Alles is mooi!
Door: Janske
Blijf op de hoogte en volg Janske
03 Augustus 2011 | Nederland, Heeze
Dag lieve mensen,
Wat zit de wereld toch raar in elkaar, maar dat wisten wij natuurlijk al langer. Of misschien zit de wereld niet eens zo gek in elkaar, maar is het vooral die grijze massa die boven in ons hoofd zit, die raar in elkaar steekt. Op het moment dat je mag stoppen met die zware chemotherapie verandert je hele wereld. Op zich best raar, want die Chemo Kaspers heb ik echt nodig gehad om de leukemie uit mijn lichaam te krijgen. Leuk was dat niet, maar de enige manier om een toekomst te hebben. Tijdens de behandeling denk je dan ook vaak aan overlevingskansen en recidieven. En nu, nu ik klaar ben, ben ik ook klaar voor de toekomst. Oke, natuurlijk kun je niet voorkomen dat de vogels van het verdriet komen overvliegen, maar we doen er toch alles aan om te voorkomen dat ze nesten in onze haren maken. En dat gaat ons best goed af. De wereld krijgt weer kleur.
Zoals gezegd zijn we links en rechts wat opgelopen schade aan het inhalen en ook baby's kijken is op dit moment favoriet. Zeker van mij. Zo zijn we zaterdag op visite geweest bij baby Sien. Helemaal geweldig vond ik dat. Met baby Sien had ik natuurlijk afgesproken dat wij zo ongeveer tegelijk met ons (nieuwe) leven zouden beginnen en aan die afspraak hebben wij ons allebei gehouden. Dat schept een band en dat heb ik zaterdag dan ook echt laten blijken en heb ik zelf ook zo gevoeld. Als ik nu ga slapen en ik ben bang dat ik eng ga dromen, dan zeg ik tegen papa en mama dat ik gewoon over baby Sien ga dromen en dat ik dan vast lekker kan slapen.
Dan hadden we natuurlijk nog de aanmeldingen voor het feest. Dan zie je maar weer eens hoeveel mensen met mij hebben meegeleefd. Hoeveel reddingslijnen, rugzakdragers en weet ik wat niet al meer er zijn geweest om mij boven op die berg te krijgen. Fijn dat ik jullie nu ook allemaal persoonlijk kan bedanken en als ik zie wie er allemaal komt, dan weet ik nu al zeker dat het heel gezellig gaat worden.
Afgelopen week was het voor het eerst deze herfst, o nee, toch zomer vakantie goed weer. Lekker in het zwembad met mijn zusjes, neefjes, nichtje, vriendinnetjes. Het kan niet op. Dat is wat Guus Meeuwis noemt genieten met een grote (zachte) G.
Vandaag mocht ik weer een dagje naar het Nijmegen ziekenhuis. Ook dit voelt nu allemaal heel anders. De druk is er op 1 of andere manier vanaf en alles gaat een stuk relaxter. Ook dat is logisch, want vroeger gingen de gesprekken over het aantal keer spugen, het niet kunnen eten, het niet kunnen slapen, de pijn die ik had gehad en wat al niet meer. Nu gaan de gesprekken over wat ik alweer kan. Dat ik goed korstjes eet, dat ik 's middags niet meer slaap, dat ik heel veel meespeel, dat mijn haartjes jeuken omdat ze groeien. Deze gesprekken zijn veel leuker. En ik krijg ook nog eens gelijk van de oncoloog, want zij hoort het vaker dat haren aan het begin jeuken omdat ze groeien. Papa en mama vonden het zo leuk dat ik ze dat vertelde, maar konden zich daar niets bij voorstellen. Het belangrijkst van vandaag was dat het bloed wederom goed was. Daarnaast kunnen we op 21 augustus niet alleen vieren dat de behandeling klaar is, maar het is tevens het 1 meter Janske feest. Het is me gelukt, ik ben nu precies 1 meter.
In het ziekenhuis ging verder alles goed. Ik heb nog weerstand uit een potje gehad en de antibiotica voor mijn longen is weer verneveld. Alleen de uitslag op mijn gezicht en inmiddels ook op de rest van mijn lijf vindt de oncoloog niet zo fijn. Ze wil toch dat ik meer tegen de zon beschermd wordt. Dus geen blote buik, maar ook geen t-shirts. Dat wordt dus lange mouwen, lange broek en een zonnehoed of pet. Nou, dat is natuurlijk geen probleem, want dit gaf mama weer de gelegenheid om te gaan shoppen en ik heb dus nieuwe zomerkleren met lange mouwen gekregen. Ook hier zie je maar weer dat elk nadeel zijn voordeel heeft.
Groetjes Janske
Wat zit de wereld toch raar in elkaar, maar dat wisten wij natuurlijk al langer. Of misschien zit de wereld niet eens zo gek in elkaar, maar is het vooral die grijze massa die boven in ons hoofd zit, die raar in elkaar steekt. Op het moment dat je mag stoppen met die zware chemotherapie verandert je hele wereld. Op zich best raar, want die Chemo Kaspers heb ik echt nodig gehad om de leukemie uit mijn lichaam te krijgen. Leuk was dat niet, maar de enige manier om een toekomst te hebben. Tijdens de behandeling denk je dan ook vaak aan overlevingskansen en recidieven. En nu, nu ik klaar ben, ben ik ook klaar voor de toekomst. Oke, natuurlijk kun je niet voorkomen dat de vogels van het verdriet komen overvliegen, maar we doen er toch alles aan om te voorkomen dat ze nesten in onze haren maken. En dat gaat ons best goed af. De wereld krijgt weer kleur.
Zoals gezegd zijn we links en rechts wat opgelopen schade aan het inhalen en ook baby's kijken is op dit moment favoriet. Zeker van mij. Zo zijn we zaterdag op visite geweest bij baby Sien. Helemaal geweldig vond ik dat. Met baby Sien had ik natuurlijk afgesproken dat wij zo ongeveer tegelijk met ons (nieuwe) leven zouden beginnen en aan die afspraak hebben wij ons allebei gehouden. Dat schept een band en dat heb ik zaterdag dan ook echt laten blijken en heb ik zelf ook zo gevoeld. Als ik nu ga slapen en ik ben bang dat ik eng ga dromen, dan zeg ik tegen papa en mama dat ik gewoon over baby Sien ga dromen en dat ik dan vast lekker kan slapen.
Dan hadden we natuurlijk nog de aanmeldingen voor het feest. Dan zie je maar weer eens hoeveel mensen met mij hebben meegeleefd. Hoeveel reddingslijnen, rugzakdragers en weet ik wat niet al meer er zijn geweest om mij boven op die berg te krijgen. Fijn dat ik jullie nu ook allemaal persoonlijk kan bedanken en als ik zie wie er allemaal komt, dan weet ik nu al zeker dat het heel gezellig gaat worden.
Afgelopen week was het voor het eerst deze herfst, o nee, toch zomer vakantie goed weer. Lekker in het zwembad met mijn zusjes, neefjes, nichtje, vriendinnetjes. Het kan niet op. Dat is wat Guus Meeuwis noemt genieten met een grote (zachte) G.
Vandaag mocht ik weer een dagje naar het Nijmegen ziekenhuis. Ook dit voelt nu allemaal heel anders. De druk is er op 1 of andere manier vanaf en alles gaat een stuk relaxter. Ook dat is logisch, want vroeger gingen de gesprekken over het aantal keer spugen, het niet kunnen eten, het niet kunnen slapen, de pijn die ik had gehad en wat al niet meer. Nu gaan de gesprekken over wat ik alweer kan. Dat ik goed korstjes eet, dat ik 's middags niet meer slaap, dat ik heel veel meespeel, dat mijn haartjes jeuken omdat ze groeien. Deze gesprekken zijn veel leuker. En ik krijg ook nog eens gelijk van de oncoloog, want zij hoort het vaker dat haren aan het begin jeuken omdat ze groeien. Papa en mama vonden het zo leuk dat ik ze dat vertelde, maar konden zich daar niets bij voorstellen. Het belangrijkst van vandaag was dat het bloed wederom goed was. Daarnaast kunnen we op 21 augustus niet alleen vieren dat de behandeling klaar is, maar het is tevens het 1 meter Janske feest. Het is me gelukt, ik ben nu precies 1 meter.
In het ziekenhuis ging verder alles goed. Ik heb nog weerstand uit een potje gehad en de antibiotica voor mijn longen is weer verneveld. Alleen de uitslag op mijn gezicht en inmiddels ook op de rest van mijn lijf vindt de oncoloog niet zo fijn. Ze wil toch dat ik meer tegen de zon beschermd wordt. Dus geen blote buik, maar ook geen t-shirts. Dat wordt dus lange mouwen, lange broek en een zonnehoed of pet. Nou, dat is natuurlijk geen probleem, want dit gaf mama weer de gelegenheid om te gaan shoppen en ik heb dus nieuwe zomerkleren met lange mouwen gekregen. Ook hier zie je maar weer dat elk nadeel zijn voordeel heeft.
Groetjes Janske
-
03 Augustus 2011 - 19:09
Leanne:
Ha Janske!
Wat zie ik.. hebben jullie een nieuw dino zwembad? Leuk zeg.
Wat fijn dat de bloedjes ook nu weer goed zijn.
Minder dat je even moet opletten met de zon, maar inderdaad zie het maar positief.
Zijn de nieuwe kleren mooi?
Ohja, als jullie een keertje willen komen kijken op de leenderweg, dan kan dat vanaf maandag.
Dus als je zin hebt... Alleen helaas, de schommel zal er dan nog niet staan.
Maargoed, ik heb Walter al wel lief aangekeken en ik denk dat die er wel ooit komt te staan.
Samen met de diertjes natuurlijk.
Hoe is het met jullie diertjes? Zijn Blub en Blob dit jaar thuis gebleven?
Groetjes Leanne -
03 Augustus 2011 - 19:52
Renee (kovjoepie):
hallo allemaal,
Ik zag mama (joke) vandaag met jou nieuwe kleren en ik vind dat ze er goed uit ziet! Ik vind het zo fijn om te horen dat jullie weer met je neus naar de positieve kant kunnen gaan staan.. Het is geweldig!! zo sterk, zo stoer! Maar zoals ik het er met mama al over heb gehad, er is nog zoveel wat jullie samen moeten verwerken. Als je in zo'n korte tijd, die zo ontzettend lang duurt, zo super veel mee maakt en dat moet je daarna allemaal weer gaan verwerken en behappen om daarna te proberen door te gaan met je oude leventje hebben jullie nog een grote uitdaging te gaan.. Ik hoop, nee dat zeg ik fout, ik weet zeker dat dit jullie gaat lukken en zeker met zo'n geweldig team mensen die jullie steunen! Daar drinken we op de 21ste
Liefs Renee -
03 Augustus 2011 - 21:09
Opa Ijsje Oma Tumtum:
Ha die Janske.
Ja , een hele verandering , voor jou , voor Papa Mama ,maar ook zeker voor Lieke en Meike. en ook voor ons allemaal. En als we nu lezen hoe goed het vandaag gegaan is in Nijmegen ,dat ziet de toekomst er een stuk zonniger uit.
En dan vandaag de grens van 1 meter gehaald gefeliciteerd .
En die relatief kleine lastigheden (zoals kleren aan in de zon) jou kennende maak jij geen punt van.
Fijne daagjes , speel ze samen met Lieke en Meike en geniet van je school vakantie -
03 Augustus 2011 - 22:15
Joli Claes:
Ha Janske en familie.
Dat zwemparadijs ziet er weer geweldig uit.
Wel jammer dat je er telkens maar eventjes van kunt genieten.
Het is voor jou misschien wel fijn dat het zo'n herfstige zomer is, dan zijn een lange broek en lange mouwen niet zo erg.
Zeker niet als ze nieuw zijn.
Wat worden jou haartjes toch al weer lang.
Ik wed dat je ze per uur langer ziet worden. Wat fijn dat er uit Nijmegen elke keer goed nieuws komt.
En die uitslag, het is vervelend, maar moet je maar denken, als dat alles is, je hebt voor hetere vuren gestaan.
Ook dat komt weer goed.
Ik ben blij dat je zo positief bent, en vollop van het leven geniet.
Ben trots op je [jullie].
Geniet van de rest van je vakantie.
Zie jullie de 21ste.
Dikke kus van ons. xxxxxxxxxxxxxxxxxx -
04 Augustus 2011 - 08:55
DORRY:
HOI SCHOONHEDEN.
WAT GAAF DIE FOTO'S.
EN IN HET ZIEKENHUIS ALLES GOED ,OP WAT UITSLAG NA.
EN DAN OOK NOG EENS DE LENGTE VAN EEN METER BEHALEN NONDE KNOL WAT EEN GOEDE BERICHTEN HUMMEL.
EN HET ETEN GAAT OOK REDELIJK LEES IK?
ZELFS KORSTJES KEI GOED VAN JOU.
LEUK DIE AFSPRAAK MET SIEN DAT HELPT WEL HOOR?
JULLIE ZULLEN ZEKER ERG AAN DEZE SITUATIE MOETEN WENNEN, NA TWEE JAAR OP EN NEER GESMETEN TE ZIJN TUSSEN ANGST HOOP EN VOLHARDING JANSKE JIJ BENT LEUKEMIE VRIJ , LEEF BIJ DE DAG DAN GENIET JE NOG MEER VAN ALLES .
DAG ALLEMAAL DENK AAN DE 5 POSITIEVE DINGEN EEN DIKKE VETTE DORRY -
04 Augustus 2011 - 09:45
Francien Van Noort:
Wauw wat een prachtige pasfoto !!
Heel veel groetjes uit de Kruiseik. -
04 Augustus 2011 - 12:39
Gerda:
Hey familie,
Wat een goede berichten uit het ziekenhuis.
En wat een waterpret en eetplezier op de foto's.
Lange mouwen en lange broekspijpen, maakt niet uit, zolang jij en je zusjes maar lekker buiten kunnen spelen.
Die vitamientjes zijn binnen moet je maar denken.
Geniet met z'n allen nog maar lekker van de vakantiepret.
Lieve groeten en houdoe.
Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
