Feestjes op Janske style

Dag lieve mensen,

Ik zal jullie weer eens bij praten, want er is best wel weer wat gebeurd. We zijn gebleven bij mijn verjaardag en dat ik nu toch echt vijf jaar ben. Op vrijdag was oma Hanny jarig, dus daar ben ik ook nog even geweest. Ook op school was er volop feest in de feestweek vanwege het 60 jarig bestaan van de school. Dit feestprogramma heb ik in aangepaste vorm gevolgd. Zo heb ik tijdens de vossenjacht in de buggy gezeten en op donderdag ben ik tussendoor even naar huis geweest om uit te rusten, zodat ik bij de belangrijkst dingen aanwezig kon zijn.
Op vrijdag was ik ook nog uitgenodigd op een kinderfeestje. Het was kei gaaf, want het was een kookfeestje. Ook daar ben ik wel moe geweest, maar ik wilde niet naar huis. Ik ben daar lekker op de bank gaan liggen met een dekentje en toen de accu weer wat opgeladen was, heb ik weer deelgenomen aan het feestje.
Op zaterdag was het mijn eerste eigen kinderfeestje en dat is heel anders gelopen dan dat ik had gehoopt. Toen de kinderen kwamen lag ik op de bank en was niet echt fit. Ondanks dat de kinderen er waren bleef ik liggen. Uiteindelijk ben ik toch opgestaan en toen mocht ik de cadeautjes uitpakken. Daarna mochten we wafels versieren, maar ik beleefde daar weinig plezier aan en had al helemaal geen honger. We gingen met zijn alle buiten spelen, maar na enkele minuten kwam ik weer naar binnen en wilde op de bank liggen. Inmiddels was ik een straalkacheltje geworden, dus werd ik even getemperatuurd. En toen was het schrikken. 39,4 en dat betekend nog steeds een telefoontje naar Nijmegen. Daar waren ze duidelijk. Ondanks mijn eerste eigen kinderfeestje moest ik direct naar het Eindhoven ziekenhuis. Daar gingen alle beloftes. Niet meer naar het Eindhoven ziekenhuis en geen bloed meer uit mijn kastje halen. Ik heb gezwaaid naar mijn vriendinnetjes en 's avonds heb ik de foto's gekeken van mijn eigen kinderfeestje. Mama, Lieke en Meike zijn met mijn vriendinnetjes verder gegaan met het feestje en ik ben met papa naar het ziekenhuis gegaan.
En dan begint de hele procedure weer. Onderzoeken, bloed afneme, urine onderzoeken en wachten, wachten en nog eens wachten. Wat was het spannend, maar gelukkig viel het mee. Mijn bloedwaardes waren goed, ik had alleen een verhoogd CRP in mijn bloed. Ik kreeg voor een week antibiotica mee naar huis en toen ik 's avonds thuis kwam was alles alweer rustig. Mijn zusjes lagen al te slapen, al was met name Lieke ook weer erg geschrokken. Ik heb op mijn gemak de foto's gekeken en heb daarna lekker mijn bedje opgezocht.
Gelukkig ging het een dag later weer een stuk beter met me. Toen was mama jarig en ik heb dit feestje gewoon mee kunnen vieren. Natuurlijk moet ik dan wel wat rustmomenten inbouwen, maar daar hoor je mij niet over klagen. Zelf noem ik dit feestjes vieren op de Janske style.
De rest van de week is het goed gegaan met mij. Ik slaap veel in mijn eigen bed, dus mijn haren groeien goed. Ook ben ik aan het loskomen van papa en mama. Na twee jaar heel intensief bij hun in de buurt te zijn geweest is het nu mijn tijd om juist ergens anders te gaan spelen. Ik vind het heerlijk om met vriendjes en vriendinnetjes af te spreken en dat gaat ook prima. Ook krijg ik volop mijn streken terug, maar dat vertel ik wel een andere keer.
Zoals ook ik aan het ontdekken ben hoe het leven nu eigenlijjk in elkaar zit, zo is heel het gezin momenteel bezig om te wennen aan het normale leeftijd. Nu heeft het ziekenhuisbezoek van afgelopen zaterdag toch weer wat twijfels gebracht en ga je vanzelf weer een paar stapjes terug. Gelukkig knap ik dan weer vlug op en kunnen we weer wat stapjes vooruit doen.
Zo, dat was even in vogelvlucht hoe het hier gaat.

Groetjes Janske