebben super van dit feest genoten. Ik zal dan ook nooit meer een betere reden vinden om een feest te geven.
2011, het jaar van Alpe d'Huzes. Dit jaar waren het Leon en papa die omhoog fietste. Het was voor ons allemaal een fantastische ervaring. En ook dit jaar, het ontstaan van het Team Super Janske, waarin maar liefst 16 personen in 2012 het gevecht met de Alpe d'Huez aangaan, waaronder mama en papa. Lopend of op de fiets, met als doel zoveel mogelijk geld op te halen voor het KWF kankerbestrijding.
2011, het jaar waarin ik weer volle dagen naar school ben geweest. Waarin ik geen Super Janske meer was, maar gewoon Janske Beks, een kleuter uit Heeze.
2011, het jaar van het afscheid van Chemo Kasper. Heel anders dan we hadden verwacht en dus ook geheel onverwacht heb ik onbewust afscheid genomen van Chemo Kasper. Ineens was het klaar. Ik ben blij dat hij mij zo geholpen heeft, maar ik mis hem geen moment.
2011, het jaar van de nieuwe haren. Geen kaal bolletje meer, maar inmiddels al wat krullen. Ook het jaar waarin ik voor het eerst weer een staartje had. Van het begin was het nog een zoekplaatje, maar inmiddels ben ik al met 3 staartjes naar school geweest. Ik vind het zo fijn om mijn haren 's morgens voor de spiegel te doen.
2011, het jaar van de vermoeidheid. De vermoeidheid aan het einde van de behandeling. Mijn lichaam was op en dus betekende dat het einde van de behandeling. Daar ben ik redelijk van hersteld, maar aan het einde van 2011 was ik weer moe. Moe van alle indrukken die het normale leven op mij maken. Moe van het herstellen van twee jaar zware chemo therapie, maar vooral ook voldaan.
2011, het jaar waarin we de schade een beetje kunnen opnemen. Nu de rookwolken van de bominslag aan het wegtrekken zijn, kunnen we bekijken hoe we ervoor staan. Wij als gezin en ieder voor zich. Want als 1 iemand in je gezin kanker heeft, dan heb je het allemaal. Nu is iedereen zijn eigen weg weer aan het zoeken in het normale leven, de normale wereld. Voor mij levert dat nog wel wat beperkingen op, maar ook daar wordt aan gewerkt.
2011, het jaar waarin ik mijn eerste rapport kreeg. Dat vind ik nog steeds super gaaf.
2011, het jaar van de nacontroles. Gewoon naar het ziekenhuis om bloed af te geven voor onderzoek en even met de dokter te kletsen. Niks geen vreemde stoffen meer in mijn lijf, maar puur natuur Janske.
2011, het jaar van de echte kerstboom. Elke ochtend genieten we weer opnieuw van de echte kerstboom in ons huis.
2011, het jaar van mijn wensdag. De dag waar mijn allergrootste wens(en) zijn uitgekomen. Vervoer in verschillende voertuigen, zoals limousine, vliegtuig, stoomtrein en kabelbaan. En voor mij het belangrijkste, boven op de berg komen. Samen met Lieke, Meike, papa, mama en de opa's en oma's alvast een voorproefje nemen van het uitzicht als je op de top staat.
2011, het jaar van de longontstekingen. Halverwege het jaar drie keer achter elkaar, waardoor mijn lichaam helemaal uitgeput raakte en iedereen vreesde voor het ergste. Uiteindelijk is daardoor de beslissing genomen om te stoppen met de behandeling. En dan de longontsteking van nu, waardoor iedereen opgelucht is dat het een longontsteking is en niet de leukemie die terug is.
2011, het jaar dat ik weer zelf ben gaan eten. Halverwege het jaar moest het slangetje nog terug in mijn neus, omdat eten niet meer lukte. Nu eet ik weer gewoon met de pot mee.
2011, het jaar waarin ik mijn eerste optreden had met de Sweet Candy. Vorig jaar mocht ik al een keer mee oefenen, maar nu voor het echt optreden, samen met mijn grote zus Lieke. Kei gaaf!
2011, het jaar waarin ik weer ben gaan groeien. Bijna twee jaar werd ik maar niet groter. Ik had mijn energie ergens anders voor nodig, maar nu groei ik elke maand wel een centimeter.
2011, het jaar waarin de "einde behandeling" kraal aan mijn kanjerketting kwam. De ketting die mijn verhaal verteld van twee jaar strijden tegen leukemie. De ketting die een prominente plaats heeft gekregen in onze woonkamer. De ketting waar ik zo trots op ben. De ketting waar ik ook veel steun aan heb gehad.
2011, het jaar waarin mama in de 'Vriendin' stond met een interview en ook nog eens met mooie foto's van mij samen met mama.
2011, het jaar waarin ik 5 jaar mocht worden. Voor mij zal het altijd bijzonder blijven om er weer een jaar bij te krijgen, want vanzelfsprekend is dat niet.
2011, het jaar van naar de toekomst kijken. 2012 ligt nu voor ons en daar liggen weer veel kansen of anders gezegd: Achter een berg van moeilijkheden ligt een land vol mogelijkheden!
Ik hoop voor iedereen dat het beste van 2011 het slechtste voor 2012 mag zijn!
Voor iedereen een hele prettige jaarwisseling, uiteraard ook namens Lieke, Meike, papa en mama.
Groetjes Janske
2011, met voor mij als belangrijkste gebeurtenis dat de behandeling tegen Leukemie er op zit. Dat ik boven aan de top sta. Natuurlijk heb ik zelf ook wel eens gedacht dat ik het niet zou gaan halen, maar met de steun van jullie en de onvoorwaardelijke inzet van de dokters en zusters is het mij gelukt. Eigenlijk kan ik het hier wel bij laten, maar er is nog zoveel meer gebeurd.
2011, het jaar waarin Super Janske een gezicht kreeg. In dit geval niet mijn gezicht, want dat veranderde veel te vaak. Nee, het gezicht wat Saskia Halfmouw getekend heeft, aangevuld met het mooie verhaal van Enith Vlooswijk en de super gave liedjes van Bart de Win en zijn medemuzikanten. En natuurlijk iedereen die daaraan verder heeft meegewerkt. Een geweldige boekpresentatie, met een hele grote opkomst en de goede verkoop van het CD/boekje met de opbrengsten voor de goede doelen. Ook het Nijmegen ziekenhuis heeft een grote bestelling geplaatst en alle kindjes die in het Nijmegen ziekenhuis komen en met kanker te maken krijgen, krijgen nu van het Nijmegen ziekenhuis het CD/boekje Super Janske. Ik hoop dat ze daar ook steun aan hebben.
2011, het jaar waarin zoveel mensen ons verbaasd hebben. In 2009 waren we wel eens bang dat we er alleen voor zouden komen te staan. Want wat moet je nu met een gezin dat kanker heeft? Het leven heeft zoveel meer te bieden. Het tegendeel is waar. Er zijn alleen maar mensen bijgekomen. Wij zijn dan ook blij dat we met jullie hebben kunnen vieren dat de behandeling er op zit. Of je nu van afstand meeleefde of ons bijna dagelijks ondersteunde, we hebben het als een warm bad ervaren. Natuurlijk moesten we het zelf doen en nog specifieker, ik moest het zelf doen. En dan sta je onder grote spanning en dan is het niet altijd even leuk om in onze omgeving te verblijven. Weglopen is dan het makkelijkst, maar het is nog steeds ongelofelijk hoe weinig mensen aan die optie gedacht hebben, of in ieder geval uitgevoerd hebben. En zelfs nu, bijna een half jaar na de behandeling is er nog zoveel begrip. Wij weten ook dat wij nooit terug kunnen doen wat jullie voor ons gedaan hebben, daarom maar dat ene woordje: BEDANKT
2011, het jaar waarin we tijdens de grote vakantie niet weg zouden gaan, maar uiteindelijk twee keer weg zijn geweest. Een weekje naar Friesland en een weekje naar Zeeland. Eigenlijk zou de behandeling nog niet klaar zijn geweest tijdens die vakanties. Onverwacht was het wel zo en we hebben er twee keer heerlijk van genoten. Het was ook leuk dat we tijdens de vakantie in Zeeland Bart de Win zijn tegen gekomen en een heerlijk dagje hebben gehad met Janske, Pleun, Irene en Ferdi.
2011, het jaar van het grote afscheidsfeest. Het feest waar we nog vaak aan terugdenken. Zoveel mensen die blij waren dat ik afscheid kon nemen van de Chemo Kaspers. Dat ik afscheid kon nemen van de kanker. En dat ik nu weer kan bouwen aan mijn eigen leven. Een feest om nooit meer te vergeten. En dan natuurlijk alle vlaggen die iedereen had gemaakt. Het is een hele grote doos vol en het is heerlijk om ze nog eens te bekijken. Iedereen bedankt, wij hebben super van dit feest genoten. Ik zal dan ook nooit meer een betere reden vinden om een feest te geven.
2011, het jaar van Alpe d'Huzes. Dit jaar waren het Leon en papa die omhoog fietste. Het was voor ons allemaal een fantastische ervaring. En ook dit jaar, het ontstaan van het Team Super Janske, waarin maar liefst 16 personen in 2012 het gevecht met de Alpe d'Huez aangaan, waaronder mama en papa. Lopend of op de fiets, met als doel zoveel mogelijk geld op te halen voor het KWF kankerbestrijding.
2011, het jaar waarin ik weer volle dagen naar school ben geweest. Waarin ik geen Super Janske meer was, maar gewoon Janske Beks, een kleuter uit Heeze.
2011, het jaar van het afscheid van Chemo Kasper. Heel anders dan we hadden verwacht en dus ook geheel onverwacht heb ik onbewust afscheid genomen van Chemo Kasper. Ineens was het klaar. Ik ben blij dat hij mij zo geholpen heeft, maar ik mis hem geen moment.
2011, het jaar van de nieuwe haren. Geen kaal bolletje meer, maar inmiddels al wat krullen. Ook het jaar waarin ik voor het eerst weer een staartje had. Van het begin was het nog een zoekplaatje, maar inmiddels ben ik al met 3 staartjes naar school geweest. Ik vind het zo fijn om mijn haren 's morgens voor de spiegel te doen.
2011, het jaar van de vermoeidheid. De vermoeidheid aan het einde van de behandeling. Mijn lichaam was op en dus betekende dat het einde van de behandeling. Daar ben ik redelijk van hersteld, maar aan het einde van 2011 was ik weer moe. Moe van alle indrukken die het normale leven op mij maken. Moe van het herstellen van twee jaar zware chemo therapie, maar vooral ook voldaan.
2011, het jaar waarin we de schade een beetje kunnen opnemen. Nu de rookwolken van de bominslag aan het wegtrekken zijn, kunnen we bekijken hoe we ervoor staan. Wij als gezin en ieder voor zich. Want als 1 iemand in je gezin kanker heeft, dan heb je het allemaal. Nu is iedereen zijn eigen weg weer aan het zoeken in het normale leven, de normale wereld. Voor mij levert dat nog wel wat beperkingen op, maar ook daar wordt aan gewerkt.
2011, het jaar waarin ik mijn eerste rapport kreeg. Dat vind ik nog steeds super gaaf.
2011, het jaar van de nacontroles. Gewoon naar het ziekenhuis om bloed af te geven voor onderzoek en even met de dokter te kletsen. Niks geen vreemde stoffen meer in mijn lijf, maar puur natuur Janske.
2011, het jaar van de echte kerstboom. Elke ochtend genieten we weer opnieuw van de echte kerstboom in ons huis.
2011, het jaar van mijn wensdag. De dag waar mijn allergrootste wens(en) zijn uitgekomen. Vervoer in verschillende voertuigen, zoals limousine, vliegtuig, stoomtrein en kabelbaan. En voor mij het belangrijkste, boven op de berg komen. Samen met Lieke, Meike, papa, mama en de opa's en oma's alvast een voorproefje nemen van het uitzicht als je op de top staat.
2011, het jaar van de longontstekingen. Halverwege het jaar drie keer achter elkaar, waardoor mijn lichaam helemaal uitgeput raakte en iedereen vreesde voor het ergste. Uiteindelijk is daardoor de beslissing genomen om te stoppen met de behandeling. En dan de longontsteking van nu, waardoor iedereen opgelucht is dat het een longontsteking is en niet de leukemie die terug is.
2011, het jaar dat ik weer zelf ben gaan eten. Halverwege het jaar moest het slangetje nog terug in mijn neus, omdat eten niet meer lukte. Nu eet ik weer gewoon met de pot mee.
2011, het jaar waarin ik mijn eerste optreden had met de Sweet Candy. Vorig jaar mocht ik al een keer mee oefenen, maar nu voor het echt optreden, samen met mijn grote zus Lieke. Kei gaaf!
2011, het jaar waarin ik weer ben gaan groeien. Bijna twee jaar werd ik maar niet groter. Ik had mijn energie ergens anders voor nodig, maar nu groei ik elke maand wel een centimeter.
2011, het jaar waarin de "einde behandeling" kraal aan mijn kanjerketting kwam. De ketting die mijn verhaal verteld van twee jaar strijden tegen leukemie. De ketting die een prominente plaats heeft gekregen in onze woonkamer. De ketting waar ik zo trots op ben. De ketting waar ik ook veel steun aan heb gehad.
2011, het jaar waarin mama in de 'Vriendin' stond met een interview en ook nog eens met mooie foto's van mij samen met mama.
2011, het jaar waarin ik 5 jaar mocht worden. Voor mij zal het altijd bijzonder blijven om er weer een jaar bij te krijgen, want vanzelfsprekend is dat niet.
2011, het jaar van naar de toekomst kijken. 2012 ligt nu voor ons en daar liggen weer veel kansen of anders gezegd: Achter een berg van moeilijkheden ligt een land vol mogelijkheden!
Ik hoop voor iedereen dat het beste van 2011 het slechtste voor 2012 mag zijn!
Voor iedereen een hele prettige jaarwisseling, uiteraard ook namens Lieke, Meike, papa en mama.
Groetjes Janske
-
31 December 2011 - 20:37
Annie:
Ja Janske en de hele familie,
366 kansen op een mooie dag,
grijp alle kansen in 2012. -
31 December 2011 - 22:08
DORRY:
HOI KE 3 EN DE FAM VAN DE MEIDEN.
\HUMMEL WAT EEN BERICHT SUPER HOOR MAAR OOK DOOD ENG .
AL DIE SPANNING VOOR HET GEWONE LEVEN DAT TUSSEN HAAKJES.
MAAR HET IS JOU GELUKT DIVA.
EEN MOOIE KOP MET HAREN EEN RAPPORT EEN OPTREDEN EN NOG ZO VEEL MEER .
MAAR OOK STEEDS DE SPANNING ALS JIJ BLOED MOET PRIKKEN MOET HOESTEN MOE BENT BLAUWE PLEKKEN KRIJGT EN PIJNTJES DAT IS VOOR JULLIE BIJNA ONVERDRAAGLIJK EN VOOR JOU VOLGELINGEN OOK BEST MOEILIJK.
MAAR MEISJE JE GAAT HET NIEUWE JAAR IN MET EEN BUBBELE LONGONTSTEKING .
MAAR GEEN LEUKEMIE NONDE KNOL WAT EEN GEVOELENS KUNNEN ER DOOR EEN LIJF GAAN.
HUMMEL JIJ HEBT HET GEREDT EN BLIJFT HET REDDEN GELOOF MIJ MAAR .
EEN DRIEDUBBELE DIKKE VETTE DORRY -
31 December 2011 - 23:59
Vera:
Lieve Beksjes,
Wat een mooie samenvatting van 2011! Wat heerlijk dat we 2012 weer samen kunnen gaan vullen met nieuwe belevenissen. Veel geluk, gezondheid, geduld, begrip, kracht en liefde gewenst voor jullie allemaal!!
Liefs,
Vera & Co. -
01 Januari 2012 - 00:46
Joli Claes:
Ha Ke3 en familie
2011 nu letterlijk en figuurlijk afgesloten.
2012 gaat nu beginnen.
Met allerlei nieuwe kansen, nieuwe ontdekkingen en leermomenten.
Maar vooral met alle liefde, warmte, geluk en het belangrijkste gezondheid.
Dat 2012 al jullie wensen mag vervullen.
Een heel gelukkig nieuwjaar allemaal.
Dikke kus van ons, xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
01 Januari 2012 - 11:11
Lambert En Tineke:
Hoi Janske,
Het was me een jaartje wel, 2011!!
Een jaar om snel te vergeten? Er waren gelukkig ook véél mooie momenten om nóóit te vergeten!!! En nu is het dan 2012, wat zal het bieden??? Wij hopen dat het voor jullie allemaal een gezond jaar zal zijn!! Dat is toch het allerbelangrijkst! Verder veel plezier op school, met dansen , spelen met je zusjes en vriendjes. Voor Joke en Ferry, een goede gezondheid en veel succes op werk, én op de Alpe d Huzes. Kortom, het wordt vast en zeker een goed 2012!
PROOST!!!!!!!!!!!!!!!!
Lambert en Tineke -
01 Januari 2012 - 13:01
Leanne En Walter:
Wat was het een jaar.. Een jaar met mindere momenten, maar ook veel leuke momenten..
Wij wensen jullie héél veel mooie momenten toe in 2012! Een gelukkig, gezellig, maar vooral gezond nieuw jaar..
Groetjes, Walter en Leanne -
01 Januari 2012 - 13:23
DORRY:
HOI HUMMEL EN FAM.
HEBBEN JULLIE NET GEEN BONS TEGEN HET RAAM GEHOORD.
IK HEB NAMELIJK EEN JOEKEL VAN EEN KLODDER ENERGIE NAAR DE POLDER GESMETEN.
DE KLODDER GING HOGER DAN GISTERENAVOND ONZE WENSBALLON EN DIE GING AL ZO HOOG DIE ZAL NU AL WEL IN AFRIKA AANGEKOMEN ZIJN.
ALS JIJ VAN DE WEEK HEELVEEL FANTA HEBT DAN WEET JE WAARVAN -
01 Januari 2012 - 16:47
Marleen En Niek:
Lieve janske,
Wat heb je dat mooi opgeschreven!
Wij wensen jou en papa, mama, lieke en meike ook een SUPER 2012 toe.
En die afsluitende zin vinden we heel mooi, dat het beste van 2011 het slechtste voor 2012 mag zijn.
Geniet van 2012!
-
01 Januari 2012 - 19:07
Ina Vos:
Beste familie Beks,
Ik wil jullie een mooi, maar vooral gezond 2012 toewensen.
Een hele mooie samenvatting van 2011.
Een jaar met heel veel moeilijke momenten maar ook bijzonder mooie momenten.
Janske beginnen de pufjes en de roze tabletjes al te werken? Wordt het hoesten al wat minder?
Heel veel beterschap hoor enne...zet hem op hoor!
Groetjes, Ina Vos -
02 Januari 2012 - 09:15
Christel De Heij:
Beste familie Beks,
heel vervelend dat jullie het jaar zo hebben moeten afsluiten, ik dacht nee he hun weer.
Wij hopen dat 2012 jullie heel veel goeds mag brengen. Vooral veel goede gezondheid.
( wij volgen jullie nog steeds op de achtergrond en leven erg met jullie mee )
Groetjes Christel (Vinck), Casper en Aimee -
02 Januari 2012 - 13:53
De Stapvriendjes:
Hoi Lieve vriendinnetjes Beks.....
Onze mama's waren weer even stil na het lezen van bovenstaand stuk... wat mooi samengevat......
Ja wat was het een jaar....
Een jaar met ups en downs, maar ook vele leuke momenten..
Wij willen alleen maar zeggen, Een heel gelukkig, gezellig knallend, fietsend, wandelend maar bovenal gezond 2012 gewenst!!!!!
Liefs, Jens, Brent, Sven ,Daisy en Fenne
Ook namens onze mama's en papa's.....
-
02 Januari 2012 - 20:07
Fam. Van Noort:
2011 was een veelbewogen jaar voor jullie.
We hopen van harte dat 2012 een wat rustiger jaar zal worden, met heel veel mooie momenten en een goede gezondheid voor jullie alle 5. -
02 Januari 2012 - 22:44
Hetty:
Hallo allemaal,
Wij willen jullie fijn, gezellig en een gezond 2012 toewensen!
Groetjes Adri en Hetty -
02 Januari 2012 - 23:52
Ineke En Peter:
Dag Janske, Lieke, Meike Joke en Ferry
Een hele mooie samenvatting van wat er allemmaal is gebeurd in 2011. We hopen dat 2012 voor jullie allemaal een jaar zal worden vol met hoogtepunten en dat iedereen zijn weg naar het normale leven weer helemaal zal vinden.
Veel liefs van ons -
03 Januari 2012 - 08:32
DORRY:
HOI KE3 EN FAM.
ALLES EEN BEETJE RUSTIG?
IS DE BOOM NOG NIET KAAL?
BEN JIJ NOG ERG MOE?
2012 IS WEER EEN HEEL ANDER JAAR .
VEEL WIND REGEN MAAR MIJ HOOR JE NIET KLAGEN HET IS WINTER.
IN HUIS IS HET LEKKER KNUS DUS WAT WIL JE?
DIT WAS ZOMAAR EEN BERICHTJE , IK WEET IMMERS DAT JIJ MAAR EEN BUBBELE LONGONTSTEKING HEBT .
WAT STOM NU IK DIT TERUG LEES .
MAAR IEDEREEN WEET WAT IK BEDOEL.
MOET JIJ NOG VEEL HOESTEN EN TUFFEN HUMMEL?
IK WENS JOU BETERSCHAP EN NOG EEN KNOER LEUKE VAKANTIEWEEK .
EEN DIKKE VETTE DORRY -
05 Januari 2012 - 19:15
Sanne:
Lieve familie
Wij wensen jullie een gezond 2012!!
Liefs de familie Vrienten -
06 Januari 2012 - 20:11
Renske En Bram:
Hallo lieve familie Beks
Zo wat een mooie omschrijving van het afgelopen jaar! Natuurlijk willen wij jullie ook een heel goed 2012 wensen met alles wat er bij hoort!
En wij weten zeker dat 2012 voor jullie een bijzonder jaar zal worden. En dat zal voor Meike al heel snel beginnen.Maandag naar school spannend. Maar je hebt 2 zussen die je kunnen vertellen hoe het zal zijn. Geniet van je eerste dag op school. Natuurlijk willen wij alle verhalen lezen en zullen wij via jullie papa en onze papa wel horen hoe het gaat.......
Nu nog even samen genieten van jullie vakantie Lieke en Janske en dan hopelijk maandag alle 3 met veel goede zin naar school.
Voor mama Joke dat zal wel even stil worden in huis! Succes met de stilte in huis.
X Renske en Bram en natuurlijk ook van onze papa en mama -
06 Januari 2012 - 20:55
Janske:
Hoi janske,wat leuk dat we de zelfde naam hebben!
We volgen jou al een poosje.
En wat zijn we blij voor je,we hopen en duimen dat het goed
blijft gaan.
Je ben een SUPERKANJER!!!!!
Groetjes -
07 Januari 2012 - 15:34
DORRY:
HOI KE 3 EN FAM.
IK MOEST WEER EEN STUKJE MET JOU MAILEN.
HOE GAAT HET HUMMEL.
IS DE LONGONTSTEKING WAT BETER?
EN DE HOEST ?
KIJK MAAR UIT ALS JIJ WEER BUITEN MAG HET IS ZUUR WEER .
HEB JIJ TOCH EEN BEETJE KUNNEN GENIETEN VAN DE VAKANTIE ?
EN TOCH WAT KUNNEN SPELEN MET LIEKE EN MEIKE?
LUKT HET WEER OM WAT TE ETEN
HET IS AL VROEG DONKER MEISJE .
MAAR TOT NU TOE IS DE WINTER NOG NIET STRENG .
MAAR WAT NIET IS KAN NOG KOMEN HOOR.
IK WENS JOU EN DE REST EEN FIJNE ZONDAG EN HOOP DAT JE MAANDAG WEER EVEN NAAR SCHOOL MAG?
EEN DIKKE VETTE DORRY -
08 Januari 2012 - 13:52
Joli Claes:
Ha Ke3 en familie
Janske, hoe gaat het met jou ?
Ben je weer beter of gaat het nog niet zoals het moet.
De vakantie zit er weer op, dus morgen begint het 'gewone' leven weer.
Meike, morgen jou grote dag, voor de eerste keer naar school.
Ik ben zeer benieuwd hoe je dat gaat beleven.
Allemaal heel veel plezier op school morgen.
Geniet van deze zondag.
Dikke kus van ons. xxxxxxxxxxxxxx
P.S.: Janske mag je morgen weer naar school of is dat nog niet verstandig om te doen. -
09 Januari 2012 - 11:10
Ellen:
Super! Voor jullie ook nog de beste wensen en we hopen met zijn allen op een geweldig jaar!
Dikke kus voor jullie kanjers!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
