Feestjes op Janske style
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
24 September 2011 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Ik zal jullie weer eens bij praten, want er is best wel weer wat gebeurd. We zijn gebleven bij mijn verjaardag en dat ik nu toch echt vijf jaar ben. Op vrijdag was oma Hanny jarig, dus daar ben ik ook nog even geweest. Ook op school was er volop feest in de feestweek vanwege het 60 jarig bestaan van de school. Dit feestprogramma heb ik in aangepaste vorm gevolgd. Zo heb ik tijdens de vossenjacht in de buggy gezeten en op donderdag ben ik tussendoor even naar huis geweest om uit te rusten, zodat ik bij de belangrijkst dingen aanwezig kon zijn.
Op vrijdag was ik ook nog uitgenodigd op een kinderfeestje. Het was kei gaaf, want het was een kookfeestje. Ook daar ben ik wel moe geweest, maar ik wilde niet naar huis. Ik ben daar lekker op de bank gaan liggen met een dekentje en toen de accu weer wat opgeladen was, heb ik weer deelgenomen aan het feestje.
Op zaterdag was het mijn eerste eigen kinderfeestje en dat is heel anders gelopen dan dat ik had gehoopt. Toen de kinderen kwamen lag ik op de bank en was niet echt fit. Ondanks dat de kinderen er waren bleef ik liggen. Uiteindelijk ben ik toch opgestaan en toen mocht ik de cadeautjes uitpakken. Daarna mochten we wafels versieren, maar ik beleefde daar weinig plezier aan en had al helemaal geen honger. We gingen met zijn alle buiten spelen, maar na enkele minuten kwam ik weer naar binnen en wilde op de bank liggen. Inmiddels was ik een straalkacheltje geworden, dus werd ik even getemperatuurd. En toen was het schrikken. 39,4 en dat betekend nog steeds een telefoontje naar Nijmegen. Daar waren ze duidelijk. Ondanks mijn eerste eigen kinderfeestje moest ik direct naar het Eindhoven ziekenhuis. Daar gingen alle beloftes. Niet meer naar het Eindhoven ziekenhuis en geen bloed meer uit mijn kastje halen. Ik heb gezwaaid naar mijn vriendinnetjes en 's avonds heb ik de foto's gekeken van mijn eigen kinderfeestje. Mama, Lieke en Meike zijn met mijn vriendinnetjes verder gegaan met het feestje en ik ben met papa naar het ziekenhuis gegaan.
En dan begint de hele procedure weer. Onderzoeken, bloed afneme, urine onderzoeken en wachten, wachten en nog eens wachten. Wat was het spannend, maar gelukkig viel het mee. Mijn bloedwaardes waren goed, ik had alleen een verhoogd CRP in mijn bloed. Ik kreeg voor een week antibiotica mee naar huis en toen ik 's avonds thuis kwam was alles alweer rustig. Mijn zusjes lagen al te slapen, al was met name Lieke ook weer erg geschrokken. Ik heb op mijn gemak de foto's gekeken en heb daarna lekker mijn bedje opgezocht.
Gelukkig ging het een dag later weer een stuk beter met me. Toen was mama jarig en ik heb dit feestje gewoon mee kunnen vieren. Natuurlijk moet ik dan wel wat rustmomenten inbouwen, maar daar hoor je mij niet over klagen. Zelf noem ik dit feestjes vieren op de Janske style.
De rest van de week is het goed gegaan met mij. Ik slaap veel in mijn eigen bed, dus mijn haren groeien goed. Ook ben ik aan het loskomen van papa en mama. Na twee jaar heel intensief bij hun in de buurt te zijn geweest is het nu mijn tijd om juist ergens anders te gaan spelen. Ik vind het heerlijk om met vriendjes en vriendinnetjes af te spreken en dat gaat ook prima. Ook krijg ik volop mijn streken terug, maar dat vertel ik wel een andere keer.
Zoals ook ik aan het ontdekken ben hoe het leven nu eigenlijjk in elkaar zit, zo is heel het gezin momenteel bezig om te wennen aan het normale leeftijd. Nu heeft het ziekenhuisbezoek van afgelopen zaterdag toch weer wat twijfels gebracht en ga je vanzelf weer een paar stapjes terug. Gelukkig knap ik dan weer vlug op en kunnen we weer wat stapjes vooruit doen.
Zo, dat was even in vogelvlucht hoe het hier gaat.
Groetjes Janske
Ik zal jullie weer eens bij praten, want er is best wel weer wat gebeurd. We zijn gebleven bij mijn verjaardag en dat ik nu toch echt vijf jaar ben. Op vrijdag was oma Hanny jarig, dus daar ben ik ook nog even geweest. Ook op school was er volop feest in de feestweek vanwege het 60 jarig bestaan van de school. Dit feestprogramma heb ik in aangepaste vorm gevolgd. Zo heb ik tijdens de vossenjacht in de buggy gezeten en op donderdag ben ik tussendoor even naar huis geweest om uit te rusten, zodat ik bij de belangrijkst dingen aanwezig kon zijn.
Op vrijdag was ik ook nog uitgenodigd op een kinderfeestje. Het was kei gaaf, want het was een kookfeestje. Ook daar ben ik wel moe geweest, maar ik wilde niet naar huis. Ik ben daar lekker op de bank gaan liggen met een dekentje en toen de accu weer wat opgeladen was, heb ik weer deelgenomen aan het feestje.
Op zaterdag was het mijn eerste eigen kinderfeestje en dat is heel anders gelopen dan dat ik had gehoopt. Toen de kinderen kwamen lag ik op de bank en was niet echt fit. Ondanks dat de kinderen er waren bleef ik liggen. Uiteindelijk ben ik toch opgestaan en toen mocht ik de cadeautjes uitpakken. Daarna mochten we wafels versieren, maar ik beleefde daar weinig plezier aan en had al helemaal geen honger. We gingen met zijn alle buiten spelen, maar na enkele minuten kwam ik weer naar binnen en wilde op de bank liggen. Inmiddels was ik een straalkacheltje geworden, dus werd ik even getemperatuurd. En toen was het schrikken. 39,4 en dat betekend nog steeds een telefoontje naar Nijmegen. Daar waren ze duidelijk. Ondanks mijn eerste eigen kinderfeestje moest ik direct naar het Eindhoven ziekenhuis. Daar gingen alle beloftes. Niet meer naar het Eindhoven ziekenhuis en geen bloed meer uit mijn kastje halen. Ik heb gezwaaid naar mijn vriendinnetjes en 's avonds heb ik de foto's gekeken van mijn eigen kinderfeestje. Mama, Lieke en Meike zijn met mijn vriendinnetjes verder gegaan met het feestje en ik ben met papa naar het ziekenhuis gegaan.
En dan begint de hele procedure weer. Onderzoeken, bloed afneme, urine onderzoeken en wachten, wachten en nog eens wachten. Wat was het spannend, maar gelukkig viel het mee. Mijn bloedwaardes waren goed, ik had alleen een verhoogd CRP in mijn bloed. Ik kreeg voor een week antibiotica mee naar huis en toen ik 's avonds thuis kwam was alles alweer rustig. Mijn zusjes lagen al te slapen, al was met name Lieke ook weer erg geschrokken. Ik heb op mijn gemak de foto's gekeken en heb daarna lekker mijn bedje opgezocht.
Gelukkig ging het een dag later weer een stuk beter met me. Toen was mama jarig en ik heb dit feestje gewoon mee kunnen vieren. Natuurlijk moet ik dan wel wat rustmomenten inbouwen, maar daar hoor je mij niet over klagen. Zelf noem ik dit feestjes vieren op de Janske style.
De rest van de week is het goed gegaan met mij. Ik slaap veel in mijn eigen bed, dus mijn haren groeien goed. Ook ben ik aan het loskomen van papa en mama. Na twee jaar heel intensief bij hun in de buurt te zijn geweest is het nu mijn tijd om juist ergens anders te gaan spelen. Ik vind het heerlijk om met vriendjes en vriendinnetjes af te spreken en dat gaat ook prima. Ook krijg ik volop mijn streken terug, maar dat vertel ik wel een andere keer.
Zoals ook ik aan het ontdekken ben hoe het leven nu eigenlijjk in elkaar zit, zo is heel het gezin momenteel bezig om te wennen aan het normale leeftijd. Nu heeft het ziekenhuisbezoek van afgelopen zaterdag toch weer wat twijfels gebracht en ga je vanzelf weer een paar stapjes terug. Gelukkig knap ik dan weer vlug op en kunnen we weer wat stapjes vooruit doen.
Zo, dat was even in vogelvlucht hoe het hier gaat.
Groetjes Janske
-
24 September 2011 - 21:50
Joli Claes:
Ha Ke3
Wat een feestjes toch afgelopen week.
Het moet niet gekker worden bij jullie.
Wat jammer dat je op je eigen kinderfeestje juist ziek moest worden.
Maar altijd het zekere voor het onzekere nemen, dus even naar het ziekenhuis.
Ik weet zeker dat mama en je zusjes al de kindertjes die er waren goed opgevangen hebben.
En dat ze toch een leuk feestje gehad hebben.
Feest je als je 6 word gewoon dubbel zo hard.
Maar ik ben blij dat alles toch weer goed afgelopen is, het is toch weer even schrikken, ook voor ons.
Het feestje van mama was weer een ouderwets Beks feestje mag ik hopen.
Na een kleine terugslag weer volop naar de toekomst kijken, alles komt goed.
Nog een hele fijne zondag, geniet van het weer en van elkaar.
Groetjes aan iedereen.
Dikke kus van ons. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
25 September 2011 - 07:22
Lambert En Tineke:
Hoi Janske,
Dat was dus weer een héél klein stapje terug, maar nu ga je met gróte passen verder om alles in te halen wat je de afgelopen 2 jaar hebt gemist. Zoals spelen bij je vriendinnetjes en kennelijk ook je "streken" , maar dat klinkt wel goed hoor. En ja..... die spanning blijft nog wel even denk ik. Tenslotte moet je lijfje nog helemaal wennen aan je nieuwe leventje. Je bent niet voor niets toch nog veel moe!!! Maar wat heerlijk dat je zoveel mogelijk mee doet met de leuke dingen en zélfs af en toe al je papa en mama even "los" kunt laten!!! Janske wij weten zeker dat het alleen maar beter zal gaan met je!!
Heel veel plezier met je zusjes en liefs voor mama en papa -
25 September 2011 - 17:32
DORRY:
HOI KE3.
DUS EVEN MAT MINDER GAS GEVEN HUMMEL.
MAAR DE BLOEDWAARDES WAREN GOED ,DUS NA DE SCHRIK WEER HET LEVEN VAN EEN 5JARIG BOEFJE OPPAKKEN.
JANSKE EEN VOS OF EEN BOEFJE VERLIEST WEL HAAR HAREN, MAAR NIET HAAR STREKEN.
MEISJE IK DACHT DAT JIJ EEN PRUIK OP HAD.?
DAT KOMT NATUURLIJK DAT JIJ WEER VEEL IN JOU HAARGROEI BED SLAAPT? MAG COR OOK EEN KEER IN JOU BED SLAPEN?????
EN ZIJN JULLIE NOG NIET AAN HET END VAN HET LATIJN MET ZOVEEL FEESTJES ?NONDE KNOL BIJ JULLIE IS HET M=EESTAL LOL.
JIJ DOET AL WEER GOED MEE MET HET DAGENLIJKS LEVEN HUMMEL PETJE AF VOOR JOU ,MAAR RUST OP TIJD DE FOTO'S WEER ECHT VET.
WAT EEN JOEKEL VAN EEN TAART,WAS HET .EN DAN HEEL ZUSTERLIJK DE CHOCOLADE ERAF PEUKELEN ,DAT MAG ALS JE JARIG BENT
VERDER MOET IK NOG EVEN IETS RECHT ZETTEN.
JANSKE IK MAILDE EEN TIJD GELED EN DAT DE MENSEN VOOR MIJ NOG VRIENDELIJKER ZIJN ALS ZE AL WAREN NU IK EEN ROLSTOEL ZIT DE AUTO'S STOPPEN AAN TWEE KANTEN VAN DE WEG IK WERD ER NERVEUS VAN ZOVEEL HOFLIJKHEID MAAR EN NU KOMT HET ZE DEDEN HET OOK MET COR ERBIJ ,IK ZEI HIER STOPPEN ZE BIJNA ALTIJD VOOR MIJ.
COR ZEI TOEN DANKT MIJ DE KOEKOEK WANT ER STAAN AAN BIJDE KANTEN HAAIE TANDEN.
DIE HAD IK ECHT NIET GEZIEN DUS HET WAS GEWOON PLICHT MEER NIET.
EEN DIKKE VETTE DORRY
-
26 September 2011 - 09:09
Frank En Heidi :
Hallo Meisjes
Wat jammer van je feestje
Maar wel goed dat de rest van de meiden het dan weer gewoon overpakken.
Mama nog proficiat met je verjaardag.
Wel fijn dat je ons ff op de hoogte houd.
En nu maar weer vlug een paar stapje naar voren.
Groetjes uit Leende
-
27 September 2011 - 11:47
Judith,Ron,Wout,Sien:
Dag Ke3,
Jeetje, wat een spannend verhaaltoch weer; echt Janske style met een lach en een traan.
Gelukkig is het allemaal goed afgelopen.
We denken aan jullie!
Liefs uit Venray!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
